Toen ik nog heel jong was, speelde ik altijd met lego en blokken. Ik fantaseerde dat ik de grootste bouwwerken van de geschiedenis aan het maken was in mijn kamer. Alleen ik had altijd te weinig blokken! Nu ik weer met blokken speel hoef ik daar niet bang voor te zijn, want ik speel nu digitaal.
Minecraft is een spel vol met vierkante blokken. Je begint in een wereld vol met grondstoffen, dieren en andere realistische voorwerpen. In de basismode is het de bedoeling dat je overleeft. Dat is moeilijker dan je denkt, want je kan honger hebben en ‘s nachts komen er ook monsters je vergezellen. Je moet dus een schuilplaats bouwen met alle natuurlijke hulpmiddelen die je kan vinden.
Het spel is heel creatief in elkaar gezet en het motiveert je ook om creatief te zijn. Want als je toch je eigen huis kan bouwen moet die eigenlijk zo groot en mooi mogelijk zijn.
Behalve bouwen kun je natuurlijk ook materialen vergaren. In de wereld ligt zo hier en daar een grot met allemaal bijzondere delfstoffen, die je gebruikt om jezelf zo goed mogelijk te voorzien van luxe. Maar in de grotten schuilen ook monsters voor het daglicht dat zij schuwen. Als een monster je doodt worden je meegedragen spullen de rondte in geslingerd. Het irritantste monster is de creeper, zij zijn de zelfmoordterroristen van Minecraft. Zij blazen je op en je huis erbij. Gelukkig verschijnen al die rotbeesten alleen ‘s nachts. Monsters zijn niet de enige levensvormen in Minecraft. Er zijn ook schapen, koeien, wolven, varkens en dorpelingen. Ze voorzien allemaal een bepaalde behoefte (behalve de dorpelingen).
Als je het spel zat wordt zijn er nog allemaal mods en texture packs om het spel een nieuw jasje te geven. Het is makkelijk om ze te activeren en vooral de texture packs zijn leuk, want sommige dingen zijn de basis versie lelijk of onhandig gemaakt. Zo zijn ramen in de basisversie zo dat je er amper doorheen kan kijken. Het spel wordt voortdurend aangepast en verbeterd, dus bang voor herhaling hoef je niet te zijn.

De charme van Minecraft is de vrijheid die je krijgt. Je kunt maken wat je zelf wil, wanneer je het zelf wil. Er zijn geen verplichtingen. Wel is er een eindbaas, maar die hebben veel mensen nog nooit gezien en ik weet niet eens hoe je er moet komen. Het spel is erg rustgevend maar soms schrik je je te pletter als er opeens een monster voor je staat. Dit is wel een irritatiefactortje net zoals het geluid. Als er een monster in de buurt is, hoor je hem de hele tijd kreunen en je wilt het niet horen regenen. Oorverdovend stortten de bakken uit de hemel en terwijl Snorlax er van wakker is geworden moet jij je geluid bijstellen. Dit is wel echt zonde, want dit is het ideale spel om ‘s nachts te spelen.
De toegankelijkheid laat ook nog wat te wensen over, de eerste maanden snap je niet precies hoe je precies alles maakt en moet je telkens op internet opzoeken hoe het precies werkt. Misschien is dat voor andere wat minder erg, want mijn pc heeft een slechte internetverbinding, maar ik had liever alles direct gesnapt.
Minecraft is niet alleen bedoeld voor de mensen die in zichzelf gekeerd zijn, want het heeft ook een multiplayer. Als je een beetje handig bent met computers heb je zo een eigen server opgezet maar voor de zwakkere broertjes onder ons kun je doodsimpel een server joinen. Het enige wat je hoeft te weten is het i.p. adres van je makker. In sommige servers zijn er superveel mensen met de mooiste creaties en in sommige zijn het 5 vrienden uit de klas met een gezamenlijk huis en een supergrote mijn. Het nadeel van een grote server zijn de digitale plaaggeesten onder ons. Zij sluiten je op in je eigen huis of vernielen het. Het wil ook wel eens laggen of dat je niet eens de verbinding vind.