JeFFire Om eerlijk te zijn ben ik niet bepaald een fan van Star Wars. Okay, de laatste twee films waren ook voor mij behoorlijke eyecandy, maar voor de rest zullen die jedi’s met lichtgevende zwaardjes en al die supersonische ruimteschepen die tussen asteroïden heen dwarrelen mij een zorg wezen. En laten die twee dingen nou juist net niet in Star Wars: Republic Commando aan de orde komen en speelt het spel zich ook nog eens af tussen de films The Phantom Menace en Attack of the Clones. Ook ik kon er dus niet onderuit komen om mijzelf eens in een Star Wars universum te verplaatsen. May the Force be with me!
Vanaf het begin van het spel zul je de wereld bekijken door de helm van een teamleider van een speciaal commando-team van de Republic, genaamd Three Eight. Samen met nog drie andere commando’s is het aan jou om speciale operaties uit te voeren, die zich meestal in vijandelijk gebied bevinden. In het spel zul je de keuze krijgen over een klein arsenaal verschillende wapens, uitgezonderd dus de bekende lightsabers.
Samenwerking
Waar ik verbaasd over ben, is het feit dat Star Wars: Republic Commando zich presenteert als een squad-based First Person Shooter. Dit laatste klopt uiteraard, maar over dat in ‘teamverband samenwerken’ ben ik niet echt te spreken. Daarvoor is het allemaal te simpel opgezet in het spel. Zo kun je de leden van je team opdracht geven om een vijand te bestoken of ze de opdracht geven om deuren te openen, zichzelf te genezen of een bepaalde positie in te nemen. Dit klinkt allemaal erg ingewikkeld, maar blijkt in de praktijk niets anders te zijn dan een knopje indrukken. Verder voel je vrijwel heel het spel door dat je eigenlijk helemaal geen opdrachten hoeft te geven aan je teamleden, omdat je de missies toch wel haalt. Daardoor hoef je ook bijna nooit tactisch te werk te gaan en blijft het knallen, knallen en nog eens knallen.
Scripted schietfestijn
Daarbij komt ook nog eens dat je teamgenoten, als je geen opdrachten geeft, vrolijk op hun eigen houtje de boel gaan verkennen en alvast voor de volgende deur of ingang klaar gaan staan. Dit gaf mij niet bepaald het idee dat ik de dienst uitmaakte (je speelt tenslotte een teamleider) en ook vond ik het storend dat je teamleden de route eigenlijk al uitstippelen voor je. Hierdoor merk je gewoon dat Star Wars: Republic Commando op alle vlakken erg lineair is en je eigenlijk huppelt van de ene schiettent naar de andere.
Wat ik ook een gemiste kans van LucasArts vindt, is de verscheidenheid in vijanden die je krijgt voorgeschoteld. Constant dezelfde tegenstanders neerknallen gaat bij ieder spel vervelen en dat geldt voor Star Wars: Republic Commando dan ook. Op een gegeven moment wordt het afknallen van Geonosians, Trandoshans of Droids gewoon saai en snak je naar ander vlees of mechanica.
Oog voor details
Dat betekent niet dat het spelen van Star Wars: Republic Commando een ondankbare taak is. Grafisch gezien is het spel dik in orde en kan het spel zich makkelijk meten met andere shooters van vandaag de dag. Veel dingen in het spel zijn met oog voor detail (en humor) ontwikkeld. Raak je bijvoorbeeld een Droïd in zijn kop, dan zal hij als een ‘kip-zonder-kop’ door blijven waggelen en mocht je per ongeluk wat vieze smurrie op je helm krijgen, dan zorgt een high-tech ruitenwissertje ervoor dat je weer helder kan kijken. Altijd handig als je geen doekje bij de hand hebt. Je kunt dan ook stellen dat de visuele effecten het hele spel dragen, waardoor de matige gameplay en het doorzichtige verhaal deels worden goed gemaakt.
Multiplayer
Naast die vrij lineaire Singleplayermodus is er ook een modus waarin je het online kunt gaan opnemen tegen anderen: de Multiplayermodus. Met maximaal 16 spelers tegelijk kun je Deathmatches, Team Deatchmatches en Capture The Flag gaan spelen. Een aardige toevoeging aan het spel uiteraard, al zijn alle modi vrij standaard en hebben we het allemaal eerder beter, origineler en leuker gezien.