De Koran is het boek van God

De Koran, die veertien eeuwen geleden is geopenbaard, vermeldt feiten die pas onlangs ontdekt zijn of door wetenschappers geverifieerd.

Het is onmogelijk dat iemand veertien honderd jaar geleden deze feiten zou hebben kunnen geweten. De meeste mensen zijn ondankbaar ten opzichte van de genadegave die God/Allah geeft.

http://www.harunyahya.com/other/hollands/wonderen_01.php

————————————————————————————————————————

Hier nog een wonder.. Er staat in de Koran dat het lichaam van de Farao intact bewaard zal blijven. Het gaat hier over de Farao in de tijd van Profeet Mozes. Zie nu het lichaam van de Farao dat ongeveer 3000 jaren geleden verdronk in de Rode Zee, tijdens het achtervolgen van Mozes . Het bijzondere aan dit lichaam is dat het niet gemummificeerd was, zoals gebruikelijk bij het lijk van de andere farao’s. Er staat in de Koran: ‘Vandaag zullen Wij uw lichaam bewaren zodat dit voor u een teken moge zijn voor uw nakomelingen. Nochtans slaan de meeste mensen geen acht op Onze Tekens.’

http://www.youtube.com/watch?v=9xTI4zApUVQ&feature;=player_embedded

http://www.youtube.com/watch?v=mbggjYExIYE&feature;=player_embedded

————————————————————————————————————————

Waarom accepteren zoveel wetenschappers de Islam?

http://www.youtube.com/watch?v=WzdePKItsFk&feature;=related

————————————————————————————————————————

DE GEBOORTE VAN EEN MENS

In de Qoer’aan worden veel verschillende onderwerpen genoemd om de mensen tot het geloof uit te nodigen. Soms heeft Allah de hemelen, soms de dieren en soms de planten als bewijs aan de mens laten zien. In veel verzen worden de mensen opgeroepen om hun aandachtop hun eigen creatie te richten. Ze worden er vaak aan herinnerd hoe de mens in de wereld kwam, welke stadia deze heeft moeten doorlopen en wat zijn essentie is:

Wij schiepen jullie, waarom geloofden jullie dan niet? Vertel Mij dan over het menselijke zaad dat jullie uitstoten. Zijn jullie het die het geschapen hebben of zijn Wij de Schepper? (Qoer’aan 56:57-59)

Het wonderbaarlijke aspect van de schepping van de mens, wordt in veel andere verzen benadrukt. Sommige stukken informatie in deze verzen, zijn zo gedetailleerd dat het onmogelijk is, voor welk levend wezen dan ook, om dat in de zevende eeuw geweten te kunnen hebben.Hier volgen er een paar:

1) De mens is niet van het gehele zaad geschapen, maar slechts van een klein gedeelte daarvan (sperma)

2) Het is de man die het geslacht van de baby bepaalt

3) Het menselijk embryo nestelt zich in de baarmoeder van de moeder als een bloedzuiger aan de baarmoeder vast

4) Het embryo ontwikkelt zich in drie donkere gebieden in de baarmoeder.

Deze bovenstaande informatie onderdelen, ging het kennisniveau van de mensen die in die tijd leefden, ver te boven. Deze werden bevestigd door de wetenschap van de twintigste eeuw. De ontdekking van deze feiten kon slechts mogelijk zijn door de in de 20e eeuw bereikte technologie. Laten we hen nu één voor één bekijken.

Een druppel zaad

Het sperma maakt een reis in het lichaam van de moeder totdat de eicel wordt bereikt. Slechts duizend van de 250 miljoen spermacellen slagen erin de eicel te bereiken. Aan het einde van deze vijf minuten durende wedstrijd, zal de eicel, ter grootte van een half korreltje zout, één zaadcel binnen laten. Dat wil zeggen dat de essentie van de man niet het hele zaad is, maar een klein gedeelte daarvan. Dit wordt in Soera al-Qiyama als volgt uitgelegd:

Denkt de mens dat hij alleen wordt gelaten. Was hij geen gemengd mannelijke afscheiding die uit werd gegoten? (Qoer’aan 75:36-37)

Zoals we gezien hebben, vertelt de Qoer’aan ons dat de mens niet van het hele zaad gemaakt is, maar van een klein gedeelte daarvan. De bijzondere nadruk in deze verklaring, verkondigt een feit dat pas onlangs door de moderne wetenschap is ontdekt, en dit bewijst dat de verklaring, het woord van Allah is.

