Galaxy_samurai Vroeger was ik echt een enorme Pokemon-fan. Ik had alle GameBoy-spelletjes, een doos vol verzamelpoppetjes, alle flippo’s en natuurlijk keek ik elke dag naar FoxKids om te zien wat voor leuke avonturen mijn Pokemon-vrienden beleefden.
Ik was zielsgelukkig dat ik juist in deze prachtige tijd vol vrolijke series als Digimon en Pokemon leefde. Naarmate ik ouder werd verminderde mijn obsessie, mede doordat het een hele tijd alleen in de ochtend op tv was en ik mocht in de ochtend geen tv kijken. Van een vriend die dat wel mocht, kreeg ik dagelijks een verslag waardoor ik toch nog een beeld had hoe het helemaal verliep. Maar nu zijn er al weer acht jaren verstreken nadat ik voor het eerst kennismaakte met Pokemon. De obsessie is weg, de tv-serie vind ik nu heel kinderachtig en kijk ik dus niet meer, maar waarom heb ik dan nog steeds wel de nieuwste Pokemon-games in huis? Omdat mijn broertje mijn obsessie heeft overgenomen en hij een DS met Diamond & Pearl heeft gekocht. Twee spellen, en op één daarvan mocht ik spelen, en dat was dus Pearl. Ik dacht weer terug aan die goede oude tijd die ik vroeger met al die games doorbracht, en was benieuwd of deze game net zo goed zou zijn als al zijn voorgangers.
In alle voorgaande games van Pokemon (hier reken ik de spellen als Mystery Dungeon, Pinball en alle andere afdwalende spellen niet onder) moest je alle Gymleaders uit de regio verslaan, de Pokemon League uitspelen en proberen alle Pokemon te vangen. In Diamond & Pearl is dat ook niet veranderd, en daar ben ik blij om. Dat geeft namelijk weer het gevoel dat je een echte Pokemon-game aan het spelen bent. Het grote avontuur dat je gaat beleven speelt zich af in de regio Sinnoh, waarin ook nieuwe Pokemon leven. Deze nieuwe Pokemon vind ik minder succesvol dan de voorgaande reeksen. Er zitten een aantal leuke tussen als Buizel, Chimchar en Piplup, maar Pokemon als Budew en Burmy verpesten het een beetje voor mij, omdat ik ze er nogal stom uit vind zien. Zoals altijd speel je weer een jonen die op Pokemonreis wilt gaan. Dit keer wordt niet een of andere professor aangevallen, maar jijzelf en een vriend zijn nu de pineut. Toevallig staat er weer een tas waar een Pokéball in zit met bijbehorende Pokemon, en daarmee verslaan jij en je vriend dus de wilde Pokemon. De Pokemon blijken van een professor te zijn, in dit geval professor Rowan. Hij laat jullie zoals altijd de Pokemon houden omdat hij denkt dat je er goed voor zal zorgen en geeft jullie de opdracht om alle Pokemon te vangen. Het verhaal blijkt dus niet veel meer veranderd. Maar ja, waarom zou GameFreak het verhaal veranderen, dat hebben ze al tien jaar niet gedaan!
De besturing met de stylus
Net zoals er aan het verhaal weinig vernieuwing is aangebracht, is de besturing ook niet veel veranderd. Lopen doe je namelijk nog steeds met de pijltjestoetsen en het hele verhaal speelt zich af op het bovenste scherm. Bij Pokemon loop je veel rond en daar hadden ze gebruik van kunnen maken door je personage op het onderste scherm met de stylus te kunnen besturen, net zoals bij The Legend Of Zelda: Phantom Hourglass. Maar dat hebben ze dus niet gedaan, en het onderste scherm heb je buiten de gevechten bijna niet nodig. In de gevechten kan je namelijk met de stylus aanvallen en opties aanklikken, maar dit kan ook gewoon met de pijltjestoetsen. Het laatste doe ik liever, omdat je al zoveel met de toetsen bezig bent, dat je de stylus niet eens echt nodig hebt. Buiten de gevechten om kan je de stylus nog gebruiken voor een speciaal horloge met allerlei functies en voor minigames als Pokemon Contests en snoep voor je Pokemon maken waardoor ze beter presteren in de Contests.
Nu Chimchar, gebruik Ember!
