Benjamin Ben ‘De landheer komt er aan.’ Klinkt deze uitspraak je bekend in de oren? Dan ben jij waarschijnlijk een gamer van de oude stempel. Zo’n senioren gamer die zijn nostalgische toppers zo nu en dan eens afstoft om de smaak van vroeger weer eens te proeven. Maar het is natuurlijk ook goed mogelijk dat je een gamer van de nieuwe generatie bent, die toevallig ergens een klassieker heeft opgedoken. De mensen die het begin van deze inleiding hebben begrepen, weten inmiddels wel over welke klassieker ik het heb.
Dungeon Keeper, een van de historische pareltjes die ik destijds kapot heb gespeeld. Dat is niet alleen bij wijze van spreken, want mijn gamecd is door al het gebruik toegeschreven aan onze pedaalemmer. Het is een game die is bedacht en ontwikkeld door onze bekende blufbek en fable-ontwikkelaar: Peter Molyneux. Deze man heeft altijd al de gave gehad, om aparte en verfrissende game-ideeën te bedenken. In de tijd van Dungeon Keeper was Petertje M. nog niet erg bekend en zijn beruchte (vaak niet nagekomen) beloftes hield hij toen nog netjes voor zich. Toch grappig, aangezien ik dit nog steeds de beste game vind, die hij tot nu toe geproduceerd heeft.
Prima al die achtergrond informatie, maar wat is deze game nu precies? Dungeon Keeper is een game die zich afspeelt in de diepe krochten van de aarde: De kerkers. Deze plek volgestouwd met schatten en gedrochten, is de plaats waar jij de touwtjes in handen hebt. Je zult letterlijk met een grote hand bepalen hoe alles in jouw kerker reilt en zeilt. Dit is voor jou als speler de tool om te heersen over je ondergrondse rijk. Want het tot stand brengen van je duivelse imperium biedt de nodige uitdaging.
Als grote heerser heb je echter weinig te heersen zonder onderdanen. Gelukkig staat er in jouw wereld een stenen portaal dat dient als de grote voordeur van je kerker. Verschillende gedrochten, insecten en ander ongedierte zullen jouw rijk betreden via deze poort. Deze ‘slaven’ zoals de game ze noemt (ook al krijgen ze gewoon betaald). Hebben voor jouw verschillende doeleinden. Zo vechten ze voor je wanneer er gevaar dreigt. Maar ook zullen ze trainen om op hogere levels te komen, spreuken voor je onderzoeken of bezig gaan met het maken van voorwerpen in je fabriek. Het mooie aan deze wezens is, dat ze allemaal een eigen persoonlijkheid hebben. Zo hebben ze allemaal een naam en ook hun eigen voorkeuren. Het kan maar zo zijn dat een gevecht te heftig wordt waardoor enkele slaven het hazenpad kiezen. Maar ook zullen bepaalde wezens met elkaar op de vuist gaan wanneer ze met elkaar in aanraking komen. Er zal af en toe zelfs ontevredenheid heersen over je kerker, want deze zal soms niet voldoen aan de eisen van enkele wezens. Deze stuk chagrijnen zullen de kerker dan ook weer net zo snel verlaten als ze gekomen zijn, wanneer duidelijk wordt dat jij niets met hun wensen doet. Al het nieuws omtrent je slaven (en eigenlijk alles wat er zich in de kerker afspeelt) wordt je dan ook medegedeeld door een duivelse stem. Zelfs in het Nederlands weet deze stem zijn charme te houden en geeft het de nieuwtjes door zonder irritant te worden.
De slaven kun je echter niet op bestelling laten komen. Ze zullen uit eigen beweging je rijk betreden of verlaten. Dit alles heeft namelijk te maken met de uitstraling en inhoud van je kerker. Het interieur van je kerker lokt namelijk bepaalde wezens. Heb je een grote voederplaats met flink veel scharrelende kippen, dan zal hier een dik gedrocht op afkomen. Heb je echter een bibliotheek met ontelbare boeken en spreuken, dan zal de populatie van magiërs in jouw rijk groeien. Op deze manier zul je vanzelf ervaren worden in het lokken van wezens, omdat je op een gegeven moment weet waar hun voorkeur ligt. Sommige wezens zijn echter niet te lokken, maar te vinden in de ondergrondse wereld. Het bouwen en uitbreiden van je rijk zal echter gedaan worden door imps. Dit zijn de enige wezens die je via magie zult moeten creëren en in mijn ogen als enige de titel ‘slaaf’ verdienen. Want deze wezens zijn jouw trouwe buffelaars die alles doen wat jij hen beveelt. Doen ze dit niet snel genoeg, geef ze dan gerust een goddelijke klap en ze zullen een tandje bij zetten in hun werk.
Door bepaalde plekken te markeren met je hand, zullen de imps deze uitgraven om op die manier je kerker vorm geven. Maar ook zijn ze van onschatbare waarde voor het vullen van je bankrekening. Want zowel de kamers als de overige slaven kosten geld. Dit geld in de vorm van goud, zul jij met de hulp van je imps moeten delven in de ondergrondse. Ze zijn dus noodzakelijk voor de voor het tot stand laten komen van een goed draaiende kerker.
Naast het bouwen en onderhouden van je kerker heeft ieder level waarin je speelt een doel. Vaak is dit doel het uitschakelen van de vijand. Over het algemeen vecht je tegen de mensheid en probeert op deze manier de wereld te veroveren. Maar ook andere kerkermeesters zullen je pad kruisen om je vervolgens het leven zuur te maken. Bij het uitschakelen van je vijand zijn er vele strategieën die je zult kunnen uitvoeren. Er zijn dus meerdere wegen die naar het spreekwoordelijke Rome leiden. Door de variatie aan spreuken, wezens, vallen en werelden, ziet iedere pot er weer anders uit. Ook zul je zelf deel kunnen nemen aan de gevechten. Er is namelijk een spreuk die de speler de optie biedt om in de huid van een wezen te kruipen. Hierbij zie je de kerker niet langer meer van bovenaf, maar vanuit de ogen van het wezen. Het speelt nu als een first person shooter en is een geweldige toevoeging aan het spel. Vooral omdat je op deze manier ook je eigen kerker kunt doorlopen en bezichtigen. De makers hebben er voor gezorgd dat ieder wezen andere aanvallen en manier van voortbewegen heeft. Erg vet en je zult er dan ook geregeld gebruik van gaan maken.
Waar Dungeon keeper het vooral van moet hebben is zijn sfeer. Zo kent de kerker de lawaaierige trainingsruimten en werkplaatsen, waar wezens altijd druk in de weer zijn. Maar is er ook de rustige bibliotheek met lange rijen boekenkasten, waar je hier en daar het getrippel van tovenaars voeten hoort. De martelkamer met zijn geschreeuw is ook altijd een charmante plek om te vertoeven. Daarnaast zijn er ook de grote ondergrondse meren, de lava rivieren en de lege kille gangen gevuld met fakkels. De game heeft zonder hoge grafische prestaties, een sfeer die geweldig en ongeëvenaard is. Want naast de sublieme gameplay is het vooral de sfeer die je terug laat komen naar deze game. De kerkers zijn nog nooit zo geweldig overgezet in een game. Want waar ik kerkers in de andere games afschuwelijk vind (vergelijkbaar met riool levels, waar je altijd de ongediertebestrijder mag uithangen), weet deze game het op een prachtige manier weer te geven.