Lightning Gamer Wie kent hem nou niet? Hij is een beetje een rare snuiter, heeft een bril, een toverstaf, en een kenmerkend litteken. Juist ja, ik heb het over onze favoriete weeskind: Harry Potter. Nu zijn we alweer aangekomen bij de vijfde film, wat zoals gewoonlijk ook een vijfde Harry Potter game betekent. De vorige games waren niet bepaald revolutionair. Integendeel, de Harry Potter games werden meestal in verband gebracht met lichaamsdelen en ziektes. Ook deze game lijkt op een mislukking af te stuiven. De games van de toverleerling hebben namelijk een strakke deadline, waardoor ze vaak onafgewerkt op de markt komen. Weet EA er deze keer wel magie uit te halen, of wordt het weer een gebruikelijke flop?
Harry Potter en de Orde van de Feniks gebruikt de hoofdlijnen van de film als verhaal. En dan bedoel ik ook echt de hoofdlijnen, aangezien het verhaal erg mager wordt overgebracht. Heb je de gelijknamige film of boek niet gezien of gelezen? Dan zul je ongetwijfeld een paar keer jezelf achter de oren krabben, aangezien het verhaal dan niet te begrijpen is. Daarvoor zijn er teveel stukken weggehaald. Het grootste gedeelte van de game zul je op Zweinstein doorbrengen. Hier bereid je jezelf, samen met Ron en Hermelien (die jou vrijwel de gehele game als schoothondjes gaan volgen), voor op het “duistere” gevaar wat op de loer ligt.
Van dat “duistere” zul je niet veel merken. Je zult namelijk vooral bezig zijn leden te rekruteren voor jouw theeclubje. De nieuwe lerares van Verweer tegen de Zwarte Kunsten wil jullie namelijk alleen maar zoetsappige informatie doorgeven, in plaats van gevaarlijke methodes om de vijand te verslaan. Onze gebrilde vriend kan dit natuurlijk niet hebben en wil de leerlingen voorbereiden op het ergste. Dit verwezenlijkt hij doormiddel van een organisatie waarbij je leert jezelf te verweren. Voordat je iemand zover hebt jouw club bij te wonen moet je eerst problemen voor diegene oplossen. Deze opdrachten variëren van bloemetjes plukken tot sneaken onder je onzichtbaarheids mantel. Erg boeiend zijn deze opdrachten niet. Integendeel, deze opdrachten zijn oersaai en ongeïnspireerd.
Iets wat wel iets beter gelukt is, is het arsenaal aan spreuken. Puzzels oplossen doormiddel van bijvoorbeeld een verplaatsingsspreuk kon mij wel voor even amuseren. Eigenlijk is bijna alles in Zweinstein interactief om het met een toverspreuk je kunsten uit te oefenen. Zo kun je punten verdienen om sterker te worden en om bonussen te verdienen. Het zwaaien met de toverstok kan met het rechterpookje, maar kan ook worden gedaan doormiddel van de SIXAXIS functie. Jammer genoeg werkt dit niet. De SIXAXIS is gewoon niet accuraat en precies genoeg en meestal begrijpt het niet waarvoor je nou als een gek zit te zwaaien. Zoals eerder gezegd werkt het rechterpookje wel goed, waardoor de spreuken hun magie behouden. Zo dus ook bij gevechten. Deze gevechten zijn redelijk goed en ze konden mij prima vermaken. Jammer genoeg vecht je maar een paar keer in de hele game. Je kunt ook voorbijgangers aanvallen in de hoop dat er iemand tussenzit die met jou wilt vechten, maar deze gevechten zijn erg simpel en meestal al in een halve minuut voorbij.
Natuurlijk zou dit alles al helemaal niks zijn zonder echte Harry Potter sfeer, en in dat opzicht heeft EA het prima gedaan. De muziekjes zijn kenmerkend voor de magische sfeer van Harry Potter, en het design is precies gedaan zoals de bedenker van Harry: J.K Rowling het in gedachten had. Dit design is in een mooi grafisch jasje gestopt. Alles ziet er erg gedetailleerd uit in het grote speelveld van Zweinstein. In dit speelveld lopen jammer genoeg veel hersenloze vleesklompen. De AI van de leerlingen die niets met het verhaal te maken hebben is werkelijk triest. Het lijkt erop dat EA ze gebruikt als opvulling van het speelveld. Ook heb ik maar ongeveer 10 of 15 verschillende leerlingen kunnen ontdekken. Hier kon ik wel duidelijk ontdekken dat EA last had van de deadline, en de leerlingen als gevolg van dit gewoon afgeraffeld heeft.
In dit grafisch uitstekende speelveld kan je eenvoudig de weg vinden. EA heeft namelijk een innovatieve manier gevonden om de speler de weg te wijzen, namelijk met voetstappen. Het is heel simpel. Wijs een plek op de kaart aan en er zullen voetstappen verschijnen die je de weg wijzen. Deze originele manier van de wegwijzen is een stuk beter dan bijvoorbeeld een lelijke pijl door het kasteel heen. Dit heb je ook vaak nodig, want meestal loop je van de ene kant van het kasteel naar de andere kant om opdrachten te vervullen. Je kunt ook vrij rondlopen in het kasteel zonder het verhaal te volgen. In elke kamer zijn er wel geheimen en personages die je kunt ontdekken. Lang zul je niet bezig zijn met ontdekken, aangezien dit net zo saai als het naaiclubje van mijn grootmoeder.
Dit alles is een vermakelijke beleving voor Harry Potter fans, maar voor de zogenaamde “hardcore gamers” zal alles te sloom en zonder uitdaging zijn. Koop deze game absoluut niet wanneer je een enerverende, spannende en gevarieerde game wilt. Toegegeven, Harry Potter komt niet op elke hoek van Zweinstein een imponerend schepsel tegen, maar met deze slecht uitgewerkte opdrachten probeert EA er wel erg simpel vanaf te komen. Harry Potter kan voor een avondje wel vermakelijk zijn, maar wanneer je denkt te maken te hebben met een topper heb je het goed mis!