Het mengsel in het spermazaad

De vloeistof die sperma genoemd wordt en die de zaadcellen bevat, bestaat niet louter alleen uit zaadcellen. In tegendeel, het wordt gevormd uit een mengsel van verschillende vloeistoffen. Deze vloeistoffen hebben verschillende functies, zoals het bevatten van de suiker die nodig is om energie aan de zaadcellen te leveren, het neutraliseren van de zuren aan de ingang van de baarmoeder, en het vormen van een gladde omgeving zodat de zaadcellen zich gemakkelijk kunnen verplaatsen.

Interessant genoeg is het, dat dit feit dat door de moderne wetenschap ontdekt is ook genoemd wordt in de Qoer’aan als er over sperma gesproken wordt, en het sperma wordt omschreven als een gemengde vloeistof:

Waarlijk, Wij hebben de mens uit druppels van gemengd zaad geschapen zodat hij beproefd kan worden, dus maakten Wij hem horend en ziend. (Qoer’aan 76:2)

In een ander vers wordt ook naar sperma verwezen als een mengsel, en het wordt benadrukt dat de mens geschapen is van het ‘extract’ van dit mengsel:

Die alles wat Hij geschapen heeft goed maakt en Hij begon de schepping van de mens van klei. Toen maakte Hij hun nageslacht van een extract van uitgestoten vloeistof. (Qoer’aan 32:7-8)

Het Arabische woord ‘sulala’ vertaald als ‘extract,’ betekent het essentiële of het beste deel van iets. In beide betekenissen betekent het ‘een deel van een geheel’. Dit laat zien dat de Qoer’aan het woord van Allah is, Die de schepping van de mens kent tot in het kleinste detail.

Het geslacht van de baby

Nog niet zolang geleden dacht men dat het geslacht van de baby door de cellen van de moeder bepaald werd. Of op z’n minst werd er geloofd dat het geslacht bepaald werd door de mannelijke en vrouwelijke cellen samen. Maar de Qoer’aan geeft ons heel andere informatie. Daarin staat dat de mannelijkheid of vrouwelijkheid geschapen wordt van ‘een druppel sperma die uitgestoten is.’

En dat Hij in paren schept – mannelijk en vrouwelijk, van een druppel zaad wanneer het uitgestoten is; (Qoer’aan 53:45-46)

De ontwikkelingen in de genetica en in de moleculaire biologie hebben de nauwkeurigheid van de informatie die in de Qoer’aan gegeven is, wetenschappelijk bevestigd. Tegenwoordig weten we dat het geslacht bepaald wordt door de zaadcellen van de man en dat de vrouw in dit proces geen rol heeft.

Chromosomen zijn de belangrijkste elementen die het geslacht bepalen. Twee van de 46 chromosomen die de structuur van de mens bepalen, worden herkend als geslachtschromosomen.. Deze twee chromosomen worden bij de man ‘XY’ genoemd en bij de vrouw ‘XX’, want de vorm van de chromosomen lijken op deze letters.. Het Y chromosoom draagt de genen die de mannelijkheid bepalen, terwijl het X chromosoom de genen draagt die de vrouwelijkheid bepalen.

De vorming van een nieuwe mens begint met de kruiscombinatie van één van deze chromosomen, die in mannen en vrouwen in paren bestaan. Bij vrouwen zijn beide delen van de geslachtscel die zich tijdens de ovulatie splitst, dragers van het X chromosoom. De geslachtscel van de man, daar en tegen, produceert twee verschillende soorten sperma, één die X chromosomen bevat en de ander die Y chromosomen bevat. Als een X chromosoom van een vrouw samensmelt met een X chromosoom van een man dan is de baby een meisje. Als het samensmelt met een zaadcel die een Y chromosoom bevat, is de baby een jongen.

Met andere woorden, het geslacht van de baby hangt af van het soort chromosoom van de man dat met de eicel van de vrouw versmelt.

Van dit alles was niets bekend tot de ontdekking van genetica in de 20ste eeuw. Inderdaad werd er in veel culturen geloofd dat het geslacht van de baby bepaald werd door het lichaam van de vrouw. Dat is dan ook de reden waarom vrouwen er de schuld van kregen als zij van een meisje bevielen.

Veertien eeuwen voordat de menselijke genen ontdekt werden, gaf de Qoer’aan echter informatie dat dit bijgeloof ontkent en verwees naar het feit dat de oorsprong van het geslacht niet afhankelijk is van de vrouw maar afhankelijk is van het zaad dat van de man afkomstig is.

Een bloedklonter hangend in de baarmoeder

Als we de feiten over de vorming van de mens in de Qoer’aan blijven onderzoeken, komen we opnieuw een heel belangrijk wetenschappelijk wonder tegen.

