Meowmix Dragonball Z is voor veel jongens geweest, wat GTST voor hun moeders was. Elke dag, zelfde tijd, zelfde zender. Veel emotie, veel knokken, en vooral veel geschreeuw. Het was wel een programma dat alleen de fans konden waarderen. Hoe zit het met de nieuwste editie van Dragonball Z Budokai?
‘Long ago’
Het is al weer enige jaren geleden dat ik Dragonball Z voor het laatst op TV gezien heb. Toch staan sommige beelden in m’n geheugen gegrift; het is en was een bij vlagen briljante serie.
Door de bomen[p]De meeste piloten vliegen echter niet dwars door heuvels, gebouwen en bomen. Hierbij is het soms wel lastig om de camera te beheersen: er is geen directe camera control. Veel reviewers hadden hier veel last van, maar ik vind dat je er goed mee kan leven; meestal vlieg je hooguit per ongeluk door een heuveltje voor je de camera weer onder je controle hebt.[screen id=89719] In de verschillende arena’s kan eigenlijk alles kapot, wat me brengt naar de story mode. Deze mode, genaamd “Dragon Adventure”, beslaat alle stukken (saga’s) van Dragonball Z, diens opvolger Dragonball GT, en de verschillende films die gemaakt werden. Hierbij komt het door gebouwen heen vliegen, op eigen initiatief of dat van je tegenstander, van pas bij het zoeken naar dragonballs. Dit is echter meer een extra; het is vooral de bedoeling dat je alle (belangrijke) gevechten naspeelt op de bijpassende locaties. Je kan vrij door de wereld navigeren, om zo items te kopen of verschillende uitdagers te bestrijden om geld te verdienen en ervaring op te doen. Het item- en ervaringsysteem is direct gekoppeld; het level van je karakters hangt af van welke items ze bij zich dragen, en de items zelf veranderen van level door ervaring. Al met al is de “Dragon Adventure”-mode goed uitgewerkt, maar niet perfect. Zo is het vechten soms wat repetitief, omdat je bijna altijd hetzelfde doel hebt. Ook heb je eigenlijk geen invloed op de uitkomst van een gevecht. Als je perfect wint, maar je karakter volgens het verhaal verliest, verandert er in het verhaal niks. Een zeer goeie uitzondering hierop zijn de ‘what if’-saga’s, die je kan vrijspelen door zeer lastige gevechten, die je niet per se hoeft te overleven, te winnen. In deze extra saga’s krijg je een mogelijke wending voorgeschoteld, waarbij je hier en daar weer karakters vrij kan spelen.[p]100[p]Het zijn geen spartanen, maar karakters. In het spel zitten ruim [screenright id=83518]100 karakters ‘verborgen’, die vrijgespeeld kunnen worden door middel van de “Dragon Adventure”, maar ook met behulp van item fusion. Verschillende zogenaamde fusion items krijg je na gevechten in de “Dragon Adventure”, die na combinatie met een karakter of ander voorwerp, een nieuw karakter of een transformatie unlocken. Dit zorgt niet alleen voor uitdaging en houdbaarheid, maar ook een gigantische berg karakters om je vrienden mee uit te dagen. Dat kan in zowel een ietwat beperkte duel mode (kies je karakter, kies de arena, vecht vecht) als in een tournament mode. Helaas is er geen co-op tag, waar ik vroegah in Dead or Alive op de Saturn van genoten heb. Biedt een combinatie van veel unlockables en een toernooimode veel houdbaarheid?[p]T.H.T.[p]Kort gezegd: ja. Lang gezegd: Zeker. Het toernooisysteem biedt ruimte voor tot 8 spelers, willekeurige matchups[screen id=83517], meerdere toernooien, meerdere moeilijkheidsgraden (die ook meer rondes bevatten) en natuurlijk de meer dan honderd karakters om lekker tussen te wisselen. Het splitscreen systeem werkt goed, als je TV niet erg klein is. De actie is snel, het is eigenlijk alleen maar jammer dat er geen online multiplayer inzit. Maar, als Wii-eigenaar ben je daar wel aan gewend. Heb je alsnog geen vrienden, is er ook nog de Ultimate Battle Z, een soort van Mortal Kombat-style ladder van gevechten. Hierbij iedere Course zijn eigen thema, wat weer net wat meer afwisseling geeft. Je kan bij deze mode ook highscores halen, door tijdens gevechten bepaalde bewegingen of combinaties uit te voeren, het gevecht snel te laten eindigen, veel schade te doen in een enkele combo, enzovoort. Ook deze mode kan je uren bezig houden. Heeft het spel dan echt zo weinig echte nadelen?[p]Kamewat?[p]Geen enkel spel is natuurlijk perfect. Zoals ik in de inleiding al aanstipte was de Dragonball Z-serie al zeer gevoelig voor ‘love it or hate it’.[screenright id=83515] In dit spel komt dat minder terug, omdat het hele gevechtssysteem zo lekker werkt dat iedereen er van kan genieten. Daarnaast is er een encyclopedie die je het een en ander kan vertellen over de verschillende saga’s, en wordt er in de “Dragon Adventure” met nette cutscenes een redelijk compleet verhaal verteld. Het item fusion systeem is iets lastiger in gebruik als je de serie niet gezien hebt, en de handleiding schiet hier ook tekort. De handleiding is sowieso erg beknopt, waardoor je veel features maar moet ontdekken; het item fusion systeem zou best wat aandacht kunnen gebruiken. Afgezien daarvan is Dragonball Z Budokai Tenkaichi 2 een goed verzorgde, lang houdbare fighter die laat zien hoe zelfs een opgepoetste port een succesvol en verfrissend spel kan zijn. Zo kunnen we er op de Wii wel meer gebruiken.”>