Thomper Hoi allemaal! Daar ben ik weer, jullie beste vriend Miel. Vorige maand schreef gewaardeerd lid Thomper al een review over mijn eerste avontuur als automonteur, maar er volgden meer avonturen en spellen na dit deel. Helaas is Thomper erg druk bezig met het uitwerken van zijn eigen televisieformat (*kuch* Curling with the Stars *kuch), maar dat betekent niet dat jullie deze maand zonder Miel-review zitten. Ik heb besloten het stuur in eigen handen te nemen, en een blik te werpen op het tweede deel in mijn eigen quintologie.
Allereerst een kleine introductie voor de enkelen die helaas geen kennis hebben mogen maken met mijn vorige spel. Mijn naam is Miel Monteur, ik ben een van de vele mascottes van top-uitgever Transposia (andere mascottes zijn Freddi Fish, Putt-Putt, en Pajama Sam). Samen met mijn hondje, Laika, bouw ik mijn eigen voertuigen om er vervolgens de hele wereld mee over te reizen. In mijn eerste deel begon ik klein, door lekker met een auto door het Vlaamse platteland, in deel 3 besluit ik met een vliegtuig de hele aardbol rond te reizen in een vliegtuig, in deel 4 neem ik een pauze door te settelen en voor het gezinslezen met Laika te kiezen door een huis, en in het voorlopig laatste deel ga ik weer op pad, na Star Trek op TV te hebben gezien, ditmaal in de ruimte met mijn eigen raket.
Het tweede deel, wat ik vandaag met jullie wil behandelen, is Miel Monteur 2 – Recht door Zee. Een leuke titel voor een leuk spel, dat kan ik alvast verklappen, want waar andere games en films last hebben van sequeleritis – dat wil zeggen, het vervolg is zwakker dan het origineel (zie: Civilization, Bambi, Peter Pan) is dit deel zowat beter te noemen dan mijn auto-versie.
Het begon allemaal op een rustige dag. Laika en ik waren wat aan het cruisen door de achterlanden van Boer Biet (check die shit, nigga!) toen we opeens langs het strand kwamen. Laika, enthousiast en altijd bereid zichzelf het leven te ontnemen, sprong de wagen uit net op het moment dat Fitty’s nieuwe hit uit de speakers pompte. En dat terwijl we een vette veertig reden op een landweg waar we maar dertig mochten, yo! Het is maar goed dat die smerissen niet in de buurt waren.
Maar goed, Laika had gelukkig een goede reden. Hij had een stuk wrakhout gevonden! Ik dacht aan voer voor de kachel, maar Laika haalde een hamer uit de kofferbak en zo besloot ik maar een boot te bouwen. Nooit te bang om risico’s te nemen sprong ik erin, terwijl Laika zijn snuit voorwaards tegen de boot aanschoof, waarna we al snel het water bereikten. Na een dag of vijf, zes gedobberd te hebben op open zee kwamen we aan bij de werf van de altijd frisse tsjik Christina Columbus. Haar eitjes waren op (Snappie? Ei van Columbus yo!), en dus besloten zij en haar kat er maar eens op uit te gaan. Of Laika en ik maar even op de scheepswerf wilden passen.
De verbeteringen zitten hem vooral in een grotere fantasie. Thomper wees er al op in de review van deel 1: wie herinnert zich niet het het bouwen van auto’s met tuinhuisjes en vogelkooien en lampenkappen en raketmotors en een lijk in de achterba… oeps, vergeet dat laatste even. Maar goed, een hele reeks spellen volgde uit het customizen van auto’s zoals ik dat pionierde, en mij lijkt het niet meer dan logisch dat hetzelfde gaat gebeuren bij dit deel. Need for Speed Boating, Pimp my Boat, Sailing with the Stars – als iets het gaat worden in 2007, dan is het het pimpen van je boot.
Ikzelf zet dat gelijk erg goed neer. Zo kun je een boot bouwen met een zwembad, drie sardienenblikjes, en een beschuitrol. Ik zou zo naar Afrika kunnen om daar als dictator mensen van AIDS te genezen met een kruidenmengsel en twee bananen! Er zijn in ieder geval weer extreem veel nieuwe onderdelen te vinden, en op de site van die hippe dudes van Transposia kun je zelfs nog enkele nieuwe onderdelen downloaden ook!
Eenmaal je vlot zeewaardig gemaakt kun je de woeste golven op om de wijde wereld te verkennen. Nou ja, wijd – vergelijk het maar met het strand en maximaal 1 kilometer ervandaan van de regio Zeebrugge en omstreken. Dat maakt niet uit, want er is weer genoeg te doen. Ik tsjek die ouwelui aan de beach, los wat klusjes voor ze op, en al snel krijg ik genoeg credits bij ze om nieuwe onderdelen los te trekken. Vette moola!
De besturing is ook dik in borde. Pijltjestoetsen for life, dat zou zelfs de gekste Kabouter moeten kunnen beamen. Zeker bij een spel als het mijne ben je gewoon in no-time verknocht aan shit als de deze. Mede daardoor is het echt een kwestie van backleanen met je maten, en zo vliegen de uurtjes voorbij. Het enige verschil tussen mijn games en een avondje zuipen is dat alleen da Miel een echte chickmagneet is!
De graphics, moet ik daar nog iets over zeggen? Lijkt me haast niet. Mijn wasbordbuik komt helaas niet helemaal goed naar voren, maar verder zie ik er wel prima uit. Door die tekeningen blijf ik dicht bij mijn roots, als je begrijpt wat ik bedoel. Ik en mijn homies hebben daarnaast een paar uren doorgestampt in de studio’s om de authentieke Studio 100-stemmen er weer in te krijgen. Iedereen die fan is van Vlaamse accenten moet ook dit deel weer proberen.