Mario & Luigi: Bowser’s Inside Story (NDS)

In Mushroom Kingdom worden er steeds meer Toads geïnfecteerd met een vreemde ziekte, de Blorbs. Als een Toad wordt besmet met het Blorb-virus, wordt hij (of zij) steeds groter en ronder, tot de Toad alleen nog maar kan rollen. Peach heeft geen idee hoe ze dit probleem op moet lossen en dus roept ze de beste artsen van heel Mushroom Kingdom bijeen om haar te helpen. Ook onze helden, Mario en Luigi, zijn, misschien ietwat laat, van de partij. Maar helaas, zelfs met de hulp van deze twee en een Star Sprite (die gekomen is toen Peach hem geroept had) kunnen de Toads het niet oplossen. Als het allemaal nog niet erg genoeg is, heeft Bowser ook nog een Lucky (?) Shroom gegeten, waardoor hij de bewoners van het paleis letterlijk opzuigt. Mushroom Kingdom is dus in rep en roer omdat de helft van de bewoners groot en rond is geworden en om het nog erger te maken zijn de twee helden van het land ook nog eens opgeslokt door Bowser, samen met Peach. 

Mario en Luigi kunnen elkaar, in Bowser’s lichaam, gelukkig snel vinden. Ook de Star Sprite, Starlow, is gemakkelijk gevonden. Maar hun hoogste prioriteit is natuurlijk het vinden van Peach, die spoorloos is. Na een tutorial over de koffer, die eigenlijk erg voor zich spreekt, kan je op pad gaan met de twee helden. Bowser’s lichaam is niet geheel onbewoont, zo blijkt. Allerlei beesten kunnen gevonden worden in het lichaam van de koning der schildpadden, zelfs opgeslokte Toads. Peach vinden blijkt geen makkelijke taak en Bowser zelf werkt ook niet echt mee. Hij pikt het namelijk niet dat Fawful, de aanstichter van dit alles, zijn kasteel in heeft gepikt. Je zult dus Peach moeten vinden en Fawful moeten verslaan, waarbij je Mario en Luigi aan de ene kant onder de knoppen neemt, en Bowser aan de andere kant.

Op je pad naar deze dingen wordt je natuurlijk niet met rust gelaten en worden er allerlei gevaarlijke (en minder gevaarlijke) monsters op je afgestuurd. Deze moet je door middel van het turn-based gevechtssysteem afmaken, net als in de voorgaande delen. Qua vechten is er niet zo veel veranderd, wat ik helemaal niet erg vind. Het systeem werkt gewoon goed en je krijgt het snel onder de knie. Voor mensen die nieuw zijn bij de serie is het ook niet moeilijk, Starlow geeft je zelfs een uitbundige tutorial, die voor oude spelers wel wat irritaties kan veroorzaken. Bowser vecht wel daadwerkelijk anders dan Mario en Luigi, wat ik zeker goed vind. Bij Partners in Time was dit een stuk minder omdat Baby Mario en Luigi gewoon het zelfde waren als hun oudere versies. Ook in dit deel kun je weer alle aanvallen ontwijken door een goed getimede druk op de A of B knop, waardoor je daadwerkelijk beloond wordt voor het goed zijn in de game.

Om goed te kunnen vechten moet je natuurlijk wel eerst jezelf gereed maken voor de strijd, dit doe je door allerlei items te vinden of kopen. Deze ‘gear’ zijn er in verschillende soorten, voor Mario en Luigi of Bowser. Mario en Luigi kunnen broeken dragen en Bowser kan anderen schilden aandoen, in een gevecht zie je hier echter niets van, het is enkel voor de stats. Gear vind je in allerlei soorten en maten, de ene geeft je HP als je schade doet, de ander zorgt ervoor dat je beter verdedigt. Natuurlijk zijn er, naast gear, ook nog andere items. De overbekende Mushroom komt natuurlijk terug, maar die heeft voor Bowser geen nut, hij eet enkel drumsticks. Mario, Luigi en Bowser kunnen ook nog gebruik maken van hun speciale aanvallen. Hiervoor gebruik je in het geval van Mario en Luigi gewoon de A en B knoppen, maar voor Bowser moet je met je stylus aan de gang. Dit is niet erg moeilijk en loopt over het algemeen soepel. 

Mario, Luigi en Bowser hoeven gelukkig niet alleen te vechten, ze moeten namelijk ook nog langs een wirrewar van puzzles die op de overworld map zijn. Deze puzzles zijn vaak vindingrijk genoeg om je vermaakt te houden, maar ik zou ze niet erg moeilijk noemen. Wat ze wel zijn, is grappig. Zo moet je Bowser extra kracht geven door op zijn spieren te slaan, of moet je, als Bowser, wat gaan drinken zodat zijn lichaam onder water komt te staan, wat je weer andere mogelijkheden geeft. 

De sfeer in de game is ook fenomenaal, de dialogen zijn lang, maar dat is niet zo erg omdat ze wel zeer vermakelijk zijn. Nergens heb ik echt het gevoel dat ik de B knop tot gort wou slaan omdat de tekst te langzaam gaat omdat de dialogen gewoon leuk en grappig zijn. Mario wordt nog steeds als een held weergegeven en Luigi wordt eigenlijk geen blik waardig gegund (wat onterecht is, natuurlijk), Bowser is een macho en Toads zijn nog steeds niet de slimste wezens op de aardbol. Wat ik ook een onwijs geinig personage vind is Toadsworth, Princess Peach’ hardnekkige oppas. Hij wordt altijd onwijs bezorgt als er iets mis is met de prinses, wat leuk is om te zien.