Rens Verhoeven Tja…, nostalgie, wat houdt dat nou eigenlijk in. Als je de woordenboeken moet geloven is het een gevoel van heimwee, een romantisch gevoel bij een beter verleden, verlangen naar die goede oude tijd.
Maar werkt dit ook zo voor games? Verlang je dan naar die goede oude tijd toen je nog gewoon een game op het hoesje kon selecteren, mee naar huis brengen, en thuis dan wel zien wat die waard was (zie hier het artikel van games over retry over dit onderwerp: http://www.insidegamer.nl/community/column/28884/hoe-de-overkill-aan-informatie-mijn-game-leven-veranderde). Toen de achterkant van de tv meer beeldruimte in beslag nam dan het beeldscherm zelf, en de controllers nog vast zaten aan de spelcomputer.
Misschien ben ik raar, maar dit soort gevoelens heb ik zelf nog nooit gehad. Heimwee naar de videorecorder, naar de tv’s met bolle beeldschermen, naar mijn oneindige collectie race-,voetbal- en adventuregames. Want helaas mocht ik in die tijd geen ‘geweldsspelletjes’, want dat zou mij alleen maar een gewelddadige seriemoordernaar maken, aldus mijn moeder. Wat er in resulteerde dat ik nogal wat uren/dagen bij vrienden zat die dat wel mochten.
Nu ben ik nog steeds een fervente gamer, en gelukkig ben ik nu oud genoeg om wel ‘geweldsspelletjes’ te mogen spelen, nadat mijn moeder had geconcludeerd dat ik hoogstwaarschijnlijk toch geen seriemoordernaar zou worden. Ik ben erg blij met al die geweldige ontwikkelingen op game-gebied en kijk eigenlijk alleen maar vooruit.
Is het dan raar dat ik niet aan nostalgie doe? Dat ik nooit meer mijn PS2 uit de kast pak en weer eens lekker Gran Turismo 4, of 2006 FIFA World Cup Germany ga spelen. Verlangend terugdenk aan die goede oude tijd, heimwee naar wat ooit is geweest. Gezellig met je vrienden omstebeurt GTA San Andreas spelen, en de controller doorgeven als je dood was.
Dus wat voor gevoel krijgen jullie bij nostalgie? Denken jullie nog wel eens terug aan die goed oude tijd, of sterker nog, pakken jullie nog wel eens jullie oude spelcomputer uit de kast om eens lekker nostalgisch te doen? Of kijken jullie net zoals mij eigenlijk alleen maar vooruit, en kan wat ooit geweest is je gestolen worden?