Ik weet niet of veel andere mensen het ook wel eens doen, maar ik in ieder geval wel. Soms heb je een moment voor jezelf waarop je even alle tijd hebt om na te denken en daar willen wel eens de gekste hersenspinsels uit ontstaan. Ik breng elke ochtend vanaf half zes de krant rond, dus dat is een mooie gelegenheid om met een slaperig hoofd het leven eens in beschouwing te nemen. Enkele dagen geleden was het weer eens raak en wel door een uitspraak van mijn biologielerares. Het schijnt namelijk misschien zo te zijn dat de mens van origine niet helemaal monogaam is.
Ach, natuurlijk wist ik ook wel dat dit in sommige verre landen heel normaal is. Mannen hebben daar een heel harem, maar ik dacht dat het aan de cultuur lag. Volgens haar ligt het echter aan ónze cultuur dat we slechts één echtgenote hebben. Naar de redenen moeten we nog gissen, wellicht heeft het iets te maken met de rust bewaren (dus niet dat één man veel heeft, en veel mannen niets), al zijn d’r volgens haar genoeg aanwijzingen. Zo zijn de mannetjes bij polygame diersoorten altijd groter dan de vrouwtjes, en guess what, dat is bij mensen ook zo. Ooit een vrouw horen zeggen dat ze liever een man heeft die kleiner is? Nou, ik niet. Verder schijnt het verschijnsel van een vrouw die op een getrouwde vrouw valt ook hiermee te verklaren (aldus de lerares). De desbetreffende man heeft zich al krachtig genoeg bewezen voor die ene vrouw en dus zal hij ook wel de moeite waard zijn voor de andere.
Ok, ik zal nergens beweren dat de mens van origine niet monogaam is, maar laten we nou eens stellen dat het zo is. Op gebied van voortplanting hebben mannen en vrouwen dan verschillend gedrag. De man zal namelijk zoveel mogelijk vrouwen willen bevruchten, omdat, als hem dat lukt, hij qua genen de sterkste is en dat dus bevorderlijk voor de soort is. De vrouw zal daarentegen juist op zoek gaan naar die ene sterke man en de zwakkeren afwimpelen. Zien jullie al wat terug in de huidige toestand hier? Volgens het cliché willen mannen altijd iedere vrouw versieren en zijn de vrouwen kieskeurig.
Dan nu de vraag: waarom zou het erger zijn als vrouwen vreemdgaan dan wanneer mannen dit doen? Als het allemaal zou kloppen, dan zouden mannen het liefste hun genen doorgeven aan zoveel mogelijk vrouwen. Het maakt dan minder uit wat voor vrouwen het zijn (natuurlijk als men de keus heeft degene met de meeste kwaliteiten). Vrouwen willen echter altijd het beste van het beste. Als zij vreemdgaan, dan doen ze dat omdat ze die andere man beter vinden dan hun huidige! Bij het mannelijke geslacht hoeft degene waarmee hij vreemd gaat dus niet per se beter te zijn en bij het vrouwelijke zou dit dan meestal wel het geval zijn.
Nog even een disclaimer: dit is allemaal puur hypothetisch en zijn gewoon enkele gedachtegangen. Ik heb dan ook geen rekening gehouden met dingen als de pil waardoor een vrouw niet gelijk zwanger wordt en daardoor wat vrijer wordt met de keuze of andere complexe menselijke gedragingen. Gewoon even een simpele gedachtegang, en ik ben benieuwd wat jullie ervan denken.