Irene_1982 Wie is Kya? Kya is een cool wijf dat absoluut een recensie verdiend. Dus die krijgt ze, van mij!
Kya: dark lineage: ik kocht deze actiegame/platformer voor een prikkie zonder al te hoge verwachtingen. Vooraf natuurlijk hier en daar op het internet gekeken voor recensies. Deze bleken echter schaars. Maar ik kan me geen bult vallen aan een tientje, dus heb het geld er toch aan uitgegeven. En ik heb er geen seconde spijt van gehad!
Het verhaal begint als Kya op een avond haar broer Frank vindt in het laboratorium van hun vader, die overigens al een tijd verdwenen is. De twee nieuwsgierigen kunnen met hun handen niet van de spullen afblijven wat ervoor zorgt dat ze, ieder apart van elkaar, meegevoerd worden naar een andere wereld. Kya wordt wakker gemaakt door vreemde wezentjes genaamd Nativs, die haar vrijwel direct mee lokken naar hun dorpje waar ze veilig zijn voor de Wolfuns: haatdragende wolven die het leven van de goedaardige Nativs maar al te graag zuur maken. Eenmaal in het dorpje aangekomen vragen de Nativs de hulp van Kya. De Wolfuns onder leiding van de duistere heerser Brazul veroveren stukje voor stukje Nativs-gebied en transformeren de Nativs in Wolfuns! Aangezien Kya haar broer Frank terug wil zien, gaat zij de uitdaging aan. De Nativs geven Kya een toverkracht om Wolfuns terug te transformeren naar Nativs.
Als Kya heb je dus eigenlijk twee doelen: je broer vinden en onderweg daar naartoe Wolfuns transformeren in Nativs. Je komt in verschillende werelden die qua moeilijkheidsgraad aardig opbouwen. Kya kan ook sterker worden en haar vechtskills uitbreiden. Het dorp van de Nativs is de veilige haven voor Kya en de Nativs. Er kan geheald worden, Kya kan haar vechtkunsten uitbreiden, haar boomy upgraden en er kunnen verschillende leuke minigames gespeeld worden. Daarnaast kun je Kya vanuit deze plek teleporten naar alle 9 werelden.
Oke, het loopt niet allemaal even lekker: er zitten heel wat bugs in de gameplay waardoor je soms op plekken terecht komt waar je eigenlijk niet zou moeten komen. Ook de camerabesturing is niet je van het. Maar de game speelt lekker weg. Er is een goede opbouw in het verhaal en de moeilijkheidsgraad. Door verschillende plotwendingen en gebeurtenissen blijf je nieuwsgierig. Samen met een behoorlijke dosis humor maakt dit het verhaal alles behalve langdradig. Naarmate de game vordert, worden de Wolfuns waartegen je vecht sterker en groter. Maar je wordt zelf ook sterker: je kunt armbanden kopen die jou weer nieuwe vechtcombo’s leren. Het combo systeem zit goed in elkaar. Het is niet alleen maar een kwestie van op de knoppen rammen. In een trainingsarena oefen je de nieuwe combo’s en ik moet zeggen dat dat echt nodig is: er zijn talloze combo’s mogelijk die allemaal een eigen knoppencombinatie hebben. De besturing van Kya is prima, niets op aan te merken. Wat het spel leuk maakt, is dat Kya niet alleen maar kan lopen. Ook kan ze freefallen, glyden, een Jamgut (soort van prehistorische geit) berijden en zich met de wind mee laten voeren. Hier zitten ook de pittige stukken van het spel in. Ik heb aardig zitten zweten op sommige stukken.
De graphics vind ik ruim voldoende. Het spel is behoorlijk gedetailleerd. De kleuren passen bij de omgevingen. De soundtrack vind ik erg goed. Er zit voldoende afwisseling in. Bepaalde muziekstukjes zorgen voor spanningen en vreugde. Ik krijg goede zin van de muziek die ik hoor bij het berijden van een Jamgut!
Tot slot het volgende: het spel heeft niet echt een hoge replaywaarde. Het verhaal, de lengte van het spel en het leren kennen van de skills zorgen hiervoor. Ik heb er iets minder dan 20 uren ingestoken. Het verhaal is leuk, maar als je er eenmaal doorheen bent, voegt het opnieuw spelen van het spel niets extra’s toe. Het is redelijk lineair. Persoonlijk zie ik dit niet als een minpunt van een game en ook niet een reden om een bepaald spel niet te kopen.