Er is inmiddels aardig wat geschreven over Bloodborne en dus heb je waarschijnlijk al een goed beeld van het spel. Zit je nog te twijfelen of dit een spel voor jou is? Lees dan verder. Dat zat ik namelijk ook. Let op: Hier en daar zal een (zeer kleine) spoiler aanwezig zijn.
Alleen in een bos
Bloodborne speelt zich af gedurende één nacht. Van zonsondergang tot zonsopkomst. Toch zit ik inmiddels een uur of 25 in het spel. Ik loop voorzichtig, in een donker bos. Het is inmiddels midden in de nacht. Ik ben hopeloos verdwaald. Overal waar ik kijk zie ik alleen maar bomen, wat verlaten houten huisjes en hier en daar wat lampjes. Ik heb geen idee waar ik ben of heen moet.

Ik hoor de monsters in de verte uit het bos komen. Stap voor stap loop ik tussen de hoge bomen. Elke fout die ik maak betekent dat ik alle progressie van de laatste 30 minuten opnieuw zal moeten doen. Elke vijand is gevaarlijk en zonder meer dodelijk.
Een kleine grot in de verte trekt mijn aandacht. Binnen is een mistig giftig meer met reuzenmonsters die makkelijk 3 keer zo groot zijn als ik zelf. Ze hebben me nog niet gezien. Ik besluit door het giftige meer heen te rennen, om de monsters heen naar een lange ladder. Ik klim omhoog en eenmaal boven kijk ik om me heen. “Dit kan niet waar zijn”, hoor ik mijzelf zeggen. Ik ren snel van links naar rechts om mijn ergste vermoeden te bevestigen… Ik ben helemaal terug bij het begin van het spel. Terug waar ik 25 uur geleden begon. Ik heb tientallen uren lang een groot rondje gelopen. Ik ben helemaal terug bij af.
Moeilijk?
Zomaar een willekeurige middag Bloodborne spelen in een notendop. Je weet inmiddels vast wel dat Bloodborne moeilijk is. Dat is het ook. Dat zeg ik als ervaren gamer die op z’n 10e games op zijn ´uitgespeeld´ lijstje had staan die te boek staan als ´(zeer) moeilijk´ zoals Battletoads, Probotector (Contra in de US), Double Dragon en Level 9, Heigth 5 op Type B van Tetris. Ik kom van de Xbox af en heb de Souls series nooit gespeeld. Maar Bloodborne is zeker niet voor iedereen. De eerste uren van het spel ben je vooral bezig met doodgaan. Tussen je startpunt en de eerste baas staan tientallen vijanden. Soms in grote groepen van meer dan vijf. Het is eigenlijk bijna niet te doen. Op het begin ben je immers nog zo zwak en ken je je eigen bewegingen nog zo slecht, dat je vaak dood zult gaan. Wen er maar aan en leg je erbij neer dat doodgaan erbij hoort.
Ontdek je plekje
De wereld van Bloodborne is één grote wereld die bestaat uit verschillende gebieden. Alle gebieden zijn weer met paden aan elkaar verbonden. Kijk je na een tiental uur lopen eens achter je, dan zie je in de verte de torens uit het begin van het spel.

De wereld is echt schitterend vormgegeven en een genot voor je ogen en oren. Vijanden zijn angstaanjagend en zeer divers. De bazen die ik dusver ben tegengekomen zijn allemaal héél anders en lijken in geen enkele manier op elkaar. De een is zo langzaam als een schildpad en een halve kop groot. De andere baas is snel en zo hoog dat hij niet in het scherm past. From Software heeft audio / visueel echt een meesterwerk afgeleverd. Het is lang geleden dat ik na het verslaan van een baas met klamme handjes en een kloppend hart achter de tv zat. En eerst even moet bijkomen voor ik verder speel.
In Bloodborne ben je ook nooit alleen. Soms zie je een paar seconden witte schimmen lopen. Dit zijn andere spelers die in real time daar zijn waar jij nu bent. Soms zie je rode schimmen. Dat zijn spelers die hier zijn gestorven en hoe ze aan het einde zijn gekomen. Je kan ook berichten en hints achterlaten aan andere spelers. Je kan kiezen uit een paar zin en woord combinaties zodat je niet alles kan schrijven. Maar het was leuk om te zien dat mijn berichtje ´Smells like ambush´, op een plek waar iemand om een hoekje staat, meer dan 40x als ´nuttig´ is beoordeeld door andere users.
Niet voor iedereen
Bloodborne is niet voor iedereen. Bloodborne is voor de puristen. De ontdekkers. Er is geen kaart of grote pijl om te zeggen waar je heen moet. Ik heb na 25 uur zelf geen flauw benul wat de bedoeling is, wat het verhaal is of waarom ik doe wat ik doe. En dat is iets wat je echt moet liggen! Bijna niets wordt uitgelegd. Alles zal je zelf moeten ontdekken. Wat een bepaald item precies doet? Geen idee. Probeer het uit en je ziet het vanzelf. De kracht ligt hem wel in het ontdekken. Je komt genoeg T-splitsingen en kruisingen tegen. Bloodborne laat je volledig vrij in hoe je het spel speelt. Je kan het spel uitspelen zonder de helft ooit gezien te hebben. Dan mis je wel wat. Ik vind dusver juist de optionele gebieden als Old Yarnham en Hemwick Charnal Lane geweldig en die had ik niet willen missen.
Klagen
Tenslotte zijn er wel links en rechts wat kleine minpunten te benoemen. De laadtijden tussen het doodgaan en verder spelen zijn inderdaad wat aan de lange kant. Een seconde of 40 kan je niets doen dan naar een zwart scherm met witte letters staren. Er zou een patch in de maak zijn om dit op te lossen. Daarnaast werkt Co-op niet even lekker. Je kan wanneer je in de buurt van een baas bent anderen oproepen om samen met jou tegen de baas te vechten. Anderen moeten dan wel op dat moment toevallig een belletje rinkelen én in de buurt staan van waar jij bent. Soms ben je minutenlang aan het wachten tot iemand je joined, om het wachten uiteindelijk maar op te geven en alleen tegen de baas te vechten. Het zijn kleine puntjes die niet opwegen tegen de rest.