- - Een supersexy redactielid deelde zijn mening met mij en vroeg me of het wellicht columnwaardig was. Hij had namelijk vastgesteld dat cheatcodes officieel ‘dood zijn’, iets waar ik nog niet eerder bij heb stilgestaan. Het is namelijk wel een opmerkelijke verschuiving die te maken heeft met de moderne gamecultuur, een gamecultuur die vandaag de dag meer gericht lijkt op serieuze verhaalvertelling in plaats van puur plezier. Niet dat er geen ‘pure fun games’ meer zijn, maar het idee dat Bulletstorm opvalt als titel omdat het focust op plezier, is naar mijn mening veelzeggend. En als gevolg van dit alles bevatten steeds minder games cheats, en dat begrijp ik niet helemaal.
Voor mij zijn cheats een eenvoudige toevoeging waar je enorm veel plezier mee kunt beleven. Bij elk van de GTA-games deed ik hetzelfde: eerst het verhaal uitspelen, dan lekker kloten met cheats tot in den treure. Het werd vooral leuk wanneer ik codes aanzette die de gameplay veranderden, zoals slow motion of onsterfelijkheid. Met cheats is er simpelweg meer mogelijk, dus het is een beetje alsof je de grenzen van de game verkent, bijvoorbeeld door opaatjes aan te rijden en hun rondtollende lijken in slow motion vol te pompen met lood. En in de nieuwste GTA gaan ze natuurlijk helemaal los, met alle ragdoll physics en levensechte stad! Nou, nee, niet bepaald. GTA IV is serieuzer, ernstiger, het draait om het verhaal. Allemaal leuk en aardig, maar mag ik na het verhaal een beetje melig doen met cheats?
GTA IV-fans kunnen dit gaan verdedigen tot ze een ons wegen, maar het feit blijft dat GTA: San Andreas meer cheats bevatte. Feit is ook dat ik daar veel meer lol aan beleefd heb. De hoeveelheid content is met GTA IV als het ware verminderd. En nu hoor ik mensen al denken: ‘wat maakt het uit, het zijn maar cheats’. Klopt, alleen werkt dat ook de andere kant op. Het zijn slechts cheats, hoeveel moeite is het voor een ontwikkelaar om dit toe te voegen? Waarom creëren ze die optie niet, zodat ik het spel op allerlei mogelijke manieren kan verkennen?
Saints Row 2 is voor mij een goed voorbeeld. Ja, het spel is totaal anders dan GTA IV omdat het meer gericht is op fun en minder op het vertellen van een crimineel drama. Maar het maakt volledig gebruik van dit feit en trekt alles uit de kast om die fun waar te maken, en een bijdragend element in dit verhaal is de mogelijkheid om cheats te gebruiken. Slow motion, lagere zwaartekracht, agressieve voetgangers, grotere explosies, tig verschillende voertuigen, elk mogelijk wapen, alles wat je valsspelende hartje maar begeert. Hele avonden heb ik met vrienden doorgebracht in Stilwater, schaterend over de headset vanwege de bizarre situaties die we creëerden. Heb ik met diezelfde vrienden plezier gehad in GTA IV online, zonder cheats? Ja. Was het net zo leuk? Nee, helaas. Wij zouden het allemaal leuk gevonden hebben als dit niveau van gekkigheid in Rockstars titel mogelijk was.
Laten we kijken naar titels als Prototype en Just Cause 2. Deze games geven je een berg hulpmiddelen om diverse toffe stunts uit te halen en ze doen dit meer dan adequaat, naar mijn mening. Ik heb oprecht genoten van Prototype en al het virtuele geweld dat er in voorkwam, het gevoel van een oppermachtige mutant te zijn is een gegeven dat veel gamers aanspreekt. Maar wanneer je de game hebt uitgespeeld, blijft er niet veel over om te doen. Je moddert wat aan, je moordt de halve stad uit, slingert tanks door de straten, maar dat heb je gedurende het verhaal al gedaan. Crackdown 2 (en het vorige deel evengoed) laat je ook bovennatuurlijke dingen doen met een lach op je gezicht, maar deze game bevat ook een aparte cheatmodus waarin je lekker kunt experimenteren en stunten. Alleen kunnen we bij Crackdown niet spreken van een degelijke singleplayer die je drijft om het verhaal volledig uit te spelen, waardoor het ‘kutten en kloten met superkrachten’ de enige bestaansreden is van de game, en dat lijkt me ook niet verstandig.
Misschien een rare vraag, maar waarom kan ik bijvoorbeeld niet door de singleplayer van Call of Duty banjeren met een raketwerper en oneindige ammunitie? Het is voor de ontwikkelaar echt een kleine moeite om een cheatmenu in elkaar te flansen en gamers kunnen er een uurtje of wat extra spelplezier aan beleven. Of is dat een rare gedachte? Want ik heb wel een vermoeden waarom het niet gedaan wordt, alleen klinkt het misschien een beetje kwaadaardig: ontwikkelaars nemen hun product te serieus. Ik snap het dat de makers van Shadow of the Colossus niet bepaald kien zijn op een cheatmenu waarmee ik een vlammenwerper kan oproepen om een kolossus te lijf kan gaan, zij zien het als kunst, het is hun kindje. Maar is dat niet een kwestie voor de gamer zelf om te bepalen? Want de kwestie of iets kunst is of niet en hoe we het willen ervaren, ligt volgens mij toch echt bij de gamer, niet de ontwikkelaar.
Begrijp me niet verkeerd, ik stel niet dat alle games per se cheats moeten bevatten maar… tegelijkertijd denk ik dat het voor de ontwikkelaars een makkelijke manier is om extra plezier en uren gameplay toe te voegen aan een spel. Ik zie niet in hoe extra opties en mogelijkheden iemand kunnen benadelen. Maar dat zeg ik ook altijd tegen vrouwen wanneer ik aan kom zetten met handboeien, kaarsvet en een rubber eendje, dus misschien ligt het aan mij.