Wes Rijckaert Twaalf jaar, dat is de lengte van mijn huwelijk met de Pokémon-serie. Toegegeven, onze relatie heeft zijn ups en downs. Dat kinky gedoe waarbij ik me moet verkleden als Pokémon Ranger en zij wil dat ik hardhandig gebruik maak van mijn stylus is niet voor mij weggelegd. Ik ben meer van de verkleedpartijtjes waarbij we samen over straat lopen als Pikachu en Chikorita, maar daar schaamt zij zich enorm voor. Een scheiding leek aanstaande, maar gelukkig zijn we weer bij elkaar gebracht door iets waar wij beiden ontzettend veel van houden: Black en White.
In essentie lijkt Pokémon Black en White erg veel op zijn voorgangers. Elke Pokémon-RPG begint met een jongetje/meisje dat zijn/haar eerste Pokémon mag ophalen bij de lokale Pokémon-boer. Daarna begint het avontuur waarin je blijft trainen tot je een Snorlax weegt en samen met je team op pad gaat om alle gymbadges te verzamelen. Uiteindelijk doel: de beste Pokémon-trainer worden. Het is een bekend proces dat ervoor zorgt dat ik telkens weer verliefd word op mijn gevangen beestjes.
Om ervoor te zorgen dat je geen buitenechtelijke relatie aangaat met andere gameseries heeft ontwikkelaar Game Freak zelfs wat zaken toegevoegd om de relatie wat op te kalefateren. Deze aanpassingen zijn weliswaar klein, maar het zijn wel aanpassingen die na een relatie van twaalf jaar direct opvallen. Zo worden de ervaringspunten eerlijker verdeeld: Pokémon van een lager level krijgen meer EXP ten opzichte van Pokémon met een hoger level. Daarnaast zijn de onlinemogelijkheden van de game duidelijk te vinden via de C-gear, zijn de Pokémon tijdens de gevechten wat in beweging en zijn er her en der 3D-effecten waar te nemen tijdens het spelen. Het zijn kleine veranderingen, zo klein dat je ze na een aantal uur spelen alweer voor lief neemt en je tegelijkertijd afvraagt hoe je ooit een Pokémon-game hebt kunnen spelen zonder deze verbeteringen.
De grootste verschillen
De hele tijd spreek ik over Black en White. Het moge duidelijk zijn dat het om twee verschillende versies gaat, maar wat is nu het verschil? Net als in elke Pokémon-game kun je weer net iets andere Pokémon vangen, maar tussen Black en White zit meer verschil. Zo zijn er andere trainers aanwezig en beschikken deze soms over andere Pokémon. Er is zelfs een apart gebied voor elke versie: Black City en White Forest. Wil je meer weten over de verschillen? Lees dan dit achtergrondartikel!
Ook heeft Black en White een verjongingskuur gekregen waardoor mijn geliefde hetzelfde mysterieuze enthousiasme losmaakt als bij onze eerste ontmoeting. Je komt gedurende je tocht naar het Pokémon-meesterschap namelijk alleen Pokémon tegen die nieuw zijn ten opzichte van de eerdere avonturen. Pas na het behalen van acht badges en het verslaan van de Elite Four keren de bijna vijfhonderd oude bekenden terug. Dit betekent dat je net als vroeger weer in spanning zit als je een Pokémon tegenkomt. Wat voor aanvallen leert deze? Wat voor type staat er nu weer tegenover me? Wat is zijn/haar zwakte? Sommige nieuwelingen ogen ongeïnspireerd, maar dat mag de pret niet drukken. Alles voelt gloednieuw aan en je voelt je binnen de kortste keren twaalf jaar jonger.
Het avontuur in de Unova-regio heeft nog een leuke noviteit te bieden: er zijn ditmaal drie-tegen-drie-gevechten en rotatieduels. De drie-tegen-drie-gevechten zetten drie Pokémon tegen over elkaar. Jouw linker Pokémon kan alleen de middelste en linker Pokémon van de tegenstander aanvallen, jouw rechter Pokémon de middelste en rechter van de tegenstander en jouw middelste Pokémon kan iedereen een tik uitdelen. Het voegt niet al teveel toe ten opzichte van de twee-tegen-twee-gevechten die al in eerdere delen verwerkt waren. Rotatiegevechten zijn een stuk interessanter. Hierin draaien drie Pokémon op verschillende tijden rond, waardoor het zaak is om een zo gebalanceerd mogelijk drietal op te roepen. Deze rotatieduels voelen aan als een frisse wind door de serie en het is daarom onbegrijpelijk dat deze maar mondjesmaat voorbij komen in je zoektocht naar de acht badges.
Het verzamelen van deze badges staat echter niet centraal in je avontuur. De rode draad door het verhaal is het stoppen van Team Plasma, een kwaadaardige organisatie die een zeer onorthodoxe visie op bevrijding van Pokémon heeft. Zelfs na het verslaan van de Elite Four ben je nog niet klaar met het stoppen van Team Plasma. Gelukkig hoef je dit niet alleen te doen. Samen met de gymleiders en jouw vrienden ben je aan het strijden tegen Team Plasma. Het feit dat je dit samen met bekenden doet zorgt ervoor dat er eindelijk wat meer gebruik wordt gemaakt van de personages die jij op je avontuur tegenkomt. Zo krijg je het gevoel dat jij niet alleen bent en dat is na twaalf jaar wel eens prettig.
Met 156 nieuwe Pokémon is de verzameldrift weer gestild en met behulp van de onlinemogelijkheden hoeft geen trainer alleen op zoek te gaan naar de in totaal 649 pocket monsters. Tel daarbij op dat de Dream World-optie in de lente beschikbaar is en je weet dat een scheiding met Pokémon out of the question is. Wellicht dat dit zelfs de beste Pokémon-game tot nu toe is. Ik ben namelijk nog nooit zo gelukkig geweest in onze al twaalf jaar durende relatie.