Ben3576 Een ring. Voor de één een belangrijk voorwerp en voor de ander een gewoon voowerp van weinig belang. Tenminste, dat kan in werkelijkheid zo zijn. Als we over een ring praten in een fictionele wereld, dan kan een ring wel van groot belang zijn. Zo ook in de wereld van Lord of the Rings. Daar word een grootschalige oorlog uitgevochten voor het bezit van één kleine ring. Tijdens het kijken van de film, kwamen veel mensen al in de ban van de ring, maar de games van LOTR doen dat nog eens over. En zo belandden we bij het tweede deel van de Battle for Middle-Earth, met de toepasselijke titel: Lord of the Rings: Battle for Middle-Earth 2.
Tijdens het opstarten van de game, kreeg ik direct een idee dat er veel aandacht aan de game is besteed. Het menuscherm is mooi vormgegeven met op de achtergrond de twee gigantische standbeelden van het eerste deel. Bovenal ziet de game er wonderlijk uit. De makers hebben hun uiterste best gedaan om alles uit BFME 2 te halen wat betreft grafisch gebied, met als slagroom op de taart de tussenfilmpjes. Op het eerste gezicht lijkt het alsof je naar wat art concept kijkt, totdat diezelfde concepten in werkelijke in-game filmpjes veranderen. Wat betreft de muziek, heeft Lord of the Rings altijd een geweldige soundtrack gehad en dat geldt ook weer voor BFME 2. Howard Shore, de man die achter de fenomenale muziek van de film trilogie zat, heeft ook voor deze game nog gecomponeerd.
Behalve dat er veel aandacht is besteed aan de gehele presentatie van de game, zijn er over de hele game grootse veranderingen aangebracht. Dit komt vooral omdat Electronic Arts niet zo dom is geweest om zelf een verhaal te verzinnen, maar om de licenties van de boeken te gebruiken. Hierdoor komen nieuwe gebieden en personages tot de orde van de dag. Niet getreurd, de game speelt nog op dezelfde wijze als het eerste deel, alleen zul je nu een heel ander deel van Midden-Aarde zien dan voorheen.
Dit wordt nog eens duidelijk aangegeven als we naar het verhaal kijken. De game speelt zich nog steeds af gedurende de oorlog om de Ring. Terwijl de mensenrassen van Gondor en Rohan nog steeds aan het vechten zijn met Isengard en Mordor in het zuiden, maakt Sauron ook plannen voor een invasie in de noordelijke regionen van Midden-Aarde. Hij roept zijn beste generaal, de Mouth of Sauron op om zijn legers te leidden naar de woonplaatsen van de elfen en dwergen. Ondertussen probeert Heer Elrond van de elfen een alliantie te maken met de dwergen. Helaas gaat dat niet zomaar, omdat de dwergen en de elfen niet echt vrienden van elkaar zijn. Jammer genoeg hebben beide facties geen keus, omdat Mordor en zelfs de Goblins klaar staan om alles en iedereen in hun weg te vermoorden en/of te vernietigen.
Maar natuurlijk mag jij het vuile werk opknappen en dus bestuur jij de legers van het goede om die puinzooi op te ruimen die deze oorlog nalaat. Tenminste, dat verwacht je, maar je kunt ook doorgaan met het vernietigen van Midden-Aarde, door de Kwade zijde te kiezen. Dit brengt het totale aantal facties tot zes speelbare facties. Voorheen had je Rohan en Gondor (in deel twee samen één factie geworden, namelijk Men of the West) tegen Isengard en Mordor, maar daar komen ook nog eens de facties van de Dwergen, Elfen en Goblins bij. Ieder met zijn voor en nadelen, die allemaal weer terugkeren tijdens het spelen. Zo viel het me op dat ik nooit met de Goblins kon winnen, wanneer ik kleine groepjes naar de vijand stuurde, maar wanneer ik alle inzetbare maggots liet aanvallen, verpulverde ik de tegenstand. Naast de nieuwe units zoals draken en spinnenruiters, krijg je nu ook de beschikking tot schepen. Deze zullen helaas maar een aantal keren voorkomen gedurende de campagne.