Als het sperma van de man met de eicel van de vrouw versmelt, dan is de essentie van de toekomstige baby, gevormd. Deze ene cel, die in de biologie bekend staat als ‘zygoot’, zal meteen met deling beginnen en uiteindelijk een ‘stuk vlees’ worden dat een embryo genoemd wordt. Dit kan natuurlijk door mensen alleen maar gezien worden indien zij gebruik maken van een microscoop.

Het embryo brengt zijn ontwikkelingsperiode niet in een leegte door. Het hangt aan de baarmoeder, net als wortels die via hun uitlopers, stevig in de aarde zijn geworteld. Door deze verbinding, kan het embryo voedingstoffen, noodzakelijk voor de groei, verkrijgen uit het lichaam van de moeder.13

Hier, op dit punt, is een heel belangrijk wonder van de Qoer’aan geopenbaard. Voor de verwijzing naar het embryo dat zich in de baarmoeder van de moeder ontwikkelt, gebruikt Allah het woord ‘alaq’ in de Qoer’aan:

Lees! In de naam van je Heer, Die (al het bestaande) heeft geschapen. De mens heeft geschapen van een bloedklonter. Lees! En je Heer is de meest Vrijgevige. (Qoer’aan 96:1-3)

De betekenis van het Arabische woord ‘alaq’ is: iets dat ergens aan hangt’. Het woord wordt letterlijk gebruikt om bloedzuigers te beschrijven die aan een lichaam hangen en vast klitten, om bloed op te zuigen.

Het gebruik van een zo passend woord om de ontwikkeling van een embryo in de baarmoeder te beschrijven, bewijst weer opnieuw dat de Qoer’aan het woord van Allah, de Heer der Werelden, is.

Het bedekken van de spieren over de beenderen

Andere belangrijke informatie die in de verzen van de Qoer’aan wordt gegeven is m.b.t. de ontwikkelingsstadia van een mens in de baarmoeder. Er wordt in de verzen verklaard dat in de baarmoeder, de beenderen zich het eerst ontwikkelen, en dan worden de spieren die hen omkleden, gevormd.

Toen vormden Wij het mengsel van mannelijke en vrouwelijke seksuele afscheiding in een klonter, daarna maakten Wij van de klonter een kleine vleesklomp, dan maakten Wij uit die kleine vleesklomp beenderen, vervolgens bekleedden Wij die beenderen met vlees en dan brachten Wij het voort als een andere schepping. Gezegend dus is Allah, de Beste der Scheppers. (Qoer’aan 23:14)

Embryologie is de tak van wetenschap die de ontwikkeling van het embryo in de baarmoeder bestudeert. Tot voor kort namen embryologen aan dat de beenderen en spieren zich tegelijkertijd in het embryo ontwikkelden. Maar hoog ontwikkeld microscopisch onderzoek, tengevolge van nieuwe technologische ontwikkelingen, heeft laten zien dat de openbaring van de Qoer’aan woord voor woord klopt.

Deze observaties, op microscopisch niveau, laten zien dat de ontwikkelingen

in de baarmoeder precies zo plaatsvinden als in de verzen beschreven staat. Eerst verbeent het kraakbeenweefsel van het embryo. Dan komen spiercellen, geselecteerd uit het weefsel rondom de botten bijeen en omwikkelen de beenderen.

Deze gebeurtenis wordt in een wetenschappelijke publicatie getiteld ‘Developing Human’, in de volgende bewoordingen beschreven:

Tijdens de zevende week, begint het skelet zich in het lichaam te verspreiden en nemen de beenderen hun bekende vorm aan. Aan het einde van de zevende week en gedurende de achtste week, nemen de spieren hun plaats rond de beenderformaties in.

Dus de stadia van de menselijke ontwikkeling die in de Qoer’aan beschreven worden, zijn in perfecte harmonie met de bevindingen van de moderne embryologie.

De drie donkere stadia van de baby, in de baarmoeder

In de Qoer’aan staat dat de mens in drie stadia in de baarmoeder wordt geschapen:

Hij heeft jullie in de baarmoeders van jullie moeders geschapen, schepping na schepping in drie sluiers van duisternis, zo is Allah, jullie Heer. Aan Hem is het Koninkrijk. Geen heeft het recht om aanbeden te worden, behalve Hij. Hoe kunnen jullie je dan afkeren? (Qoer’aan 39:6)

