Crew Stel: je hebt als voetbalverslaafde FIFA 2005 en Pro Evolution Soccer 4 in huis gehaald, en This is Football 2005 ligt kort daarna ook in de winkel. Van tevoren zou je zeggen dat een derde voetbaltitel overbodig is en na mijn eerste wedstrijd in TIF 2005 had ik niet echt het gevoel dat het spel een meerwaarde is ten opzichte van bovenstaande twee voetbalspellen. Dat is ook wel logisch. Start je bijvoorbeeld FIFA 2005 voor het eerst op, dan lijkt alles tot in de puntjes verzorgt en speelt het lekker, terwijl bij TIF eerst vooral negatieve dingen opvallen. Dit is dan ook een voetbaltitel die je wat langer moet spelen om het te waarderen.
Dan blijkt ook dat TIF 2005 juist wel een aardige toevoeging is aan het huidige aanbod van voetbaltitels. Dit komt omdat het spel niet al te realistisch is; vandaar ook dat ik bij m’n eerste wedstrijd weinig onder de indruk was. PES4 en FIFA 2005 proberen daarentegen wel realistisch te zijn, maar een wat meer arcadevoetbaltitel kan de PlayStation 2 best gebruiken.
De makers hebben flink hun best gedaan om zoveel mogelijk licenties bij elkaar te sprokkelen. Dat is gelukt, want het spel zit bomvol landen en clubs en daardoor kun je de raarste competities spelen in bijvoorbeeld andere werelddelen. Helaas kloppen niet alle namen, wat bijvoorbeeld het geval is bij het Nederlands en Duits elftal. Gelukkig kun je dit vrij gemakkelijk wijzigen in het menu. Qua opties vallen in positieve zin op de mogelijkheid om het Wereldkampioenschap te spelen en om je eigen gezicht in het spel te verwerken via de EyeToy. Net als vorig jaar zitten de online opties uitstekend in elkaar.
Leuk en aardig allemaal van de buitenkant, maar belangrijker is de vraag of het ook goed speelt. Zoals gezegd biedt het spel weinig voor mensen die op zoek zijn naar puur voetbalrealisme. Daarentegen kunnen andere spelers heel wat speelplezier verwachten. De actie verloopt zeer vlot en over het algemeen valt er eigenlijk weinig op de besturing aan te merken. Het enige waar je misschien een beetje last van zult hebben, is dat de besturing een beetje stroef verloopt. Zo is de balaanname niet al te soepel, waardoor je veel balverlies lijdt. Ook het afronden op doel laat te wensen over, want je kunt de bal vaak niet ideaal richting meegeven.
Maar maakt het uit? Eigenlijk niet zo heel veel. Ik heb samen met een vriend heel wat uren in de multiplayer van TIF 2005 gestoken en waarschijnlijk hebben we nog nooit zo gelachen bij een voetbalspel. Waar je bij PES 4 heel wat eer te verdedigen hebt en bij verliespartijen honderden smoesjes verzint, daar kun je bij TIF 2005 net zo hard lachen om doelpunten van je tegenstander. Vooral om die belachelijke tussenfilmpjes, waar je bijvoorbeeld Deco na een doelpunt een vijfdubbele flikflak ziet maken of Figo na een aanslag op de tegenstander nog in heftig discussie gaat met de scheidsrechter.
Het lachen bereikte bij mij een hoogtepunt toen ik erachter kwam dat het maken van een ‘schwalbe’ ook functioneel kan zijn. Na een succesvolle fopduik kreeg mijn vriend met Henrik Larsson een gele kaart en later probeerde hij met dezelfde Zweed ook de scheidsrechter om de tuin te leiden, maar met die doorzichtige actie ontving híj juist een gele kaart en dus rood. Leuk is sowieso dat je de meest vreemde doelpunten en situaties meemaakt. Het spektakel bereikte bij mij een hoogtepunt toen ik met Frank Lampard vanaf eigen helft een vrije trap in het doel schoot, zomaar over de twijfelende doelman. Het zijn zeldzame momenten, maar in het echt gebeurt dat toch ook wel eens?
Visueel kan TIF 2005 nauwelijks mee met de concurrenten, maar wat het commentaar (geluid) betreft ben ik juist wel heel tevreden. Wilfred Genee verzorgt ditmaal de verslaggeving en doet dit bijzonder levendig. Natuurlijk valt er nog heel wat op aan te merken, maar het begint in ieder geval niet te irriteren. Tot verbijstering hoorde ik af en toe Hugo Walker, de commentator van de vorige editie, nog langs komen, maar omdat ik dit voetbalspel toch niet al te serieus neem, kon ik hier eigenlijk wel om lachen. Het is een overduidelijke fout van het spel, maar gek genoeg draagt het bij aan het speelplezier, want het is gewoon heel grappig als zijn stem uit het niets voorbij komt.