Hierdoor kun je de neiging krijgen om een ander speltype uit te proberen. Behalve een standaard skirmish potje tegen vriend of computer, heeft EA nu ook een volledig nieuwe mode in de game gespot, namelijk de War of the Ring mode . Dit speltype speelt meer als een Total War titel, omdat je nu een grote map op je beeldscherm te zien zult krijgen, waarop je legers manoeuvreert en gebieden inneemt. Wanneer het tot vechten neerkomt, kun je gevechten door de computer laten beslissen, maar het is en blijft leuker o m je eigen legers zelf te leidden. Persoonlijk vond ik deze mode erg vermakelijk, maar voor sommigen kan het speltempo nogal laag liggen, waardoor je gauw de neiging krijgt om te stoppen. Natuurlijk kunnen al deze modes ook gewoon online gespeeld worden, waardoor je kunt uitmaken wie nu de echte heerser van heel Midden-Aarde in feite is.
Om die felbegeerde overwinning te behalen zijn er gebouwen nodig. Gebouwen die je nu vrijuit op de map kunt bouwen. Had je in het voorgaande deel nog specifieke punten waar je gebouwen kon plaatsen, krijg je nu de mogelijkheid om een bouwer te selecteren, die ervoor zorgt dat jij je legers kunt bouwen en je inkomsten laat stijgen, in de vorm van barakken en boerderijen. Deze kun je weer verdedigen door middel van het bouwen van muren, torens en katapulten. Laat je vestiging achter zonder enkele bescherming en voor je het weet, ligt er een hoopje vernielde zooi wat eens je vestiging was.
Lijkt de overwinning nabij voor de tegenstander, dan kun je altijd nog vertrouwen op je Heroes. Nee, niet de helden van de gelijknamige serie, maar figuren die ook weer terugkomen in de Lord of the Rings wereld. Verwacht tijdens het spelen geen personen als Aragorn, Frodo en Saruman, maar eerder personen als Glorfindel, Gloin en Drogoth. Uiteindelijk zijn de helden in BFME 2 voor hetzelfde principe als in zijn voorganger: Ze helpen je om de overwinning te behalen en zorgen soms wel eens voor een flinke moraal boost voor je legers. Behalve dat heeft iedere held zo zijn eigen krachten. Zo kan Glorfindel zichzelf vuurrood maken, waardoor hij vele malen sterker word en kan Gloin met een gigantische slag van zijn hamer, de lucht vullen met Orks. Zint geen enkele Hero je, dan kun je nog altijd je eigen held maken. Verschillende rassen zijn er voor het kiezen en hetzelfde geldt voor de krachten. Klinkt leuk, maar persoonlijk heb ik geen enkele zelfgemaakte held gebruikt.
Voor een extra helpende hand, kun je nog altijd de hulp inschakelen van bepaalde krachten. Deze kunnen variëren van het bouwen van extra verdedigingstorens tot het oproepen van gigantische wezens. Gebruik deze krachten slim en de overwinning kan je niet meer ontgaan, maar wees gewaarschuwd, want ook de vijand kan deze krachten oproepen. Zo dacht ik op een gegeven moment dat ik had gewonnen, gooit de vijand er nog even een monster midden in het gevecht.
Hoewel ik nu met veel lof jullie over BFME 2 heb vermeld, zijn er toch een paar kantelpunten in de game verwerkt. Zo vind ik persoonlijk dat het verschil tussen de Goeden en de Kwade campagne erg miniem is. Hoewel er veel variatie binnen de missies zelf zit, komen veel gebieden weer in beide campagnes terug. Zo is het van belang dat je als de Elfen Rivendel moet beschermen, terwijl je als de Goblins opeens diezelfde vestiging de tot de grond gelijk moet maken. Bovenal is de campagne ook vrij kort. Binnen een aantal uur had ik of Midden-Aarde gered, of Midden-Aarde in mijn macht. Ook de A.I kon binnen mijn ervaring met BFME 2 iets beter. Vijandelijke units zijn soms eerder bezig om te tellen hoeveel er aanwezig zijn, in plaats van hoeveel ze er al hebben afgemaakt. Desalniettemin is Battle for Middle-Earth 2 zeker een aanrader als je deel één wel of nog niet hebt geprobeerd.