Zoals begrepen kan worden, wordt in dit vers verteld dat de mens in de baarmoeder in drie verschillende stadia geschapen wordt. De moderne biologie heeft inderdaad ontdekt, dat de embryologische ontwikkeling van de baby op drie verschillende plaatsen in de baarmoeder plaatsvindt. Tegenwoordig is dit onderwerp basiskennis geworden, in alle embryologische handboeken die op de medische faculteit bestudeerd worden. Bijvoorbeeld in Basic Human Embryology, een basisboek op het gebied van de embryologie, wordt dit feit als volgt beschreven:

“Het leven in de baarmoeder bestaat uit drie stadia; pre-embryonisch, de eerste tweeënhalve week; als embryo, tot heteinde van de achtste week; en als foetus, van de achtste week tot de bevalling.”15

Deze fasen verwijzen naar de verschillende ontwikkelingsstadia van de baby. Samengevat zijn de hoofd kenmerken van deze ontwikkelingsstadia, de volgende:

-Pre-embryonische fase:

in deze fase groeit de zygoot door deling en als het een hoopje cellen wordt, begraaft het zichzelf in de wand van de baarmoeder. Terwijl zij doorgroeien, verdelen de cellen zichzelf in drie lagen

-Embryologische fase:

de tweede fase duurt vijf en een halve week. Gedurende deze periode wordt de baby ’embryo’ genoemd. In dit stadium beginnen de belangrijkste organen en systemen van het lichaam, vanuit de lagen van de cellen te verschijnen.

-Foetale fase:

vanaf deze fase, wordt het embryo ‘foetus’ genoemd. Deze fase begint in de achtste week van de zwangerschap en duurt tot het moment van bevalling. De speciale eigenschap van dit stadium is dat de foetus er als een mens uitziet, met een gezichtje, handjes en voetjes. Hoewel het in het begin slechts 3 cm lang is, zijn al zijn organen aanwezig. Deze fase duurt ongeveer 30 weken en de ontwikkeling gaat door tot de week van bevalling. Informatie over de ontwikkeling in de baarmoeder zijn bekend geworden door observaties met moderne hulpmiddelen. Net als zoveel andere wetenschappelijke feiten, trekt Allah echter op een wonderbaarlijke manier, onze aandacht naar deze informatie, in de verzen van de Qoer’aan. Het feit dat er zulke gedetailleerde en accurate informatie in de Qoer’aan werd gegeven in een tijd dat mensen maar weinig kennis over medische zaken hadden, is een duidelijk bewijs dat de Qoer’aan niet het woord van de mens is maar het woord van Allah.

MOEDERMELK

Moedermelk, een ongeëvenaard mengsel, door Allah geschapen, is zowel een uitstekende voedingsbron voor de pasgeboren baby, als een substantie die de weerstand tegen ziektes vergroot. Zelfs kunstmatige babyvoeding, die door de hedendaagse technologie gemaakt wordt, kan deze verbazingwekkende voedingsbron, niet vervangen.

Elke dag worden er nieuwe voordelen van de moedermelk t.b.v. de baby, ontdekt. Eén van de feiten die de wetenschap over moedermelk ontdekt heeft, is dat geven van borstvoeding tot twee jaren na de geboorte, erg veel voordelen heeft.16 Allah heeft ons, veertienhonderd

jaar geleden, deze belangrijke informatie, die onlangs door de wetenschap ontdekt is, in het vers ‘…het spenen is gedurende twee jaar…’gegeven.

En Wij hebben de mens verplicht om (goed en plichtsgetrouw) voor zijn ouders te zijn. Zijn moeder baarde hem in zwakheid en pijn over zwakheid en pijn en zijn spenen is gedurende twee jaren – Dank daarom Mij en jullie ouders, – en bij Mij is de uiteindelijke bestemming. (Qoer’aan 31:14)

DE IDENTITEIT VAN DE VINGERAFDRUK

Terwijl er in de Qoer’aan gezegd wordt dat het voor Allah gemakkelijk is om de mens na de dood weer tot leven te brengen, worden de vingerafdrukken van de mens in het bijzonder benadrukt:

Ja, Wij zijn in staat om de toppen van zijn vingers weer volmaakt in elkaar te zetten. (Qoer’aan 75:4)

De nadruk op de vingertoppen heeft een hele speciale betekenis. Dit is zo, vanwege het feit dat de vorm en de details van elke vingerafdruk, uniek voor de betreffende persoon zijn. Iedereen die leeft of ooit in deze wereld heeft geleefd, heeft een uniek paar vingerafdrukken.

