Nadat Harry Potter in de eerste film de held heeft uitgehangen, gaan ze verder met de tweede film. En ja hoor, er komt ook weer een game van. Nadat Harry Potter, naar mijn idee, niet overtuigend was in de eerste game, lag er weer hoop voor onze heldhaftige tovenaar. Het werd een lange game van circa vijftien uur en je zou meer vrijheid hebben als speler. Zijn al deze voorspellingen uitgekomen?
Harry Potter of loopjongen?
In deze game speel je weer als Harry Potter, dat is logisch. Je begint in deze game niet direct op Zweinstein, maar eerst bij ‘Het Nest’. Dat is het huis van Harry’s beste vriend: Ron. Dit huis en zijn omgevingen lijken op een soort van turtorial-

level. Je leert de controls en je hebt een mini-game, daar heb je er aardig wat van in deze game. Maar deze is wel vet, je moet namelijk tuinkabouters gooien. Dat is een heel leuke en verslavende mini-game. Hierbij moet je namelijk een tuinkabouter beheksen, waardoor hij bewusteloos raakt, hem oppakken en zover mogelijk weg zien te gooien. En als je de broer van Ron, Fred, verslaat met het record gooien, krijg je direct een tovenaars kaart. Ja, dat klopt, deze game heeft weer een heleboel tovenaars kaarten die je moet verzamelen. Leuk, denk je dan, maar je kent het concept al. Bij Harry Potter één had je dat ook al. Niets vernieuwend dus, maar het blijft nog wel leuk. Nadat je Het Nest verlaten hebt moet je, voordat je naar Zweinstein gaat, eerst naar de Wegisweg. Leuk, naar de Wegisweg! Maar dat veranderd allemaal als Harry de verkeerde afslag neemt met het ‘brandstof reizen’. Dan kom je eerst op de Verdonkerde maansteeg. Hè verdorie, nu moet je naar de Wegisweg vanaf hier. Op zich vond ik dat niet erg, de weg ernaar toe was namelijk met een puzzel-achtig design. Dat hebben wel meer omgevingen in deze game. Nou ja, als je eenmaal op de Wegisweg bent moet je boeken voor het volgende jaar kopen natuurlijk. Dat duurt allemaal een tijdje, want je moet eerst het voldoende aantal sikkels daarvoor hebben. Zoeken, zoeken en nog eens zoeken… En als je daarmee klaar bent en al je spulletjes hebt gekocht, wil je het liefst naar Zweinstein. Maar an komt het kleine zusje van Ron, Ginny, nog even aanzetten dat ze haar spullen kwijt is en zelf te lui is om ze op te halen. Dus moet jij het doen. Als ik dat allemaal nog ga uitleggen, wordt mijn recensie te lang. Maar ik zeg je één ding: je voelt je meer een loopjongen dan Harry Potter. Als je dat gedaan hebt is dan eindlijk het moment daar, je gaat naar Zweinstein.
Graphics van goede kwaliteit, hoop ik

Maar nadat je de trein hebt gemist moet je, samen met Ron, in een vliegende auto naar school. Je bent er bijna en dan stort de auto neer in het verboden bos. Je bent dus al op het schoolterrein, maar er is één probleem: Ron zit vast in dat bos. En natuurlijk moet jij hem redden. Het level daar naartoe is leuk en puzzel-achtig ontworpen. Het is een stuk anders dan de Wegisweg en Het Nest. Het is er donker en mysterieus en de Harry Potter muziek loopt rillend langs je armen als je dit level speelt, lekker spannend. Maar goed, natuurlijk red je Ron op tijd van een kwaadaardige boom (kijk uit een boom! Aaaaaaah!!). Kom je eindelijk aan op Zweinstein, waar je te horen krijgt dat je bijna geschorst wordt! Na al die vermoeiende opdrachten en dan ook nog bijna geschorst worden. Maar gelukkig gebeurt dat niet. Eindelijk ben je op Zweinstein waar je kan doen wat je wil. De belofte van veel vrijheid is naar mijn mening uitgekomen, je kan overal op Zweinstein komen. Met alles erop en eraan, hebben de makers Zweinstein heel groot gemaakt. En hier hoef je niet de hele tijd van A naar B te lopen. Maar je hebt nog wel opdrachten waarin Harry de held moet uithangen, mede-leerlingen redden of iets op te halen op plekken waar je eigenlijk niet mag komen. Gewoon Harry Potter dus. Maar nu wat totaal anders, de graphics. EA had gezegd dat ze daar een grote vooruitgang hadden gemaakt. Maar is dat wel zo? Nou, voor mij meer dan genoeg. Het ziet er geweldig gedetailleerd en mooi uit. Goed afgewerkte personages en stoere cutscenes. Over de graphics niks te klagen dus. Niks? Nee dat is niet waar. Er zitten een paar grafische fouten in, niet zo opvallend dat ze vervelend zijn, maar ze zijn er wel. Toch is het grootste gedeelte goed, vooral voor die tijd. Over het geluid valt ook bijna niks te klagen. Mooie muziek en de spreuken klinken goed. Het geluid is niet perfect, maar gewoon goed. Het lopen op verschillende ondergronden klinkt ook anders, maar dat heeft zo’n beetje elke game wel.
Alleen de afwerking nog
De gameplay in deze game geeft een goed actie/adventure gevoel. De sfeer op Zweinstein is gezellig, de interactie kent weinig fouten en het gedrag van anderen is ook wat realistischer. Het grootste nadeel aan deze game is de afwerking. Alles ziet er goed uit, maar de afwerking kent zijn vervelende fouten. Elke opdracht eindigt abrupt en alles werkt toch niet zo soepel als het lijkt als je de game hebt uitgespeeld. Er zit geen ook hoge replay-waarde aan deze game. Voor de eerste keer is deze game gewoon goed, maar naarmate voorspel je gewoon de gebeurtenissen die er gaan komen en worden de puzzels zó makkelijk dat je deze game, als je hem voor de tweede keer probeert ui te spelen, binnen zeven uur uit. No replay-waarde dus, vind ik dan, jouw mening kan anders zijn. Op de slordige gameplay na is dit dus wel een goede game.