In Pokemon gaat het natuurlijk allemaal om de gevechten. Nog steeds zie je de Pokemon van de tegenstander van voor en je eigen Pokemon van achter. Net zoals in Pokemon Crystal en Emerald bewegen de Pokemon even als ze uit hun Pokeball komen. De vijandige Pokemon beweegt nog wel wat meer en leuker dan je eigen Pokemon, hij of zij gromt, springt, draait een rondje en nog veel meer. Je eigen Pokemon zal een wat minder leuk vreugdedansje doen als hij mag vechten, hij zal alleen maar eventjes heen en weer wiegen. Na deze leuke theatervoorstelling van tien seconden gaan we over op het echte werk, namelijk het vechten. Elke Pokemon heeft zijn eigen aanvallen die hij naarmate hij levels omhoog gaat leert. Alle Pokemon zijn van een type, zo heb je vuur, water, gras en ga zo maar door. Elk type heeft ook zo zijn eigen zwaktes tegenover andere types. De aanvallen hebben ook een type. Dus als je een vuur-Pokemon aanvalt met een water-aanval, zal het extra veel effect hebben. In de voorgaande spellen was deze gevechtstrategie er ook al. Hier kan je heel veel voordeel uithalen als je weet van wat voor type de tegenstander zijn Pokemon is. Ik ben blij dat dit is gebleven, maar ja, het kon ook bijna niet anders. De aanvallen zelf zijn ook verbeterd. Zo is er weer een nieuwe lading aanvallen bijgekomen en zijn de animaties van de aanvallen weer vernieuwd. De aanvallen zijn nu nog veel beter uitgewerkt en het is mooier dan ooit. Weer een hoop nieuwe aanvallen te ontdekken dus.
Even niet vechten?
Je hoeft natuurlijk niet alleen maar te vechten. Een groot deel van het spel ben je bezig met het lopen door allerlei omgevingen, van grotten tot bossen en van stranden tot sneeuw. Door alle vrolijke kleuren van de bomen en de kleren van de trainers zal het je ook niet snel gaan vervelen om door de game heen te lopen. Naast alle bonte natuurgebieden trotseer je ook nog allerlei steden en dorpen. Deze zijn iets minder fel gekleurd en zullen je ook het gevoel geven dat je echt in een stad rondloopt. In de steden ligt er meestal wel een echte stoep, maar in de dorpen zal je ongetwijfeld nog wel eens over een zandpaadje moeten lopen of over het gras, wat je dan weer een plattelandsgevoel geeft. Niet in elke stad is een Gym. Er zijn er acht in de Sinnoh regio, en er zijn ongeveer vijftien steden, dus in de echt kleine dorpjes zal je ook geen Gyms tegenkomen.
Gyms zijn een soort sportschool voor Pokemon, waar andere trainers hun Pokemon trainen en je ook zullen uitdagen. De baas van de Gym is de Gymleader, en als je die verslagen hebt win je een badge. Deze badge geld als een soort bewijs dat je de Gymleader hebt verslagen. Dit vormt een goede uitdaging, want de Gymleader kan je best nog wel wat problemen bezorgen met zijn Pokemon.
Hoezo niet vernieuwend?
Een leuke toevoeging is dat het ook in licht en donker verschilt. Zo zal om drie uur ‘s middags de zon nog schijnen, het om zeven uur ‘s avonds gaan schemeren en om middernacht zal het aardedonker zijn. In Pokemon Silver, Gold en Crystal was dit er ook al, maar nu is het weer teruggebracht. Op sommige Pokemon kan dit invloed hebben. Zo kan je Drifloon alleen op vrijdag tegenkomen en zal Hoothoot alleen ‘s nachts verschijnen. Een extra uitdaging om deze Pokemon te krijgen dus! In de voorgaande spellen kon je al Pokemon ruilen. Je moest wel als je alle Pokemon wilde hebben. Jammer genoeg moesten je vrienden dan wel de andere versie van Pokemon hebben, anders had het alsnog geen zin. Nintendo heeft er een oplossing voor bedacht, namelijk Online ruilen en vechten via de WiFi. Je kan je Pokemon in een centrum beschikbaar stellen om te ruilen. En voor je het weet heb je geruild met de halve wereld! Dit is echt een heel welkome vernieuwing! Natuurlijk is de multiplayer ook gewoon gebleven, en je kunt dus nog steeds met je vrienden ruilen en vechten.
Zien en horen
De graphics in Pokemon Diamond zijn ijzersterk, zeker voor de DS. De omgevingen zijn prachtig en het is een heel helder beeld. Doordat de omgevingen nu ook perspectief bevatten voel je jezelf er veel meer bij betrokken en ziet de spelwereld er stukken mooier uit. De muziekjes die je hoort als je loopt zijn weer van goede kwaliteit, net als bij de voorgaande spellen. Toch zijn niet alle geluiden fantastisch, want als de Pokemon opkomen in het gevecht maken ze een schel geluid. Dit had GameFreak beter kunnen afwerken denk ik.