Verder is het zo dat zelfs tweelingen die dezelfde DNA reeks hebben, hun eigen set vingerafdrukken hebben. Vingerafdrukken krijgen voor de geboorte hun definitieve vorm en blijven gedurende hun hele leven hetzelfde, tenzij er blijvende littekens op voorkomen. Dit is dan ook de reden waarom vingerafdrukken als belangrijk bewijsmateriaal geaccepteerd worden, want zij kunnen maar één eigenaar hebben, en de wetenschap van de vingerafdrukken wordt als enige identificatiemethode gebruikt, waar geen vergissingen in voor kunnen komen.

Deze eigenschap van de vingerafdrukken is pas aan het einde van de 19de eeuw ontdekt. Hiervoor beschouwde de mensen de vingerafdrukken als slechts gewone groefjes, zonder er een specifiek belang of betekenis aan te geven. Maar in de Qoer’aan verwijst Allah naar de vingerafdrukken, waar nooit iemand in die tijd op gelet had en vestigt onze aandacht op hun belang – een belang dat pas tegenwoordig begrepen wordt.

http://www.harunyahya.com/other/hollands/wonderen_02d.php

http://www.harunyahya.com/other/hollands/wonderen_02e.php

————————————————————————————————————————

DE FUNKTIE VAN BERGEN

De Qoer’aan vestigt onze aandacht op een belangrijke functie van de bergen:

En Wij hebben op de aarde stevige bergen geplaatst, anders zou zij met hen schudden (Qoer’aan 21:31)

Zoals we gezien hebben, staat er in het vers dat de bergen de functie hebben om de aarde tegen schokken te beschermen.

Dit feit was bij niemand bekend, in de tijd dat de Qoer’aan geopenbaard werd. Het is eigenlijk pas recent duidelijk geworden als uitkomst van de ontdekkingen van de moderne geologie.

Volgens deze ontdekkingen, worden bergen gevormd als resultaat van de bewegingen en van de botsing van massieve platen, die de aardkorst vormen. Als twee platen met elkaar in aanraking komen, schuift de sterkere onder de andere, die plaat bovenop buigt en vormt hoogtes en bergen. De laag eronder strekt zich onder de grond uit en maakt een diepe strekking naar beneden. Dit heeft het gevolg, zoals al eerder gezegd is, dat de bergen een deel onder het aardoppervlak hebben dat net zo groot is als de zichtbare delen op de aarde.

In een wetenschappelijke tekst wordt de structuur van de bergen als volgt beschreven:

“Als de continenten dikker worden, zoals in berggebieden, dan zinkt de aardkorst dieper in de mantel.”2

In een vers wordt gewezen op deze rol van de bergen en vergeleken met ‘pinnen’

Hebben Wij de aarde niet als een bed uitgespreid? En de bergen als pinnen? (Qoer’aan 78:6-7)

Met andere woorden, bergen nagelen de platen aan de aardkorst vast, door zich op de bevestigingspunten van deze platen, boven en onder het aardoppervlakte, uit te strekken. Op deze manier bevestigen zij de aardkorst en voorkomen zij dat deze over de magmalaag of tussen de platen gaat zwerven. Kortom, we kunnen de bergen als spijkers zien die stukken hout vasthouden.

Deze bevestigende functie van de bergen wordt in de wetenschappelijke literatuur met de term ‘isotasie’ aangeduid.

Isotasie betekent het volgende:

Isotasie: algemeen evenwicht op de aardkorst bereikt door een stroom van rotsmateriaal, onder het oppervlakte onder gravitationische druk.3

Deze vitale rol van de bergen, die door de moderne geologie en seismologisch onderzoek ontdekt is, was eeuwen geleden in de Qoer’aan geopenbaard als een voorbeeld van de suprème wijsheid van de schepping van Allah.

En Wij hebben op de aarde stevige bergen geplaatst, anders zou zij met hen schudden (Qoer’aan 21:31)

DE BEWEGINGEN VAN BERGEN

In een vers wordt ons verteld dat de bergen niet zo bewegingsloos zijn als het lijkt, maar dat zij voortdurend in beweging zijn:

En je zal de bergen zien en denken dat zij solide zijn, maar zij zullen voorbij gaan zoals wolken voorbij gaan. (Qoer’aan 27:88)

Deze beweging van de bergen wordt veroorzaakt door de beweging van de aardkorst waar ze op staan. De aardkorst ‘drijft’ op de mantel, die een grotere dichtheid heeft. Het was aan het begin van de 20ste eeuw dat voor het eerst in de geschiedenis, een Duitse wetenschapper, Alfred Wegener, de gedachte uitte dat de continenten van de aarde, toen ze gevormd werden, met elkaar verbonden waren, en dat ze daarna in verschillende richting afgedreven zijn, en zich dus van elkaar scheidden, terwijl ze van elkaar afdreven.

