Chris Glerum De aandacht voor downloadbare titels is de afgelopen jaren explosief toegenomen. Wie had bijvoorbeeld ooit gedacht dat Cliffy B van Epic met Shadow Complex een game exclusief voor Xbox Live Arcade zou maken? Had jij durven vermoeden dat de nieuwste versie van de Nintendo DS als één van de belangrijkste nieuwe functies ondersteuning voor downloadbare games zou krijgen? Dat het de consolebouwers menens is, blijkt wel uit de grote hoeveelheid games die via de digitale distributiekanalen verschijnt. Nintendo huurde zelfs de 31e verdieping van een prachtig gebouw in hartje Londen af om journalisten vanuit heel Europa haar ‘Ware’ plannen te tonen: de line-up van de digitaal gedistribueerde WiiWare- en DSiWare-games. En ondertussen mochten we ook nog genieten van de prachtige skyline van de Engelse hoofdstad.
Na een vroege vlucht en een fileritje met de taxi waren we net op tijd om de presentatie van Laurent Fischer, Managing Director, Marketing & PR van Nintendo Europe, mee te maken. Hij benadrukte het belang van WiiWare en DSiWare voor Nintendo en gaf meerdere redenen waarom deze extra content zo belangrijk is. Ten eerste kan Nintendo hierdoor meer mensen aan het gamen krijgen, want de lage prijzen van deze downloadbare games kunnen de minder fanatieke gamer ook over de streep trekken. Daarnaast kunnen mensen games anders beleven. Bij WiiWare en DSiWare ligt de focus niet alleen op spelen, maar ook op zelf ontwikkelen en dat vervolgens delen met andere spelers. Denk bijvoorbeeld aan het maken van een eigen level in Mario vs. Donkey Kong: Minis March Again of het maken van een eigen animatiefilmpje in het gratis te downloaden Flipnote Studio.
Het grootste voordeel is nog wel dat er veel meer creatieve ideeën verwezenlijkt kunnen worden. Dit was ook goed te merken tijdens gesprekken met diverse ontwikkelaars, want er zaten een paar studentenprojecten tussen de getoonde titels. Zonder het wegnemen van de distributiebarrière waren deze games er nooit gekomen. Er is dankzij WiiWare en DSiWare meer kans voor de ontwikkeling van kleine games rondom een leuk concept en het is duidelijk dat dit ook voor fanatieke gamers uitstekend nieuws is. Er zaten namelijk een aantal behoorlijk interessante games tussen de meer dan twintig speelbare spellen.
Overigens is het een opvallende trend dat een flink aantal van de WiiWare-games al verschenen is of gelijktijdig uitkomt op de PC. Van Tales of Monkey Island wisten we dat natuurlijk al, maar ook Toribash, Super Meat Boy en And Yet It Moves hebben een PC-verleden. Aan de ene kant is dit te begrijpen, omdat veel van de games als een niet gefinancierd project zijn begonnen op de PC, maar ergens is het ook wel jammer dat deze ‘indie’ ontwikkelaars hun game niet exclusief voor de Wii ontwikkelen.
Het is te merken dat DSiWare een stuk jonger is dan haar broertje WiiWare. Er waren niet alleen minder games voor DSiWare, maar ook zijn de games vaak wat minder verfijnd dan op WiiWare. Opvallend genoeg is ook hier een port-trend: de iPhone is hofleverancier van DSiWare-titels, want games als Flight Control en Castle of Magic zijn in het verleden al op de telefoon van Apple verschenen. Toch waren er ook een aantal echt nieuwe games voor DSiWare te ontdekken.
Het meest intrigerende project is Reflection, dat begonnen is als ‘werkstuk’ voor een groep studenten aan de Amerikaanse universiteit USC in Los Angeles. Vanuit verschillende vakgebieden hebben allerlei studenten meegewerkt aan deze game. Hierdoor heeft een bont gezelschap van muzikanten, artiesten, ontwerpers, designers en programmeurs het voor elkaar gekregen een game aan Konami te slijten.
Zelf benut Nintendo haar DSiWare ook nog op een andere manier. Men wil het platform gebruiken om mensen meer maatwerk te bieden. Een goed voorbeeld hiervan is A Little Bit of Brain Training, waarin mensen hun favoriete deel van Brain Training nog eens extra kunnen spelen. De wiskundeknobbels kunnen zich uitleven in de Math Edition, terwijl taalvirtuozen hun lol op kunnen in de Arts Edition. Dit biedt natuurlijk mogelijkheden om kleine, goedkope uitbreidingspakketjes aan te bieden waar iedereen zijn favoriete stukjes uit kan halen. Het zou mij niks verbazen als dit type maatwerk in de toekomst veel vaker toegepast gaat worden. Geen grote uitbreidingen, maar kleine, op maat gemaakte extraatjes.
Nintendo stopte ons nog even een releaselijst toe, waaruit blijkt hoe menens het Nintendo is wat betreft WiiWare en DSiWare. Er prijkten vele titels op die nog niet getoond zijn en het is duidelijk dat er de komende maanden een hoop nieuwe content verschijnt op de beide digitale kanalen. Om de services een extra stimulans te geven, lanceert men in oktober ook nog een ambassadeursprogramma waarmee enthousiastelingen veel Nintendo Points kunnen verdienen. Als het aan Nintendo ligt, kunnen we in de toekomst steeds meer games spelen die de winkelschappen nooit gehaald zouden hebben vanwege hoge ontwikkel- en distributiekosten.
Dat dit zo nu en dan hele leuke resultaten kan hebben, bewezen in mijn ogen vooral Reflections en Super Meat Boy. Die games zijn met minimale middelen gemaakt, maar wisten mij direct te boeien. Duidelijk werd me in ieder geval dat Nintendo de digitale distributie via WiiWare en DSiWare bloedserieus neemt, want de line-up kende genoeg interessante titels om het digitale kanaal van Nintendo’s spelcomputers een kwaliteitsinjectie te geven. En daarmee wordt een bezoekje aan de digitale winkels een stuk aanlokkelijker. Morgen kun je lezen welke games het meest interessant zijn.