Rick Duinker Beste Mario,
It’s-a-me! Luigi! Je vroeg me laatst wat ik eigenlijk vind van Super Mario Galaxy. Ik heb de game gespeeld, maar eerst wil ik je iets anders vertellen. Iets dat mij niet makkelijk zit, maar je wel moet weten. Onlangs ben ik 30 geworden (nog bedankt voor de nieuwe stofzuiger) en dat leek me een goed moment om terug te kijken op mijn leven tot nu toe. Al 30 jaar leef ik in een grote schaduw…jouw schaduw. Deze schaduw is niet alleen zo groot omdat je eigenlijk iets te dik bent, maar ook omdat je al jarenlang de ster bent van zóveel games dat ik de tel ben kwijtgeraakt. Je rent, vliegt, kart, tennist, golft, voetbalt, basketbalt, honkbalt als de beste. Daarnaast moet ik eerlijk toegeven dat je ook nog eens de betere loodgieter bent. Oh, en laten we niet vergeten dat je 23 jaar geleden dokter bent geworden. De lijst gaat maar door, maar er is één ding waar ik beter in ben! Springen! Als ze bij Nintendo nou eens zouden gaan werken aan een game waarin je zo hoog mogelijk moet springen….Maar nee. Ondanks de vele ideeën die ik heb aangeleverd (Luigi Jumps, High Jump U, Wii Jump High) vertikken ze het om mij echt te laten schitteren. Ok ok, ze hebben me een aantal “hoofdrolletjes” gegeven in de afgelopen jaren, maar ze weten donders goed dat ik makkelijk schrik en bang ben voor spoken. Bedankt hoor, Nintendo. Maar ook al leef ik in jouw schaduw, ik speel wel al je games. Je blijft tenslotte mijn broer. Laten we het nu dan even over Super Mario Galaxy (SMG) hebben.
De intro van SMG voelt bekend aan. Zoals altijd wordt Princess Peach ontvoerd door Bowser (je moet echt eens beter op je vriendin gaan letten) en met kasteel en al meegenomen de ruimte in. Mario wordt ook meegesleurd om vervolgens van het kasteel afgeduwd te worden en neer te vallen op een klein planeetje. Lost in space opent Mario zijn ogen en komt hij erachter dat hij zoveel mogelijk sterren moet verzamelen om Peach te redden. Deze sterren bevinden zich in verschillende galaxies die hij vanuit een centraal punt, de Observatory, kan bereiken. Elke galaxy bestaat uit een aantal spelwerelden en elke spelwereld bestaat uit talloze planeetjes waar de nodige sterren te vinden zijn. SMG voelt gigantisch groot aan!
Tijdens deze intro valt meteen op hoe mooi en gedetailleerd de game eruit ziet en tot waar de Wii toe in staat is. Prachtige kleuren, soepele animaties, schitterende lichteffecten. Het ziet er allemaal zo magisch mooi uit, dat je meteen in de game wordt gezogen. Deze nieuwe omgeving zorgt ook voor een nieuwe ‘dimensie’. Elke planeet heeft namelijk zijn eigen zwaartekracht waardoor je nu een stuk vrijer bent tijdens het lopen. Dit gevoel van vrijheid wordt snel duidelijk als je voor het eerst ondersteboven op een planeetje loopt. Je kunt nu echt elke kant op en door de goede camera raak je de richting nooit kwijt. Daarnaast zijn sommige planeten zo klein dat je met een grote sprong bijna een rondje er omheen maakt voordat je door de zwaartekracht weer naar de grond wordt getrokken. Zwaartekracht speelt sowieso een grote rol in SMG en zorgt ervoor dat je makkelijk van planeet tot planeet kan springen/vliegen. Verder heeft het naarmate je vordert verschillende effecten op de gameplay en wordt de wereld soms letterlijk op zijn kop gezet.
Je bestuurt Mario met de wii-mote en nunchuck en dit werkt zo goed dat je geen moment een traditionele controller zult missen. Er is zelfs een nieuwe move beschikbaar, de spin-move, die je door het kort heen en weer bewegen van de wii-mote op je tegenstanders kunt loslaten. Erg handig, aangezien het soms lastig kan zijn om precies bovenop een tegenstander te springen als je ondersteboven loopt. Verder kun je met de wii-mote ook zogenaamde starbits op je tegenstanders schieten. Starbits zijn kleine gekleurde stenen die net zo belangrijk zijn als muntjes. Goed mikken met de wii-mote en vervolgens schiet je met de B knop starbits af om je tegenstanders te ‘stunnen’. Starbits kun je ook gebruiken voor bepaalde powerups en het unlocken van nieuwe planeten.
Gedurende de game reis je langs verschillende spelwerelden die er stuk voor stuk schitterend uit zien. Je hoeft overigens niet bang te zijn dat je alleen maar van planeet tot planeet aan het springen bent (hoe leuk dat ook is). SMG kent genoeg grote, open levels vol ijzersterke 3D-Mario gameplay zoals we die van de vorige delen kennen. Daarnaast zit er zoveel variatie in het level design dat je je geen moment zult vervelen. Sneeuw en ijs werelden, water levels, kastelen, spookhuizen, 2D levels, tropische eilanden, woestijnen. Het ene level ziet er nog mooier en kleurrijker uit dan de andere en de game blijft op die manier verbazen. Daarbij heeft elke wereld een eigen soort eindbaas en zul je verder regelmatig tegen Bowser en Bowser Jr vechten. Deze boss fights zijn redelijk uitdagend en vergen een uniek plan van aanpak, maar worden nooit echt moeilijk.
In SMG heb je beschikking tot meer power-ups dan ooit tevoren. Met behulp van verschillende mushrooms kan Mario tot nieuwe ‘hoogtes’ komen. Het bijen pak bijvoorbeeld, die je stukken laat vliegen. Of het boo pak, die Mario verandert in een spook waardoor je kunt zweven en door muren kunt gaan. Of de springveer, waarbij je vast zit in een grote veer waarmee je hele hoge sprongen kunt maken. Deze powerups zorgen niet alleen voor nieuwe gameplay, maar zijn ook echt nodig om bepaalde sterren te kunnen halen. Over sterren gesproken, je kunt in totaal 120 sterren verzamelen ook al heb je die niet allemaal nodig om het verhaal uit te spelen. In eerste instantie zul je ongeveer 20 uur bezig zijn voordat je de eind credits in beeld ziet en als je alle 120 sterren wilt verzamelen kun je daar nog eens 20 uur bij op tellen. De wereld van SMG is echter zo uitnodigend dat je zeker terug zal willen gaan om gemiste of geheime sterren te halen.
Kortom, een schitterende wereld, slim level design, prachtige graphics, nostalgische momenten, en muziek om bij weg te zweven. Werkelijk alle aspecten zijn tot in de puntjes verzorgd en zelden heeft een spelwereld mij zo gepakt als deze. Chapeau broer, dat heb je weer goed gedaan. Ik ben jaloers en hoopte stiekem op een iets grotere rol in de game, maar ja. En toch… toch, als ik terug denk aan alle avonturen die wij samen hebben beleefd, dan krijg ik een warm gevoel van binnen. De talloze schurken die we hebben verslagen, reddingsacties voor Peach en sterren die we hebben gehaald. Al zie ik soms groen van jaloezie, neem het mij niet kwalijk broer. Zie het als een compliment en weet dat ik altijd achter je zal staan. Want samen staan we sterk. Op naar de volgende 30 jaar! Let’s a go!
Luigi