Pas in de tachtiger jaren van de twintigste eeuw begrepen geologen dat Wegener gelijk had; dit was 50 jaar na zijn dood. Wegener beweerde in een artikel uit 1915, dat 500 miljoen jaar geleden de landmassa van de aarde samengevoegd was, en deze grote massa, Pangaea genoemd, bevond zich op de Zuidpool.

Ongeveer 180 miljoen jaar geleden deelde Pangaea zich in tweeën, elk deel dreef een andere kant op. Het ene gigantische continent was Gondwana en dit omvatte Afrika, Australië, Antarctica en India. Het andere was Laurasia en dit omvatte Europa, Noord-Amerika en Azië zonder India. Tijdens de daaropvolgende 150 miljoen jaar na deze opsplitsing, werden Gondwana en Laurasia verdeeld in kleinere gedeelten.

Deze continenten die na de opsplitsing van Pangaea ontstonden, hebben zich voortdurend bewogen over het aardoppervlakte, met een snelheid van enkele centimeters per jaar, ondertussen veranderden de verhoudingen van land en water op de aarde.

In het begin van de twintigste eeuw, als resultaat van een destijds uitgevoerd geologisch onderzoek, werd de ontdekte beweging van de aardkorst als volgt door wetenschappers uitgelegd:

De korst en het bovenste gedeelte van de mantel, met een dikte van ongeveer 100 km, zijn in onderdelen, die platen worden genoemd, verdeeld. Er zijn zes grote platen en verschillende kleinere. Volgens de theorie, genaamd tektonische platen, bewegen deze platen zich op aarde, en zij dragen de bodem van de continenten en de oceanen met zich mee. De beweging van de continenten is volgens metingen van 1 tot 5 cm per jaar. Aangezien de platen blijven bewegen, zal dit leiden tot een langzame verandering in de geografie van de aarde. Ieder jaar, bijvoorbeeld, wordt de Atlantische Oceaan een stukje wijder.4

Er wordt hier iets heel belangrijks gezegd: Allah verwees in het vers naar de beweging van de bergen en aan het wegdrijven. Tegenwoordig gebruiken de moderne wetenschappers de term: “de drift van de continenten” voor deze beweging.5

Dit is beslist één van de wonderen van de Qoer’aan, dat dit feit, dat pas door de wetenschap ontdekt is, al eerder in de Qoer’aan vermeld werd.

http://www.harunyahya.com/other/hollands/wonderen_02b.php

————————————————————————————————————————

Veertienhonderd jaar geleden, toen men nog dacht dat de hemel uit één geheel bestond, verklaarde de Qoer’aan, wonderbaarlijk genoeg, dat het uit lagen bestond, om nog preciezer te zijn, uit zeven lagen. Aan de andere kant heeft de moderne wetenschap nog maar onlangs ontdekt dat de atmosfeer die de aarde omringt, gevormd wordt door zeven basislagen.

http://www.harunyahya.com/other/hollands/wonderen_02b.php

————————————————————————————————————————

DE INFORMATIE DIE IN DE QOER AAN OVER DE

TOEKOMST WORDT GEGEVEN

INLEIDING

Een ander wonderbaarlijk aspect van de Qoer’aan is, dat het over een aantal gebeurtenissen heeft verhaald, die in de toekomst zullen plaatsvinden. Het uitkomen van deze gebeurtenissen in de loop der jaren, is één van de bewijzen dat de Qoer’aan het woord van Allah is.

DE OVERWINNING VAN BYZANTIUM

Een belangrijke openbaring over de toekomst kan in de Qoer’aan gevonden worden in de eerste verzen van Soera ar-Roem, die naar het Byzantijnse keizerrijk, het oostelijke deel van het late Romeinse rijk, verwijzen. In deze verzen staat dat het Byzantijnse rijk te maken had gehad met een grote nederlaag, maar dat het ook spoedig de overwinning zou proeven.

Alif-Lam-Mim. De Romeinen zijn verslagen in een buurland en zij zullen na hun verlies de overwinnaars zijn. Tussen drie en negen jaar. Het besluit over deze zaak, voor en na (deze gebeurtenis) ligt uitsluitend bij Allah. En op die dag zullen de gelovigen zich verheugen. (Qoer’aan 30:1-4)

Deze verzen zijn geopenbaard, rond 620 na chr., bijna zeven jaar na een grote nederlaag van het christelijke Byzantium, toegebracht door de Perzische afgodsdienaren. In de verzen werd er geopenbaard dat Byzantium spoedig zou overwinnen. Maar op dat moment had Byzantium zo’n zwaar verlies geleden dat het zelfs onmogelijk leek dat ze zouden overleven, laat staan zouden overwinnen.

