Ze zullen goed geboerd hebben, die bedenkers van de Harvest Moon-serie. Sinds het SNES-tijdperk is het zowat elk jaar kat in ’t bakkie geweest met een nieuwe telg in de serie. De laatste Harvest Moon-game, Magical Melody, sloeg twee vliegen in één klap door naast de Wii ook op de GameCube te verschijnen. In het geval van Tree of Tranquility vangt die console echter bot. Over koetjes en kalfjes kan deze keer namelijk alleen op de Wii gepraat worden.
Intensieve arbeid?
Alle aankomende Wii-boeren en -boerinnen die zichzelf al vrolijk zagen zwiepen met de Wii-Mote: vergeet die droom maar. Hoewel de game wel een aantal robuuste bewegingen ondersteunt, bestuur je het spel voor het grootste deel met de vertrouwde knoppen. De optie om de knoppenbediening te verwisselen voor wat ongecontroleerd gezwiep is aanwezig, maar veel leuker wordt het spel er helaas niet door.
De Harvest Moon-serie voelt zich waarschijnlijk als een vis in het water op de Wii. De relaxte en ongedwongen sfeer van de serie sluit uitstekend aan op de doelgroep van Nintendo’s nieuwste console. De speler is vrij om te doen en laten waar hij zin in heeft. Het spelprincipe van Tree of Tranquilitiy is dan ook oud en vertrouwd voor de fans: je verhuist naar een eiland dat ooit vol leven was, maar nu wat deprimerend aanvoelt. Door je bezig te houden met het wel en wee van de talloze eilandbewoners, zorg je er beetje bij beetje voor dat het eiland opknapt. Let wel op, want op dit Waffle Island geldt één regel: zonder je handen uit de mouwen te steken, kom je nergens. Snoeien, onkruid wieden, gewassen planten, socializen, dieren verzorgen, parttime baantjes nemen, vissen, koken, werken in de mijn: de lijst met mogelijke activiteiten is te lang om op te sommen.
Wanneer je Harvest Moon een tijdje hebt gespeeld en in een soort ‘flow’ begint te komen, is het dan ook heerlijk om je te laten gaan in de dagelijkse beslommeringen. Een relatie opbouwen werkt verrassend verslavend, net zoals het leuk is om jouw huis en tuin net wat aantrekkelijker te maken dan die van de buren. Helaas duurt het even voordat je in dit ritme raakt. Met name in het begin van de game is behoorlijk wat doorzettingsvermogen vereist, wil je plezier aan het spel beleven. Juist doordat je zoveel kunt doen, is het overweldigend om zomaar in het diepe te worden gegooid. Hier komt nog eens bij dat de conditie van het speelbare personage nu niet bepaald marathonwaardig is. Na het wieden van wat onkruid is het voor onze boer in spé namelijk alweer tijd om in bed te duiken. Hierdoor zijn de dagen frustrerend kort, iets dat de eerder genoemde ‘flow’ ongelooflijk in de weg zit. Doordat je elke dag ook nog eens ongeveer hetzelfde doet, dreigt repetitie de kop op te steken, wat een absolute doodsteek is voor iedere game.
Wanneer de negatieve punten hier stopten, dan was dat nog te overzien. Helaas wordt het ritme nog vaker onderbroken door de veel voorkomende laadschermen. Stap je een huis binnen? Laadscherm. Ga je naar een andere verdieping? Wacht maar even. Ander deel van het landschap? Ja hoor, het is weer raak: een laadscherm met boerderijdieren vult je scherm. Boerderijdieren die er bovendien niets eens geweldig uitzien. Ondanks dat het schattige stijltje wel zijn charme heeft, is Tree of Tranquility absoluut geen grafisch hoogstandje. Vooral de personages ogen wat stijf en karakterloos. Dat er geen gesproken tekst is en je alle gesprekken dus moet volgen via statische tekstballontjes, helpt hier ook niet echt aan mee. Om over het gebrek van een Nederlandse taaloptie nog maar te zwijgen. Niet erg gebruiksvriendelijk naar de jongere boeren en boerinnetjes, hoor!
Toch is het vreemd dat Harvest Moon: Tree of Tranquility de speler, ondanks al deze problemen, weken, zo niet maanden kan blijven boeien. Heb je genoeg doorzettingsvermogen getoond en ben je door de beginfase van het spel gekomen, dan krijg je er veel voor terug. Van de ene naar de andere kant van het eiland lopen, duurt bijvoorbeeld al enkele (in-game) uren. De activiteiten die je onderweg tegenkomt, slurpen bovendien nog meer van je tijd op. Door hiermee geld te verdienen, kun je betere producten aanschaffen, die er weer voor zorgen dat je productiever bent en dus meer winst maakt. Het is een spelprincipe dat absoluut niet voor iedereen is weggelegd, maar wel leuker wordt als je er meer tijd in stopt.