Rogierr Als je aan de gemiddelde gamer vraagt wat voor game The Sims is dan zullen de reacties wisselend zijn. De ene helft bestempelt het als een game voor huisvrouwen en tienermeisjes. De andere helft zal zeggen dat het eerste deel wel vrij origineel was en dat de rest van de serie onderhand uitgemolken is. Voor de gemiddelde huisvrouw is het echter ‘amusement’ in de vorm van digitaal je tijd verdoen aan de huidhouding. Afijn, niet erg bijzonder als je dat zo nagaat. Behalve als je de handheld games van The Sims erbij pakt. In het oerwoud aan games van deze serie vinden we echter een paar uitzonderingen. Naam van een van die uitzonderingen? The Sims 2 voor de PlayStation Portable.
Eerste gedachte zal natuurlijk zijn, wat is er zoveel anders aan deze game? In de basis is niet veel veranderd. Jij hebt nog steeds controle over één sim die in zijn dagelijkse levensbehoefte moet worden voorzien. Met de nadruk op één sim. Helaas betekent dat wel weer dat niet meer je vervelende medebewoners kunt laten verdrinken in het zwembad, door simpel weg het trapje te verwijderen. Aan de andere kant is het wel vernieuwend en zorgt het dat jij totale controle hebt over die ene sim, namelijk over jezelf.
Jouw sim komt al direct in de problemen doordat zijn auto het begeeft en je strandt bij een garage in het stadje Strangetown. Zoals de naam doet vermoeden wordt het vanaf dat punt alleen maar vreemder. De garage en nog erger, je auto, verdwijnen uit het niets. Je koopt voor al je geld op zak een mega grote villa vol geesten en wordt niet veel later gemindfucked door een rare dokter. Voor de rest is het gelukkig wel het redelijk gewone leven in Strangetown waar je een deel van zult uitmaken.
Dit vreemde maar toch nieuwsgierig makende verhaal zorgt ervoor dat je al snel allerlei opdrachten voor bewoners uitvoert, vrienden met ze wordt en als er tijd over is nog wat aan je eigen levensbehoefte doet. Heel erg bijzonder is het niet, maar het is wel de vernieuwing die The Sims nodig had om te kunnen werken op de PSP. De technologie is namelijk wel aanwezig met de kracht van de PSP, de uitwerking door Maxis is echter een stuk minder. Ondanks dat de game er goed uitziet voor zijn leeftijd en alles wel redelijk naar behoren werkt zit de game toch vol bugs. Sims die andersom op stoelen gaan zitten, op de linkerkant van het bed slapen maar volgens de game aan de rechterkant onder de dekens liggen en ga zo maar door. Storend is het niet, maar naast dat je door een dokter in het verhaal gemindfucked wordt doet de game dit ook vaak genoeg zelf met je.
Het allerergste zijn nog wel de belachelijke laadtijden. Nu is het algemeen bekend dat het UMD medium van de PSP voor de nodige vertraging zorgt. The Sims 2 weet dit naar een nieuw niveau te brengen. Niet alleen het veranderen van omgeving duurt bijzonder lang, ook het proberen contact te krijgen met een andere sim kan nogal frustrerend zijn. Als er namelijk contact met een andere sim gezocht wordt moet deze namelijk eerst zijn activiteit beëindigen en dat kan soms nogal aan de lange kant zijn.
Gelukkig houdt het verhaal je meer dan tien uur bezig. Tijdens deze speelsessies maak je genoeg bijzondere dingen mee. Zo zit de game vol flauwe humor en unieke plotwendingen waardoor je stiekem wel benieuwd bent naar het einde. Daarna is het uiteraard helemaal je eigen keuze of je doorwilt gaan met het spenderen van tijd met je sim. Hoewel er minder diep is ingegaan op het dagelijkse leven van je sim zoals in de PC versie het geval is, kun je daar ook nog een tijdje op voort borduren.