En niet alleen de Perzen maar ook de Avaren, Slaven en Lombardijnen vormden een ernstige bedreiging voor het Byzantijnse rijk. De Avaren waren zelfs zo ver gekomen dat ze voor de muren van Constantinopel stonden. De Byzantijnse keizer Heraclius had bevolen het goud en zilver uit de kerken tot geld om te laten smelten teneinde op die manier de kosten van zijn leger te kunnen betalen. Toen dit onvoldoende bleek, werden zelfs de bronzen beelden omgesmolten en tot geld geslagen. Vele gouverneurs waren tegen de Keizer Heraclius in opstand gekomen, en het keizerrijk stond op het punt in te storten. Mesopotamië, Celicië, Syrië, Palestina, Egypte en Armenië, gebieden die eerder tot Byzantium behoorden, werden door de Perzische afgodsdienaren veroverd.17

Kortom, iedereen dacht dat het Byzantijnse rijk vernietigd zou worden. Maar precies op dat moment werden de eerste verzen van Soera ar-Roem geopenbaard, waarin aangekondigd werd dat Byzantium binnen een paar jaar zou overwinnen. Deze overwinning leek zo onmogelijk dat de Arabische polytheïsten dachten dat de overwinning die in de Qoer’aan aangekondigd werd, nooit verwezenlijkt zou worden.

Ongeveer zeven jaar na de openbaring van de eerste verzen van Soera Roem, vond er in december 627 na chr. in Nineveh, een beslissende slag plaats tussen Byzantium en het Perzische rijk. Op dat moment versloeg het Byzantijnse leger onverwacht de Perzen. Een paar maanden later moesten de Perzen een overeenkomst met Byzantium sluiten. Deze overeenkomst verplichtte hen om de territoria die zij ingenomen hadden, terug te geven.18

Uiteindelijk werd, wonderbaarlijk, “de overwinning van de Romeinen” die Allah in de Qoer’aan had aangekondigd, werkelijkheid.

Een ander wonder dat in deze verzen is geopenbaard, is de aankondiging van een geografisch feit, dat niemand in die tijd had kunnen weten.

In het derde vers van Soera ar-Roem, wordt ons verteld dat de Romeinen verslagen werden in de laagste streek van de aarde. De uitdrukking, in het Arabisch ‘adna al ard’, wordt in vele vertalingen omschreven als ‘een plaats in de buurt’. Maar dit is niet de letterlijke betekenis van de oorspronkelijke uitdrukking, maar eerder een symbolische omschrijving daarvan. Het woord Adna in het Arabisch komt van het woord ‘deni’ dat “laag” betekend en ‘Ard’ betekent “wereld”. Daarom betekent de uitdrukking “Adna al Ard” de laagste plaats in de wereld.

Sommige uitleggers van de Qoer’aan, die de nabijheid, voor de Arabieren, van de betreffende streek, in overweging nemen, geven de voorkeur aan de meest ‘nabije’ betekenis van het woord. Maar de eigenlijke betekenis van het woord duidt op een belangrijk geologisch feit dat men praktisch onmogelijk kon weten in de tijd dat de Qoer’aan geopenbaard is. Het is namelijk zo dat als we naar de laagste streek op aarde zoeken, we bij de Dode Zee uitkomen, en dat is precies het gebied waar de Byzantijnen verslagen werden.

Interessant is, dat de cruciale fasen van de gevoerde oorlog tussen het Byzantijnse rijk en de Perzen, waarbij de Byzantijnen werden verslagen en Jeruzalem werd verloren, in werkelijkheid plaats heeft gevonden in de laagvlakte van de Dode Zee. Deze laagvlakte bevindt zich op een drielandenpunt tussen Syrië, Palestina en Jordanië. De Dode Zee ligt 395 meter onder zeeniveau en is werkelijk het laagste punt van de aarde.

Dit betekent dat de Byzantijnen op het laagste punt ter wereld verslagen werden, net zoals het in het vers staat.

Belangrijk hier is dat de diepte van de Dode Zee slechts door middel van moderne meettechnieken vastgesteld kon worden. Daarvoor was het voor iemand onmogelijk te weten dat het, het laagste punt ter wereld was. Maar deze regio wordt in de Qoer’aan beschreven als ‘het laagste punt ter wereld’. Dit geeft dus verder bewijs dat de Qoer’aan het woord van Allah is.

