Als je één naam moet opnoemen die de laatste jaren groot is geworden, dan is Lord of the Rings een grote favoriet. Deze boekenreeks van Tolkien mag dan al een halve eeuw bestaan, maar sinds de verfilming kun je er gewoon niet omheen: Lord of the Rings is tof. Door de grote bekendheid kwam er ook een stortvloed aan games. Wat ontbrak was een goeie RTS die zich afspeelde in Middle-Earth. Je had War of the Ring, maar echt dat was nou ook niet ‘je van het’. Nu is het de beurt aan Electronic Arts met Lord of the Rings: The Battle for Middle-Earth.
Als je ziet wat Electronic Arts heeft gekregen voor de ontwikkeling van Battle for Middle Earth, dan hoeven ze niet te klagen. EA heeft namelijk de rechten van de geweldige muziek uit de films, de stemmen van de originele acteurs en alle modellen en art gekregen voor de productie. Al een mooi vooruitzicht dus, maar eerst het verhaal. De meesten zullen het verhaal wel kennen, omdat BFME zich afspeelt ten tijde van de films, maar om sommigen nog even hun geheugen op te frissen, zal ik het verhaal nog even vertellen. Een jonge Hobbit genaamd Frodo Baggins krijgt de taak om de Ene Ring naar Mordor te brengen, waar hij moet worden vernietigd. Maar Sauron, de heerser van Mordor wil de Ring weer in zijn bezit krijgen, zodat hij de macht kan overnemen over heel Middle-Earth. Wat volgt is een grote oorlog tussen het goede en het kwade, terwijl Frodo een gevaarlijke tocht moet zien te doorstaan om de Ring te vernietigen.
Battle for Middle Earth kent een aantal speelmodes. Je hebt de standaard skirmish mode, waarin je twee teams of meer kiest en waarin het uiteindelijke doel is om de vijande te vernietigen. Maar je zult waarschijnlijk de meeste tijd doorbrengen aan de campagne. Hierin beleef je de War of the Ring weer opnieuw, maar dan voer jij de legers aan van zowel goed als kwaad op een bijzonder mooie map van Middle-Earth, terwijl Gandalf of Saruman het verhaal over deze oorlog vertelt. In totaal zullen vier facties komen opdagen in de campagne: Rohan, Gondor, Isengard en Mordor. Elke factie kent zo zijn voor en nadelen. Zo is Gondor bijvoorbeeld defensief de sterkste factie, maar als het op aanvallen komt, is Gondor wat minder ten opzichte van Isengard die sterke soldaten heeft.

Tijdens de campagne zul je verschillende gebieden die ook al in de film waren te bewonderen opnieuw betreden. Zo zul je in de mijnen van Moria rondlopen en zul je in het nest van Shelob (die grote spin uit Return of the King) ronddwalen. Deze missies die ook echt voorkomen in de film, worden altijd voorgeleid met een filmpje, waarin duizenden manschappen te bewonderen zijn. Maar schijn bedriegt, want als je éénmaal mag gaan spelen zul je met hooguit 500 soldaten mogen vechten.
Behalve deze bekende missies, zul je ook andere gebieden betreden. In deze gebieden komt het vaak op hetzelfde neer namelijk: Vernietig alle kampementen van de vijand. Dit is in het begin nog wel leuk, maar tegen het einde begint het toch wel te vervelen. Ook al zien de omgevingen zelf er bijzonder fraai uit, waarbij gebieden als Helmsdeep en Minas Tirith uitblinken. Vooral tijdens de gevechten, die misschien niet al te groots zijn, maar ze gaven me wel dat Lord of the Rings gevoel. Hetzelfde geldt voor de muziek, maar daar hoef ik niet al te veel woorden over vuil te maken, want de muziek van Howard Shore is ook gewoon geweldig.
Als het éénmaal tot vechten aankomt, zul je als eerst een basis moeten opzetten. Nadat dit is gebeurt, verschijnen er zogeheten bouwfundament-icoontjes. Als je op één zo’n icoontje aanklikt, verschijnen er een aantal icoontjes van gebouwen, die je daar kunt aanklikken. Het belangrijste gebouw is de citadel. Als deze is vernietigd, kun je geen nieuwe gebouwen plaatsen. Je legers verzamel je door barakken, kuilen of stallen te maken. Er moet natuurlijk ook een goed draaiende economie aan te pas komen. Hiervoor kun je een boerderij of houtzagerij bouwen. Je kunt ook maar een gelimiteerd aantal eenheden trainen. Elke unit heeft een aantal commandopunten. Als je over het limiet bent, kun je geen nieuwe eenheden rekruteren.
Elke eenheid verschijnt per bataljon, behalve wezens zoals Ents, Trolls en Mumakil. Deze verschijnen per stuk, maar dan zijn ze alsnog niet in de minderheid. Een Ent kan gemakkelijk een bataljon Uruk-Hai neermeppen en een Mumakil hoeft maar één keer een aanval op een groepje Rohirrim te doen en ze worden meteen gelanceerd. De grotere eenheden zien er trouwens zelf zeer fraai uit. Daar waar de kleinere eenheden wat teleurstellen.

Maar de strijd is dan nog niet verloren, want elke factie kent ook Hero’s. Dit zijn personages die ook in de films voorkomen en vele malen sterker zijn dan normale soldaten en wezens. Hero’s als Aragorn, Gimli en Saruman kom je zo af en toe tegen op het slagveld. Elke Hero kan ook in rang stijgen, naarmate hij of zij meerdere vijanden doodt. Hierdoor verschaffen ze nieuwe krachten, zoals Saruman die een grote vuurbal kan afschieten vanuit zijn staf. Behalve dat je Hero’s in rang stijgen, krijg je ook punten naarmate je meer vijanden doodt en missies voltooid. Deze zogeheten Hero Points kun je dan weer uitgeven aan krachten. Deze krachten kunnen variëren van het oproepen van bondgenoten zoals Elfen, Ents en zelfs de Balrog, tot het genezen van soldaten. Bovendien zijn sommige krachten ook maar voor een korte tijd en het opladen duurt dan ook weer een tijdje.
Het zal je waarschijnlijk opgevallen zijn dat ik deze hele recensie erg positief ben over BFME, maar het kent zijn minpunten. Zo is het natuurlijk erg jammer dat je niet zelf kunt bepalen waar je je gebouwen neerzet. Ik wil liever zelf bepalen hoe ik mijn basis creëer. Een ander minpunt wat ik nog ben vergeten te melden, is dat het aan het eind van een campagne de gevechten wel erg makkelijk zijn. Naarmate je vaker dezelfde soldaten gebruikt, stijgen deze ook in rang en tegen die tijd heb je ook genoeg geld om alle upgrades te verzamelen, dus daardoor wordt het eindgevecht wel erg makkelijk voor je gemaakt.