David Kers Het is al lang geleden dat de winkels vol lagen met speelgoed, stripboeken en andere spullen van de Teenage Mutant Ninja Turtles. Ongeveer vijftien jaar terug begon deze rage van de gemuteerde ninja schildpadden. Door twee hardwerkende artiesten kwam er een tekenfilm op tv die overal ter wereld goed werd ontvangen. De kinderen konden er geen genoeg van krijgen. Nu, tien jaar verder, kun je dagelijks naar een nieuwe tekenfilm van de Turtles kijken. De tekenfilm is in een nieuw jasje gestoken, die helemaal bij de huidige generatie kinderen past. Gelijk toen Konami hoorde van deze nieuwe tekenfilm zijn ze aan de slag gegaan met een nieuw Turtles spel.
Bij het opstarten van het spel wordt zie je dezelfde intro die je op TV ziet, van de nieuwe tekenfilm dus. Na het opstarten van het spel heb je de keuze uit één van de vier schildpadden (Michaelangelo, Raphael, Donatello en Leonardo). Welke schildpad je kiest maakt weinig uit, het enige verschil zit in de wapens. Het verhaal wordt ingeleid door nog een vet filmpje uit de tekenfilm en dan mag je eindelijk aan de slag om het tuig te lijf te gaan. Je doel is om uiteindelijk je aartsrivaal Shredder te verslaan
De schilpad die je aan het begin gekozen hebt beschikt over een aantal aanvallen: een basis aanval, een horizontale aanval en een verticale aanval. In totaal dus drie aanvallen die je gelukkig nog met elkaar kunt combineren. Ook beschik je over ninja sterren die je naar vijanden kunt werpen. Jammer genoeg dienen die zo weinig schade toe dat ze eigenlijk alleen handig zijn om vaten met benzine te laten ontploffen. In het begin kunnen de Turtles zelfs nog niet springen en aanvallen tegelijkertijd. Deze aanval moeten ze eerst nog leren van hun sensei, meester Splinter.
De aanvallen die je kunt gebruiken zijn dus nogal schaars en de aanvallen zijn ook allemaal even sterk, het maakt dus weinig uit welke aanval je gebruikt tegen je tegenstanders. Je kunt makkelijk een level uitspelen door simpelweg alleen maar de verticale aanval te gebruiken. Als je door een level loopt komen er verschillende groepen vijanden op je af, die verschijnen als je naar een bepaalde plek toeloopt. Vervolgens beginnen ze simpel weg op je in te slaan. De vijanden zien er vrijwel allemaal hetzelfde eruit, maar elk level kom je wel één nieuwe vijand tegen. Dit in de vorm van een grotere robot of een snellere ninja met een ander kleur pak. Ook vallen alle vijanden op dezelfde manier aan: ze rennen naar je toe en beginnen je te slaan. Jou doel als schildpad is dan om zolang mogelijk al het tuig van je af te slaan om vervolgens tegenover een eindbaas te belanden, die je vervolgens door vele malen aan te vallen kan verslaan.
De levels die je speelt zien er allemaal saai en grauw uit, en dat maakt het spelen van het spel er niet leuker op. Soms gebeuren er nog wel andere dingen in het level, er vallen bijvoorbeeld dozen of palen naar beneden, maar voor de rest gebeurt er weinig.
In het spel zit ook een twee speler optie waarin je met een vriend samen alle vijanden te lijf kan gaan. Als je eenmaal genoeg hebt gehad van het eindeloos inhakken op hersenloze vijanden hebben de makers ook nog een versus mode in het spel gestopt. Deze je kan spelen tegen de computer of tegen een tweede speler. Jammer genoeg, bevat TMNT geen uitgediept vechtsysteem en er is zelfs niet gedacht aan de mogelijkheid om een aanval van een vijand te blokken. Degene die de ander het eerst raakt zal een hele rits aanvallen op hem los kunnen laten voordat de ander weer iets terug kan doen.
Op visueel vlak ziet het spel er wel degelijk uit. Om het spel meer op te tekenfilm te laten lijken is er gebruik gemaakt van de cell-shading techniek waardoor alles er wat tekenfilm-achtiger uitziet. Ook vliegt er bij elke aanval een “Pow” of een “Twock” door het beeld, wat duidt op een slag of stoot.