Benjamin Ben Soms wil je wel eens een nieuwe game, maar weet eigenlijk niets in de ‘bekende line-up’ met zijn Mass effect’s, Assassin’s Creed’s en zijn Fifa’s je even te boeien. Ik weet niet of jullie dit ook wel eens hebben, maar er zijn wel eens perioden dat ik deze grote toptitels gewoon even zat ben. Google is dan mijn beste vriend, en daar tref ik na een tijd zoeken vaak games aan waarvan ik het bestaan niet eens wist! Dit gaat dan vooral om indie-games, maar sinds niet al te lange tijd ben ik ook gestuit op een ontwikkelaar genaamd Big Fish. Nu maakt deze ontwikkelaar heel veel bagger voor kinderen en mainstream gamers met een hoog Candy Crush gehalte. Maar als het gaat om hun ‘point and click’ (inderdaad, al klikkende met je muis puzzels oplossen) voor volwassenen, dan weten zij echt dikke vette kwaliteit af te leveren. Laat mij één van deze games even toelichten.
Return to Ravenhearst of ‘Return’ zoals ik de game in deze recensie maar even ga noemen (ik ga verdorie niet die hele naam de hele tijd uittypen) , is het 2e deel in een verborgen voorwerpengame-serie. Waarom begin ik dan niet gewoon met een recensie over het eerste deel zou je zeggen? Nou, omdat ik het eerste deel eigenlijk niet zo leuk vond. Het tweede deel is echter een stuk interessanter en ook prima te spelen wanneer je het eerste deel niet meegekregen hebt. Dit vervolg is namelijk praktisch een opzichzelfstaand deel.
Return is dus een puzzelgame waarbij jij in een oud landhuis op onderzoek uitgaat na een moord die gepleegd is in het eerste deel. Het verhaal wordt op een manier verteld waardoor je genoeg informatie uit het eerste deel meekrijgt om te snappen waar het in dit vervolg in godsnaam over gaat. Het verhaal in de game is vrij grimmig en zal je de nodige verrassingen bieden, het is niet gigantisch hoogstaand maar doet zijn ding meer dan goed en is deels een reden om door te spelen. Nu wordt het verhaal voor een deel verteld via geschreven en voorgelezen tekst, maar kent het ook enkele videofragmenten met daarin echte acteurs. Leuk gedaan, alleen het nadeel is dat deze acteurs nog wel wat extra lesjes op de acteeracademie hadden mogen hebben. Het is soms zo tergend slecht dat je in de lach schiet bij situaties die juist heel serieus en dramatisch bedoeld waren.Lijkt mij niet de bedoeling.
* In deze walkthrough zitten wat spoilers bij het begin van de game, maar je krijgt wel een perfect beeld bij wat de game nu precies inhoudt.
Verder ben je vooral bezig met het oplossen van puzzels om steeds verder te komen in de game en toegang krijgt tot nieuwe gebieden. Dit puzzelen is echt op een heerlijke manier gedaan en dit komt vooral door de variatie die deze je bieden. Ze zijn vaak aardig uniek en zetten je soms behoorlijk aan het denken. De game zit door deze puzzels dan ook heerlijk vol met vastloop momenten, die je zwaar aan het twijfelen brengen of je geen informatie in de omgeving hebt gemist die cruciaal zijn voor het vinden van de oplossing . De knop om een puzzel over te slaan (ja die zit er kennelijk in, voor de zwakke afhakers onder jullie) is dan soms ook erg verleidelijk om in te drukken.
