Mass Effect 2

BioWare’s Mass Effect-serie staat inmiddels drie jaar als een huis. Met een indrukwekkend en sterk geschreven verhaal, interessante personages en werelden, een goed gevuld en geloofwaardig universum en een mooie mix van RPG- en third-person shooter-elementen zijn de games prachtige sciencefictionavonturen. Literatuur heeft Dune, film heeft Star Wars en gaming heeft Mass Effect. Zo klaar als een klontje. Het eerste deel maakte eind 2007 furore op de Xbox 360 en kwam na een paar maanden naar de PC, met lovende kritieken. Het vervolg van afgelopen jaar verscheen op beide platformen en werd bedolven onder prijzen en lofzangen van pers en consumenten. Nu is de beste game van 2010 dan ook op de PlayStation 3 te spelen. Is het spel ook nu weer een ode waard? Kort antwoord: ja. Lang(er) antwoord:

De game is in essentie weinig anders dan de versies op de Xbox 360 en PC. Waar het wezenlijke verschil in zit, is het feit dat BioWare gebruik maakt van een nieuwe grafische engine, een samenvatting van het eerste deel heeft gemaakt met behulp van Dark Horse Comics en alle te downloaden missies op het schijfje van deze versie heeft gezet. Deze recensie begint dan ook met een algemene introductie tot de serie voor PlayStation 3-eigenaren, gevolgd door een bespreking van de verschillen ten opzichte van de eerdere versies en besprekingen van de missies die Xbox 360- en PC-gamers als extra kunnen downloaden – sommige gratis en sommige tegen een prijs.

In Mass Effect 2 gaat het verhaal van Commandant Shepard verder. Hij is de eerste menselijke SPECTRE, wat wil zeggen dat hij het eerste menselijke lid is van een speciale eenheid van ’s universums beste krijgers. Tijdens zijn eerste opdracht ontdekt hij dat er een gevaarlijk ras machines – genaamd “de Reapers” – op de loer ligt om al het leven in het heelal te vernietigen en hij neemt de taak op zich om ze dit te beletten. Hij kan dit echter niet alleen: hij heeft voor deze missie een team van de sterkste en vindingrijkste krijgers nodig. In Mass Effect 2 brengt hij dat illustere gezelschap bij elkaar en bevecht hij de kwaadaardige Collectors, die aan de zijde van de Reapers staan. Shepard doet dit overigens allemaal met een zekere steun van Cerberus, een rijke en mysterieuze organisatie die menselijke dominantie in het heelal wil bereiken.

Dit epos is meeslepend en extreem goed uitgewerkt, al helemaal voor gamebegrippen. Elk personage heeft ook zijn eigen, boeiende verhaal en brengt niet alleen vuurkracht, maar ook leven en geschiedenis met zich mee. De Drell Thane heeft bijvoorbeeld perfect geheugen. In gesprekken met hem vervalt hij af en toe in herinneringen, die hij met zijn diepe, ietwat zoemende en toch treurige stem in detail beschrijft. Dit soort dingen geven kleur en geloofwaardigheid aan de wereld van Mass Effect. Het is bovendien zo dat door de goede uitwerking van de personages, je als speler echt meeleeft met de helden die vechten voor hun leven en de galactische samenleving.

Mass Effect 2 excelleert daarnaast ook op het gebied van gameplay. In gesprekken kiest de speler bijvoorbeeld of Shepard goed- of kwaadaardig aan informatie komt en/of geschillen oplost. Dingen die essentieel zijn voor het verloop van het verhaal zijn hierdoor dynamisch en relevant voor de gameplay. Ontwikkelaar BioWare heeft klaarblijkelijk aan een hoop dingen gedacht bij het opzetten van de game. Dat komt ook terug in het overgrote deel van de game: de vuurgevechten. Shepard strijdt in een team van drie en moet gebruik maken van verschillende wapens, biotics en tech abilities. Het ene teamlid is beter in bepaalde dingen dan de ander en de ene combinatie wapens en abilities zijn sterker tegen bepaalde vijanden dan andere. Dit maakt Mass Effect 2 tot een tactische game. Gelukkig heeft BioWare de besturing simpel en doeltreffend gehouden, waardoor dit een erg intuïtieve en gestroomlijnde speelervaring is. Tot zo ver eigenlijk de algemene kennismaking met Mass Effect 2.

Hoe is de game een jaar later?

Zoals gezegd is de game essentieel niet veel veranderd. Het centrale verhaal is hetzelfde, de personages zijn niet wezenlijk veranderd en de setting heeft ook geen metamorfose ondergaan. Het uiterlijk van de game is daarentegen wel ietwat op schop gegaan. Op het eerste gezicht kan gezegd worden dat de game er beter uitziet dan op de Xbox 360, maar na wat langer spelen blijkt die stelling een onwaarheid. De belichting is veranderd, maar niet essentieel verbeterd, de gezichtsanimaties zijn hier en daar wat natuurlijker en qua kleur verschilt het af en toe. De game mag dan gebruik maken van een nieuwe grafische engine, maar het nieuwe eraan zit ‘m waarschijnlijk in het feit dat deze voor drie platformen te gebruiken is. Echt mooier dan de Xbox 360-versie is het niet, de PC-versie ligt wat dat betreft nog wat kilometertjes voor. Daarnaast lijkt één minigame een klein beetje veranderd te zijn: het scannen van planeten. Ikzelf heb er weinig problemen mee, vooral omdat niet elke wereld van grondstoffen ontdaan hoeft te worden, maar ik kan me voorstellen dat sommigen er wat op tegen kunnen hebben. Dit stukje gameplay verloopt nu net iets sneller. En dat waren alweer de veranderingen ten opzichte van vorig jaar.

Mass Effect: Genesis

Welnu, aangezien het originele Mass Effect door Microsoft werd uitgegeven, kunnen gamers wachten tot ze een ons wegen eer die game op een console van Sony of Nintendo verschijnt. Omdat deze gameserie draait om een emotioneel en diep verhaal, heeft BioWare gezorgd voor een interactief stripverhaal om spelers het relaas van het eerste deel mede te delen en, op belangrijke punten, te laten beïnvloeden. Een aantal keuzes is namelijk van belang voor het verloop van de game. De strip is, geheel in de stijl van Mass Effect: Redemption, kleurrijk, expressief en levendig. De voice-over van Shepard is ook gepast en aangenaam om naar te luisteren, wat voor een warm en feitelijk nostalgisch moment aan het begin van de game zorgt, wat feitelijk nergens op slaat.

Mass Effect was goed voor dertig tot veertig uur speelplezier, wat lastig in een kwartier te proppen is. Daarnaast is het onmogelijk binding te krijgen met personages, instellingen en rassen; iets waar je wel over moet beslissen in Mass Effect: Genesis. BioWare geeft aan dat dit nieuwe spelers moet introduceren in de wereld van Mass Effect 2, maar helaas is hen dit niet gelukt. Als veteraanspeler vind ik het een mooi onderdeel van de game, omdat het gewoon een knus kwartiertje herinneringen ophalen is, maar voor doorgewinterde spelers is dit onderdeel van de game niet bedoeld. Dit moet nieuwkomers informeren en ze laten inleven in de rijke speelwereld van Mass Effect. Om alles te begrijpen en van alles te genieten moet je als beginner toch echt je heil zoeken in bijvoorbeeld de codex, het internet of alsnog het eerste deel.