Mad De spanning stijgt, terwijl iedereen stil naast elkaar zit. Boven ons stampen duizenden supporters, supporters die ons willen zien. Sommige spelers proberen zich te concentreren, anderen bidden tot god. Een klopje op de deur laat iedereen nerveus opstaan, waaronder ik. Staat de ultieme vernedering te wachten? Terwijl we de catacombe inlopen wordt het gejuig en gebonk harder. Daar staan we, klaar om te vechten. Klaar om alles te geven, want wij. Wij kunnen alleen maar wachten op wat komen gaat. De poort gaat open, waar ik net nog nerveus was ben ik nu zeker van mezelf. Een oorverdovend gejuich overweldigd me, en honderden lichtflitsen van camera’s verblinden me. Na mijn volkslied te hebben gehoord, loop ik naar de middenstip. Ik krijg één kans, en die zal ik pakken. De toss is in ieder geval gewonnen. Ik schud mijn tegenstander de hand, en begroet de scheidsrechter. De graslucht stroomt door mijn luchtwegen en ik controleer mijn veters nog snel. Dan hoor ik het fluitje: Het is tijd, tijd voor Ronaldo V-Football.
De tegenstander hierboven is Brazilië, in die tijd de meest gevreesde tegenstander. Het thema van deze game is dan ook het verslaan van “de Gele Kanaries”, maar dat niet alleen. Deze game, mijn eerste spel op de PS2, heeft mij vooral kunnen vermaken met de verschillende toernooien die erg intens zijn, de wedstrijden tussen de +/- 30 teams en natuurlijk het verslaan van de Brazilianen. Ik zelf ben persoonlijk ook blij met het Joegoslavische team, in die tijd een waar sterrenteam, want ik ben immers Joegoslavisch en in geen enkel ander spel was dit team te vinden. De sfeer is duidelijk aanwezig in de westrijden, en op het feit na dat de spelers geen gezicht hebben (Dit klinkt vreemder dan het is) zijn de graphics zeer goed voor een game uit 2000. De muziek is lekker simpel gehouden, zodra je op start drukt hoor je of de Braziliaanse Samba of Liberte (Frans). Maar bovenal is de gameplay ook geweldig te noemen. Ik vind dat dit spel niet minder is dan bijv. PES 2006, op de graphics na dan.
Voor mij als voetballiefhebber zijn de licenties in teams erg belangrijk, en gelukkig is alles dik in orde. En ook al zien spelers er eentonig uit, er zijn duidelijke (technische en fysieke) verschillen tussen aanvallers, middenvelders en verdedigers. Ook het voetbalnet beweegt vrolijk mee als je scoort, en natuurlijk zijn er ook weer hordes fotografen die er op los “fotograferen”. De AI van de tegenstander is goed en kent ook hier verschillen tussen spelers. Zo zul je bij de ene verdediger alle ruimte krijgen, maar voel je de ander hijgen in je nek. Voor de gamer die wat tactischer te werk wil gaan, is er ook genoeg te doen. Wisselen is geen enkel probleem, en je opstelling wijzigen gaat ook soepel.
Ok dat was dat, een mooie voorbeschouwing toch? Maar nu het echte werk! Je hebt Brazilië uitgedaagd, en nadat je een mooie intro hebt gezien zul je je nu staande moeten houden. Een game als dit is, zoals meestal in voetbalgames, erg afhankelijk van de moeilijkheidsgraad. Een ervaren voetbalgamer zou met gemak op niveautje hard kunnen beginnen, want de instapdrempel is best laag. Waar je op niveau easy nog alle ruimte krijgt, is dit in hard wel anders. Scoren wordt moeilijker, passen gaat stroever oftewel een grotere uitdaging! Je spelers zullen eerder moe worden, en je zult je team op sleeptouw moeten nemen.
Natuurlijk is er naast de mogelijkheid om wedstrijden te spelen, ook de tournament modus. Hierin kan je in verschillende werelddelen aan een toernooi meedoen, wat heel goed in elkaar zit. Vooral die toernooien hebben mij kunnen boeien, en de teams die je hiermee vrijspeelt voelen als een ware beloning. Denk aan All-Star teams van Europa en Brazilië. Echt elke naam bij elk team klopt, en het lijkt wel of de mannetjes van EA destijds bij Infogrames werkten. Tournaments hebben veel afwisseling, denk aan knock-out fases en groepsfases, En het achtergrondje bij de tournaments maakt het alleen maar aantrekkelijker.
Ok, allemaal leuk en aardig, Maar waarom heet de game nou Ronaldo V-Football? Luiz Ronaldo, ja die dikzak die bij AC Milan speelt, beleefde in 2000 een van zijn beste jaren. Hij gold als supertalent, en daarom dacht Infogrames flink wat games te verkopen met hem op de voorkant (ala Fifa & PES stijl). In de game zelf heeft alleen Ronaldo speciale features. Zo heeft hij zijn eigen vreugdedansje en is hij net wat beter dan de rest. Het lijkt ook alsof het stadion net wat meer explodeert als hij scoort.
Ronaldo V-Football kent van die dingen die niet te beschrijven zijn, dingen die je nooit meer terug ziet in andere games,. Je zal wel denken; WTF, maar als je bij jezelf terug denkt aan mooie games uit het verleden, begrijp je het vast. (Bijzonder: de game heeft Belgisch commentaar!)