Je hebt puzzels die betrekking hebben op de wereld zelf,welke je op kunt lossen met voorwerpen die je in de omgeving vindt. Deze voorwerpen vind je weer door één van vele ‘verborgen voorwerpen’ puzzels op te lossen. Je krijgt daarbij een scherm voor je neus die werkelijk volgepropt is met voorwerpen, onderin dit scherm staat vervolgens een lijstje met alle voorwerpen die jij zult moeten zoeken. Weet jij alle voorwerpen in deze drukke zoekplaat te vinden, dan wordt je beloond met een nieuw voorwerp die je verder zal helpen in de game. Sommigen van jullie vinden het zoeken van voorwerpen in een drukke volgepropte plaat misschien een hele saaie bezigheid, maar ik kan hier geen genoeg van krijgen. Het deed mij echt denken aan die prentenboeken die ik vroeger las, waarin de taak was om zoveel mogelijk verborgen voorwerpen te zoeken (waar is Wally, iemand?). Mocht je niet gek zijn van dit spelonderdeel, dan kan ik je haast afraden Return 2 überhaupt te spelen. Want dit ‘verborgen voorwerpen’ gedeelte komt gewoon heel erg veel voor en je zult ieder van deze puzzels moeten voltooien.
Niet alleen de puzzels en het verhaal waren voor mij een reden om door te spelen, ook de prachtig vormgegeven omgevingen waren dit. Al klikkende zul jij je namelijk door de wereld bewegen, waarbij ieder nieuw stukje omgeving eigenlijk een stilstaande plaat is met enkele animaties. Deze zijn echt heel erg sfeervol en lekker creepy qua uitstraling. Je hebt echt het idee alleen te zijn in een naargeestige omgeving vol gruwelijke geheimen. Zo is er bijvoorbeeld het landhuis met zijn spinnenrag, scheef hangende vensters een aangevreten meubilair. Maar zul je ook door de overwoekerde tuin zwerven waarbij de regen al kletterend het voetpad laat glimmen in het zwakke maanlicht. Maar ook zijn er enkele omgevingen waarvan ik absoluut niet had verwacht deze tegen te komen in de game, de wereld weet je hierin dus ook zeker te verrassen. Het is qua omgeving dan ook wat te vergelijken met de eerste Resident evil, alleen dan zonder de zombies. Daarnaast zorgen zowel de muziek als geluidseffecten ervoor dat jij je absoluut niet op je gemak zult voelen. Verder maken animaties als voor het raam langs lopende schimmen dit gevoel zelfs nog een stukje sterker. Wie dit sfeertje dus kan waarderen is bij deze game absoluut aan het juiste adres. Heerlijk!
Return heeft daarnaast ook gewoon een lekkere lengte, en zal je een aardige tijd zoet houden. Ook zijn al je vorderingen in de game terug te lezen in je eigen handboek dat je constant bij je draagt. Heb je het spel dus een tijd niet gespeeld en wil je het weer oppakken? Pak je handboek erbij, blader er even snel doorheen en je bent weer helemaal bij. Het is dus echt een spel dat je er gemakkelijk bij pakt op ieder moment. Al zul je de game , wanneer je eenmaal aan het spelen bent, niet snel wegleggen.
Conclusie:
Return is gewoon een hele sfeervolle en toffe game. Niet alleen weten zowel het verhaal, de uitstraling en de puzzels je aan het spelen te houden, ook de uitdaging die de game je weet te bieden zal dit voor elkaar krijgen. Ik heb me prima vermaakt met deze ‘onbekende’ game (zelfs IG heeft het niet in zijn database staan), en kan het iedereen aanraden die gek is op dit genre.
pluspunten:
– Uitdagend
– Verhaal is prima en doet zijn ding gewoon goed
– Prachtig vormgegeven
– Unieke puzzels
– De ‘verborgen voorwerpen puzzels’…
minpunten:
– Acteerwerk in de video’s tergend slecht en lachwekkend.
– De vele ‘verborgen voorwerpen’ puzzels kunnen ook als
een minpunt beschouwd worden. Dit is persoonlijk.
– Voor sommigen misschien bij vlagen iets té pittig, alhoewel
je in de meeste gevallen wel puzzels kunt overslaan.
Cijfer:
geluid: 8
gameplay: 8
Verhaal : 7
vormgeving: 9
eindcijfer:
8