Pro-Gamer19 Vroeger, toen de gulden er nog was. Vroeger, toen ijsjes nog maar een kwartje kostte & waar je met 100 gulden veel meer kon dan wat je nu met 100 euro kan. Vroeger, toen de Commodore 64 zijn intrede maakte en de sega mega drive ook om de hoek kwam kijken. Vroeger, toen de Super Nintendo in 1991 zijn intrede maakte!!!
Toen de Super Nintendo een jaartje in de winkel lag kwam Nintendo op het idee om een derde deel van Zelda uit te brengen. Ondanks dat deel twee goed verkocht, was het nog altijd niet zo populair als deel één. Daarom besloot Nintendo om in deel drie de klassieke gameplay van deel één te gebruiken. Maar genoeg gelult over de geschiedenis van Zelda en Nintendo, een recensie schrijf je om iets te vertellen over het spel.
Het verhaal
Om dit avontuur te verklaren, moet ik jullie eerst vertellen over de mythe van de Triforce. Dit is een oud verhaal over hoe de wereld is ontstaan. Volgens de Hyliaanen daalde de goden vanuit de sterren neer op de aarde en schiepen daar orde en leven. Toen ze daarmee klaar waren verlieten ze de wereld, maar niet zonder eerst een symbool van hun macht te creëren. Een gouden driehoek die bekend staat als de Triforce was het resultaat. Hoewel de Triforce niet meer dan een levenloos voorwerp was, kon de driehoek drie krachten schenken: kracht, kennis en moed. Vanuit de schuilplaats in het gouden land nodigde de Triforce mensen uit de buitenwereld uit om hem op te zoeken, in de hoop dat er iemand deze drie krachten waardig zou zijn. Omdat de Hyliaanen magie in het bloed hadden, waren zij zeer bedreven in de tovenarij. Sommige zeiden zelf dat ze de goden konden horen met hun puntige oren. Zij wisten veel van de Triforce, maar na vele generaties is die wetenschap grotendeels verloren gegaan. Velen zochten naar de Triforce om de 3 krachten te krijgen, maar niemand wist waar de Triforce was. Op een dag lukte het een boevenbende om de Triforce te vinden. De leider van deze boevenbende was Ganon. Niemand wist wat Ganon met de Triforce had gedaan, maar kwade krachten stroomde Hyrule binnen. Omdat de Triforce een levenloos voorwerp is, kon deze geen onderscheid maken tussen goed en kwaad. Daarom kon Ganon zijn gangetje gaan. Omdat de Hyliaanen al vermoedde dat Ganon de Triforce had, smeedden zij een zwaar dat zo goed bestand was tegen toverkracht, dat zelfs de Triforce er niks tegen kon doen. Dit zwaard werd bekend als het Meesterzwaard. Het was zo machtig dat alleen iemand die een zuiver hart heeft dit zwaard kon gebruiken. Toen Ganon het leger van Hyrule aanviel, kregen het leger een zware klap te verduren. Maar niet voor niets, want hierdoor konden zeven wijzen Ganon in het Gouden land opsluiten, waardoor er weer vrede was is Hyrule. Toen er echter pest uitbrak in Hyrule, was er een grote crisis. Maar ene Agahnim wist met een nog nooit eerder vertoonde toverkracht deze pest te onderdrukken. Hiervoor werd hij beloont en hij werd tot adviseur benoemd. Nu gaan er de geruchten rond dat deze Agahnim helemaal niet zo’n lievertje is en dat deze Ganon wil bevrijden uit het Gouden Land. En dan begint het spel….
Gameplay & Graphics
Over de gameplay kan ik kort en duidelijk zijn. Het is simpel & soepel. De controller van een SNES wijkt niet veel af van een PS2 controller, alleen wat platter, geen joysticks en geen R2. Met de pijltjes kun Link alle kanten op bewegen. Met de B toets (vierkantje) kun je een wapen gebruiken en met start ga je naar je wapenmenu. Kortom: eitje. Over de graphics kan ik mij ook positief uitlaten. Het spel wordt gespeeld in 2D en ziet er voor die tijd echt niet zo slecht uit, kijk maar eens naar de screenshots. De vuurbollen en explosies in het spel zien er allemaal uit zoals dat er in die tijd uitzag, geel met wat oranje en een beetje laten knipperen. Voor die tijd was dit spel dus geen lelijk eendje.
Hoe moet ik dit monster nou weer killen?
In The Legend of Zelda: A link to the past zijn in totaal zeven items die bij je wapenuitrusting horen waaronder je jasje en je zwaard. Er zijn daarnaast 22 wapens te vinden in Hyrule. Laat ik er eens een paar noemen. Je hebt de Vuurroede, de schiethaak, de toverhamer, de Staf van Somaria, de Tovercape en ga zo maar door. Laten we zeggen dat je zo’n elf wapens krijgt door eindbazen te verslaan. Dan zijn er nog elf over die je moet vinden in verborgen grotten en kerkers. Normale soldaatjes zijn simpel te killen door elk wapen. Mummies & arenden daarentegen zijn tegen bepaalde dingen bestand. Eindbazen zijn negen van de tien keer maar met één speciaal wapen te verslaan. En welke dat is moet jij maar even uitvogelen.
Genieten van de muziek
The legend of Zelda: A link to the past beschikt over fantastische soundtracks. Een echte gamefreak zou toch minstens het officiële Zelda liedje moeten kunnen meeneuriën. Dit klassieke liedje hoor je elke keer als je in de open wereld loopt. Ik persoonlijk kan wel genieten van de soundtrack ook al hoor ik hem uren lang. Maar ik kan me indenken dat niet iedereen staat te popelen om een muziekje dat zich herhaald. In kerkers, kastelen, huisjes en dorpjes zijn daarentegen voorzien van een eigen soundtrack.