yam_erik Review – Beyond Good and Evil
Op de E3 van 2003 werd dit product aangekondigd als het kindje van Michel Ancel. De geestelijke vader van Rayman. Rayman is een succesvolle franchise en ik vroeg me dus ook af of Michel zijn eerder behaalde succes kon overtreffen. Ik vertel je meteen al dat dit niet is gelukt, maar dat Michel wel erg dicht in de buurt kwam.
Het verhaal van de game gaat eigenlijk over de planeet Hillys. Deze planeet word aangevallen door de Domz en steeds als de planeet aangevallen word verdwijnen er op mysterieuze wijze bewoners van de planeet. Op Hillys hebben de Alpha Secties de macht en zij proberen de Domz tegen te houden, maar dat wil niet echt lukken.Jij speelt als Jade die op een dag ook aangevallen word door de Domz. Dit is gelijk al het eerste actiemoment in het spel. Je moet je medebewoners bevrijden door de Domz aan te vallen. Dit is eigenlijk een korte tutorial. Hier word uitgelegd welke knop waarvoor staat. Samen met Pey’j en Agent Dubbel-H trek je erop uit om Hillys te redden.
De game heeft veel weg van Zelda en je merkt aan de besturing dat er ook een vleugje Rayman is toegevoegd. Op zich speelt het spel erg lekker en doen er zich geen problemen voor met de besturing. Het stokvechten van Jade gaat erg makkelijk. Misschien te makkelijk. Dit vechtsysteem heeft veel weg van die uit Starfox Adventures. Je “button-bashed” erop los en je selecteert de richting waarnaar de aanval gericht moet worden. Het systeem is effectief, maar is dus zeker niet revolutionair. Verder kan je later in de game nog een hovercraft en een vliegende versie daarvan besturen. Ook deze besturing is voldoende, maar ik vond hem toch wat onwennig. Dit had zeker beter gekund. Toch zul je geen tot weinig last hebben van dit “gebrek”.
De graphics van de game zijn erg goed. Ik omarm de visuele stijl van deze game, omdat deze er cartoony, maar tegelijk ook realistisch uitziet. Ik ben bijvoorbeeld helemaal gek van Pey’j. Zijn humor, uiterlijk en opmerkingen zijn een perfecte mix en daaruit is een prachtig character ontstaan. Jade ziet er ook erg tof en modieus uit. Zo hoort een stoere meid eruit te zien. Agent Dubbel-H vind ik minder indrukwekkend. Hij is in de game gezet om de domme spierbundel te spelen en dat had van mij niet gehoeven. Het geluid van de game is van een zeer goede kwaliteit en dus erg aangenaam om naar te luisteren.
Ook zitten er grote stukken stealth-gameplay in de game. Je moet op verschillende locaties langs de Alpha-secties sneaken om ze uit te schakelen of om gewoon verder te kunnen in het spel. De Alpha-secties hebben een redelijke AI, dus ze zullen het je niet makkelijk maken.
Jade heeft een fotocamera en daarmee kan ze foto’s maken. Ze kan de hele fauna van Hillys in beeld brengen d.m.v. het maken van foto’s. Deze worden opgestuurd en Jade ontvangt in ruil daarvoor parels. Dit is natuurlijk een innovatief stukje gameplay wat de game erg speciaal maakt. Dit vind je niet terug in een standaard game. Ook is de fotocamera te gebruiken om later in de game disks af te vuren.
Beyond Good and Evil is te spelen in het Frans en in het Nederlands. Meestal zijn de Nederlandse vertalingen niet goed uitgevoerd, maar dat is hier niet het geval. De vertaling is niet briljant, maar is zeker niet slecht. Nikki Romijn en Howard Komproe werken mee aan deze vertaling. Howard natuurlijk als de Mamago-broers en Nikki als Jade. Wel is het jammer dat de Engelse optie ontbreekt, want ik vind dat dat een betere indruk achterlaat bij de gamer. Toch ben ik niet helemaal te spreken over het technische gedeelte van de vertaling. Het is namelijk zo dat vooral Agent Dubbel-H zijn “one-liners” veel te vaak herhaald en dat is vreselijk irritant.