in

DiRT 3


Een wijs man sprak ooit de volgende woorden: blijf trouw aan jezelf. Zo zal ik altijd een zwak houden voor old school-games die draaien om het verbeteren van highscores, maar tegelijkertijd spreek ik geen woord vloeiend Portugees. Nu vind ik dit zelf niet zo erg omdat ik probleemloos in mijn moedertaal een biertje kan bestellen, maar er zijn ongetwijfeld personen die vinden dat ik mijn roots verloochen.

Het is een verhaal dat voor Codemasters enorm herkenbaar is. Colin McRae: DiRT 2 is een fantastische game en een geweldige stap voor de serie, maar wist desondanks niet de harten te stelen van de rallypuristen. Hoe deze fans terug te winnen zonder de nieuwe aanwas te verliezen? Het lozen van de stoer babbelende coureurs is in elk geval een goed begin, want DiRT 3 is een stuk meer ingetogen dan zijn voorganger. Daar is een goede verklaring voor: je bent gepromoveerd tot prof, dus zorgeloos rijden is er niet meer bij. Omdat het focussen op wedstrijden voor een prof al zwaar genoeg is, krijg je wat personeel toegewezen. Dit team, bestaande uit drie personen, begeleidt jou door het spel aan de hand van gesproken commentaar. Dat doen zij vrij koel en het komt doorgaans steriel over, maar wie zijn wij om te oordelen over deze mensen? Ze bezorgen je tenslotte je eerste contract waardoor je de komende vier seizoenen verzekerd bent van een zit in de rallywereld.

Tijdens je carrière, die de naam DiRT Tour draagt, neem je deel aan verschillende competities die op hun beurt onderverdeeld zijn in meerdere evenementen. Dit zijn veelal point-to-point races die af en toe worden afgewisseld met wedstrijden op gesloten circuits. Nieuw daarbij is Head 2 Head, waarin je nek aan nek rijdt op een route die gescheiden is van de opponent. De circuits hebben de vorm van ingewikkelde lussen, waardoor je zowel door de binnen- als buitenbaan rijdt en dus uiteindelijk dezelfde afstand aflegt. Het is een spannende discipline omdat het vrij lastig is om in te schatten hoe groot het verschil is met je tegenstander. Bovendien kruis je elkaar een aantal keer en juist deze punten wil je als eerst passeren om de opponent een mentale tik uit te delen.

De volwassenwording in DiRT 3 is ten koste gegaan van activiteiten als Last Man Standing en Domination, disciplines die afwijken van het traditionele racen. De game is echter nog steeds gevarieerd, mede door de toevoeging van klassieke rallywagens uit de laatste halve eeuw. Deze auto’s besturen een stuk anders dan de moderne voertuigen, wat naast een stuk historisch besef zorgt voor diversiteit.

Toch: het zou geen DiRT-game meer zijn als alle stoerheid was verdwenen. Vandaar de toevoeging van Gymkhana, een discipline die Ken Block hoogstpersoonlijk op de kaart heeft gezet. In Gymkhana voer je allerlei stunts uit die van je vragen om op het randje te rijden zonder de controle over je auto te verliezen. Donuts draaien, driften en natuurlijk grote jumps; alles komt voorbij. In de DiRT Tour zul je regelmatig events tegenkomen die draaien om een specifiek Gymkhana-aspect, al zul je ze uiteraard op een gegeven moment allemaal moeten combineren en dat is makkelijker gezegd dan gedaan. Het leuke van Gymkhana is dat de opgedane skills daadwerkelijk je rijvaardigheden kunnen verbeteren. Daarnaast zijn deze evenementen doorgaans highscore challenges waarbij het verdomd lastig is alles op platina te halen, een verrassend fijne afwisseling. Mocht dit trouwens niet als muziek in jouw oren klinken, maak je dan geen zorgen. De meeste Gymkhana-events zijn namelijk niet verplicht tijdens je carrière.

Gymkhana kan dus een behoorlijke bevalling zijn, maar onervaren coureurs hoeven zich echter niet geïntimideerd te voelen dankzij de toevoeging van assists. Je moet dan denken aan features als het tonen van de ideale racelijn, extra stabiliteit zodat je minder gauw slipt en zelfs een automatische remfunctie. Het zal je dan ook niet verbazen dat de game op de standaardinstellingen relatief makkelijk aanvoelt, maar dat is simpel te verhelpen door de hulpmiddelen uit te gooien en de moeilijkheidsgraad omhoog te gooien.

Het is helaas niet allemaal rozengeur en maneschijn, want er zijn wat vreemde keuzes gemaakt aangaande de voertuigen. Zo is het geld ‘verdwenen’ en daarmee ook de mogelijkheid om nieuwe wagens aan te schaffen. In plaats daarvan worden ze random in je garage gestopt bij het behalen van specifieke levels. Maar de stomste zet is de implementatie van doelstellingen. De laatst vrijgespeelde auto in een klasse levert namelijk standaard de hoogste beloning op, wat de eerdere modellen keihard devalueert. Een doffe klap die niet onderdoet voor het vreemde geluid dat je af en toe hoort bij een heftige crash.

Over crashes gesproken: smerig rijden wordt in DiRT 3 gestimuleerd dankzij de partygames. Deze vier multiplayeractiviteiten, waarover binnenkort een uitgebreid artikel verschijnt, zijn zeer vermakelijk. Transporter is in ieder geval een favorietje. De variant op het aloude capture the flag werkt verrassend goed achter het stuur en maakt het leuk om DiRT 3 in teamverband te spelen. Jammer genoeg zijn de partygames alleen online speelbaar en dus niet offline met een aantal bots of vrienden. Wel kunnen we in splitscreen over een circuit karren, een must voor elke racegame die zichzelf serieus neemt.

DiRT 3 loopt in splitscreen net zo soepel als in de singleplayer en dat is fijn, want de game ziet er schitterend uit. De omgevingen zijn iets gedetailleerder dan in zijn voorganger en dankzij de toegevoegde toeschouwers, die net zoals in het echt in kleine groepjes aan de kant staan, zijn de tracks een stuk levendiger. Sowieso hebben we niets te klagen, aangezien de game ons zo’n honderd routes over de hele wereld voorschotelt. Bovendien bevat de game verschillende weerstypen (eindelijk sneeuw!) en een heus dag- en nachtsysteem, waardoor de ontdekkingsreis in DiRT 3 talloze uren in beslag zal nemen.

Leuke post? Drop een hartje

Score: 0/5 volgens 0 gamers

Nog geen hartjes. First!

Abonneer
Laat het weten als er
0 Reacties
Inline feedbacks
Bekijk alle reacties

Webshop 12Game.com failliet verklaard

Shinobi 3DS krijgt nieuw hoofdpersonage