Wat als Mario een verhaallijn had? [deel 3]

Het is alweer twee weken geleden toen we begonnen aan een groots avontuur over Mario. Wat leek te beginnen als een simpel idee voor een betere verhaallijn voor de Mario Bros.-games is uitgegroeid tot een groots verhaal vol wraak, liefde, haat, nijd, complottheorieën en jaloezie. We eindigden vorige week met Mario die gevangen werd genomen door een duister persoon. Mario zat vastgebonden op een houten stoel en ziet geen hand voor ogen.

Er klinkt een luidde knal. Mario hoort achter zich een deur dicht slaan. Door de voetstappen hoort hij iemand op hem afkomen. Hij voelt een hand op zijn schouder. Mario schrikt zich een hoedje. De duistere persoon loopt verder naar voren. Het is zo donker dat Mario niet kan zien wie het is. De tuinbroekdrager wacht vol spanning af en er bekruipt hem het gevoel dat er iets gaat gebeuren. Misschien iets ergs met hem? Iets anders dan afwachten kan hij niet, want hij zit tenslotte nog steeds vastgebonden op een houten stoel.

Mario staat stijf van de spanning voor wat komen gaat. Plots vliegt er een vuurbal door de ruimte. De vuurbal mist Mario maar net. Blijkbaar stond er wel een fakkel achter Mario, want opeens is de kamer half verlicht. Net genoeg licht om te zien van wie de vuurbal afkomstig is: niemand minder dan Bowser Jr. Al die tijd dacht Mario al dat hij er achter zou zitten, maar kon hem niet vinden. Nu heeft hij de kleine schurk dan eindelijk gevonden.

Er is alleen één maar: Bowser Jr. zit zelf ook vast gebonden op een stoel. Lijnrecht tegen over Mario. Wat is er in hemelsnaam gaande hier? Koning Koopa’s zoon begint te vertellen: “Papa heeft nooit meer tijd voor mij omdat hij altijd maar bezig is om Peach te ontvoeren en om jou te vernietigen. Ik was het helemaal zat! Mij schonk hij nooit meer aandacht, alleen aan mijn broertjes en zusje. Dus toen heb ik de koopalings gevangen genomen in hun eigen boot. Dat zal ze leren! Nu heeft papa alleen nog maar aandacht voor mij!”

Mario wordt bijna bang van het lachje van Bowser Jr. Gelukkig houdt hij daar snel mee op en vervolgt zijn verhaal: “Maar toen ging papa alleen maar op zoek naar zijn kinderen. Toen besloot ik om ook hem maar op te sluiten! Dan zijn we voor altijd met z’n tweeën. Toen ik buiten rondliep kwam er een duister figuur aanrennen… met mam… de prinses onder zijn armen! Voor ik iets kon doen sloeg hij mij neer en zo ben ik hier beland. “

Beetje bij beetje wordt het verhaal vreemder en vreemder en nu pas beseft Mario dat hij al die tijd zijn broertje ook niet meer heeft gezien. Zou hij ook gevangen genomen zijn door de duistere schim? Zit hij misschien zelfs in de zelfde ruimte? Als dat zo is, waarom zijn ze dan alle drie gevangen genomen? En nog belangrijker… door wie? Zoveel vragen, maar geen antwoorden. Mario kan niks doen. De touwen zitten zo strak dat hij geen kant op kan.

“Gelukkig zitten we vastgebonden met touwen…” zegt Bowser Jr. “die kan je tenminste doormidden branden!”. Hij spuwt een klodder lava richting Mario. Blijkbaar is Bowser Jr. een goede schutter, want hij schiet in een keer raak en Mario komt vrij zonder ook maar een schroeiplek! Mario springt van zijn stoel en loopt naar zijn medegevangene. Hij bevrijdt hem. Bowser Jr. schiet een ketting van vuurballen naar het plafond en voor een kort moment is de hele ruimte verlicht. Ze zijn maar met zijn tweeën in de ruimte. Geen spoor van de duistere schim en ook geen Luigi of Peach.

Ze lopen naar de deur en openen deze voorzichtig. Er is een trap die helemaal als een spiraal omhoog loopt. Gelukkig is alles verlicht met fakkels, maar dat doet Mario pijn aan zijn ogen. Al zo’n lange tijd had hij geen licht meer gezien! Ze lopen de trap helemaal omhoog en komen weer bij een deur uit. Ze gaan door de deur en lopen de ruimte in. De ruimte is helemaal licht en als Mario een paar keer heeft geknipperd met zijn ogen ziet hij wie daar in het midden staat! “Maaaaaario!” roept ze. Het is Peach! Mario wil erop afrennen, maar Bowser Jr. houdt hem tegen. “Mama is van mij!” schreeuwt hij.

Opeens gaat er een luik in het plafond open en gaat de kooi waarin Peach zich bevindt de lucht in. “Maaaaaario!” schreeuw Peach. Mario duwt Bowser Jr. aan de kant en springt op de kooi af. Nog net op tijd weet hij zich er aan vast te grijpen. Mario gaat al hangend aan de kooi de lucht in. Samen verdwijnen ze in een ruimte boven het plafond. De kooi stopt met bewegen en Mario laat los. De roodgemutste Italiaan probeert de kooi open te maken, maar dan hoort hij opeens die voetstappen weer. Mario twijfelt geen moment en draait zich om. Nu staat hij oog in oog met de gene die dit hele drama heeft veroorzaakt…

Maar met wie o wie staat hij oog in oog? Lees het volgende week in deel vier!