Jessetjo1 Het is 26 maart. Eindelijk is het weekend.
Ik loop nog even naar de conciërge om iets op te halen wanneer er ineens een dikke vent uit de 4e me een klap in mijn maag geeft (ik zit in de 3e). Ik schold hem uit met woorden die God verboden heeft en die ik niet zal herhalen.
Hij begint te roepen en te schreeuwen als een gekeeld speenvarken met zijn kloten in de knoop, dat ik, je kanker moeder op zijn kluisje had geschreven. Ik zeg op een toon van een Christelijke doorgedraaide priester die staat te prediken in een moskee: ik weet niet waar je het over hebt! (dat wist ik wel want ik had het ook gedaan).
Hij zegt weer: Ja dat weet je best! Ik zag het!
Ik dacht bij mezelf: ojee dus hij weet het, nouja ik heb nu twee keuzes: ontkennen of op de vuist gaan! Dus ik zeg, bewijs het maar! Hij probeert me een klap te verkopen en ik ontwijk die klap zo mooi dat Steven Segal trots op me is. Hij wordt helemaal rood omdat iedereen hem liep uit te lachen en probeerde het weer. Ik ontwijk ook die klap en geef hem een klap in zijn gezicht waar je U tegen zegt. Hij begint van woede te brullen als een zwanger nijlpaard. (hij lijkt er ook nog is op)
Dus hij zegt : Wacht maar mannetje, maandag pak ik je aan. hij loopt boos weg en ik roep hem nog na: Met je Anusvocht.
wat ben ik toch dapper! Nu wachten op maandag.
Nou ik ben benieuwd