TITELS VAN EGYPTISCHE HEERSERS IN DE QOER’AAN

Moesa was niet de enige profeet die in Egypte woonde ten tijde van het Oude Egypte. De profeet Joesoef leefde, al lang voor Moesa, in Egypte. We zien een bepaalde paralel als we de verhalen van Moesa en Joesoef lezen. Bij het noemen van de Egyptische heerser, in de tijd van Joesoef, wordt in de Qoer’aan het woord ‘malik (koning) gebruikt:

En de koning zei: “Breng hem bij mij zodat ik hem in dienst kan nemen.” Toen hij met hem sprak zei hij: “Waarlijk, deze dag ben je bij ons hoog in rang en volledig vertrouwd.” (Qoer’aan 12:54)

Daar tegenover wordt de heerser, in de tijd van Moesa, als farao aangeduid:

En voorwaar Wij gaven Moesa negen duidelijke tekenen. Vraag dan de Kinderen van Israël toen hij tot hen kwam, en de Farao tegen hem zei: “O Moesa! Ik denk inderdaad dat jij betoverd bent.” (Qoer’aan 17:101)

Historische bronnen, die tegenwoordig beschikbaar zijn, laten ons de reden voor het verschil in nomenclatuur (betiteling) van deze heersers zien. Het woord ‘farao’ was van oorsprong de naam die aan het koninklijk paleis in het Oude Egypte gegeven werd. De heersers van de oude dynastie gebruikten deze titel niet. Het gebruik van het woord farao, als titel voor de heerser, begon pas in de periode van het ‘Nieuwe Rijk’ in de Egyptische geschiedenis. Deze periode begon bij de 18de dynastie (1539-1292 voor chr.).En in de 20ste dynastie (945-730 voor chr.) werd het woord farao als respectvolle titel gebruikt.

Daarom komt de wonderbaarlijke aard van de Qoer’aan, hier opnieuw, weer tot uiting: Joesoef leefde ten tijde van het Oude Rijk, en daarom werd het woord ‘malik’ voor de Egyptische heerser gebruikt, in plaats van farao. Daarentegen leefde Moesa in de tijd van het Nieuwe Rijk, en werd de heerser van Egypte met ‘farao’ aangeduid.

Zonder twijfel moet men kennis hebben van de geschiedenis van Egypte om een dergelijk onderscheid te kunnen maken. Maar in de vierde eeuw was de geschiedenis van het oude Egypte volledig vergeten, aangezien de hiëroglyfen niet meer konden worden begrepen, en pas in de 19de eeuw werden herontdekt. Toen de Qoer’aan geopenbaard werd, was er daarom geen gedetailleerde kennis van de Egyptische geschiedenis beschikbaar. Dit feit is opnieuw een van de talloze stukjes bewijs dat de Qoer’aan het woord van Allah is.

http://www.harunyahya.com/other/hollands/wonderen_03.php

http://www.harunyahya.com/other/hollands/wonderen_04.php

————————————————————————————————————————

De naam ‘Haman’ was onbekend tot de Egyptische hiëroglyfen in de 19de eeuw ontcijferd werden. Toen de hiëroglyfen ontcijferd waren, werd duidelijk dat Haman een naaste helper van de farao was en ‘het hoofd van de steenhouwers’. (Hierboven worden Oud-Egyptische bouwvakkers getoond). Belangrijk hier is dat Haman in de Qoer’aan genoemd wordt als iemand die onder het bevel van de farao de bouwwerken leidt. Dit houdt in, dat informatie die niemand in die tijd kon weten, in de Qoer’aan gegeven was.

http://www.harunyahya.com/other/hollands/wonderen_04.php

————————————————————————————————————————

Door de uitstrekking van de bergen, zowel boven als onder de grond, pinnen zij de verschillende platen vast alsof deze vast worden gespijkerd. De aardkorst bestaat uit platen die voortdurend in beweging zijn. De bevestigingsmogelijkheid van de bergen voorkomt voor een groot gedeelte schokken omdat zij de aardkorst, die een bewegelijke structuur hebben, vastzetten.

http://www.harunyahya.com/other/hollands/wonderen_02b.php

————————————————————————————————————————

NOAH’S ARK FOUND!! EXACTLY WHERE QURAN STATES!!

http://www.youtube.com/watch?v=rIzyxDr3j44&feature;=related

————————————————————————————————————————

De evolutietheorie is vals!

http://www.harunyahya.com/other/hollands/evolutieleer06.php

http://www.harunyahya.com/other/hollands/evolutieleer07.php

http://www.harunyahya.com/other/hollands/evolutieleer08.php

http://www.harunyahya.com/other/hollands/evolutieleer15.php

http://www.harunyahya.com/other/hollands/wonderen_06.php

Atlas of Creation