in

Legends of IGF Editie 201: Met Blote Poten punken tijdens de zevende rust van 7Threst!


Helden van het digitale leven. Digitalisators van humor, 9EUR’s, beschermers tegen het onbekende of gewoonweg grootse bazen. Eindbazen. Zonder ze zou het IGF het IGF niet zijn. Het zijn grootse helden, ware legende’s. IGF Legends! Want Engels staat altijd beter. In deze eerste aflevering van het tweede seizoen ondervraag ik een zeer speciaal lid, maar niet het hemd van het lijf. Dat zou hij waarschijnlijk te leuk vinden. Een man die alles kan, de koning der bongo spelers, Japtard van beroep en populairste mannenman van IG. Ik presenteer u, Legends of IGF Seizoen 2, Episode 01: Met Blote Poten punken tijdens de zevende rust van 7Threst!

Welkom, beste 7Th! Hoe voelt dat nu, om tot legendarische status te worden uitgeroepen?

Haha, ben ik legendarisch dan? Ik ben best wel wat, maar legendarisch? Ik vraag het me serieus af

Niet zo bescheiden 7Th, je bent een IGF Legend. Anders waren we nu niet aan het typen! Van een oh-zo rare nieuweling ben je uitgegroeid tot een van de meest populaire members van het IGF en sinds kort zelfs een Mod. Hou heb je het al die jaren uitgehouden in het nest van plaaggeesten en trolls?

Naja, of ik een populaire member ben vraag ik me af, een hoop mensen vinden me eerder irritant vrees ik. Trouwens, ik ben nog helemaal niet lang lid hoor, vanaf 2008 ofzo.

Ach, wat is Populair. Bijna iedereen kent je en kan goed met je opschieten. Bijna iedereen dan, want het worden er wel wat minder. Dat komt er nou eenmaal bij, als Mod. Bevalt die status en had je ooit gedacht een voorbeeldfunctie te verkrijgen? Je leek er nooit echt het type voor.

Ik zag mezelf ook niet echt als mod, maar ik heb het idee dat ik het niet heel slecht doe. Sure, er zijn leden die het sowieso niet zagen zitten dat ik mod ben geworden omdat ik het nogal eens oneens ben met sommige mensen maar goed, zij zien het mod-zijn dan sowieso verkeerd. Misbruik maken van het feit dat je wat meer kan doen maakt nog niet dat je dat ook moet doen. Daarnaast zijn mods ook members. Of misschien beter: bovenal members. Dat er dan leden gaan huilen wanneer ze een ban of waarschuwing krijgen is totaal hun probleem. We hebben een leuke community en het is wel zo tof om dat ook zo te houden. Members die denken dat zij een en ander wel even naar hun hand kunnen zetten hebben hier niks te zoeken. Communities zijn dan ook precies dat: samen een mooi sociaal coherente gemeenschap vormen, en pseudo-intellectuele betweters die lopen te blaten over “repressie” of whatever, give me a break

Er kan hier veel, enkel basiswaarden met betrekking tot netjes naar elkaar toe zijn en elkaar respecteren worden in de gaten gehouden. Dat is iets waar ik me zeer in kan vinden. Daarnaast ben ik door mijn studie ook zeer veel online aanwezig en is het makkelijk modtaken uit te voeren. Als er dan mensen zijn die me “hypocriet” noemen omdat ik zelf voorstander ben van een haast anarchistische vrijheid, tja, ik vraag me af of zij sowieso ooit hebben begrepen wat vrijheid dan wel anarchisme eigenlijk inhoudt. Ikzelf ben nog steeds aan het uitvogelen waar ik sta.

Een typisch westers fenomeen is dat trouwens. Ze denken dat ze hun eigen waarden verdedigen maar leggen die kleinzielige waarden eigenlijk op aan anderen. Ikzelf ben daarin ook erg hoor, daar niet van. Ik ben een typisch kind van de betweterige westerse samenleving: ik kan mijzelf de kritiek veroorloven die ik geef omdat het praktisch geen gevolgen heeft die mij beletten te leven zoals ik wil. Maar goed, om dit terug te trekken op IG, het gaat niet om mij of om anderen maar om de community als geheel, dus ook de members die nog maar een keer hebben gepost, ook de members die zich niet bezighouden met de slowchat of een hoge IGS hebben enzovoort. Zij zijn het denk ik, die IG maken tot wat het is.

Zozo, dat is niet zomaar even een snel antwoord. Diepe shit dude! Toch vraag ik me af, als Mod heb je superkrachten. Ban en afkoelkrachten (geef Henkie een schouderklopje wil je), en soms zijn er mensen waarbij ik van mezelf weet dat ze de wens om het woordje Moderator achter mijn nickname te bezitten creëren. Heb jij dat zelf nooit, om kwakers even de mond te willen snoeren? Als ik zou mogen vragen; wiens stilte zou het mooiste bijdragen aan de IGFiaanse maatschappij? Kwaken is toegestaan, voor nu.

Er zijn ongetwijfeld mensen die ik graag de mond zou willen snoeren maar om daar mod superkrachten, zoals jij het zo mooi noemt, voor te gebruiken is natuurlijk slap en totaal niet juist. Gaan mensen echter te ver zoals duidelijk de net-etiquette overtreden of de regels op het IG forum schenden dan ja, wordt hen de mond op gepaste wijze gesnoerd. Maar dat is dan ook een van de taken van een mod. Meeste mensen wordt echter ruim van tevoren al verteld of iets niet door de beugel kan dus meestal komt het gelukkig niet tot dergelijk vervelende maatregelen.

Wie ik de mond zou willen snoeren? Ik heb totaal niet zoiets van “die en die zou echt een moeten stoppen met posten want anders…”. Ik ben het met veel mensen niet eens, en velen niet met mij trouwens, maar dat maakt een forum toch juist leuk? Het is een cliché zo groot dat je er een dorp op kunt bouwen, maar de verscheidenheid op een forum maakt de leefbaarheid en het online plezier alleen maar groter. Wat dat betreft is een forum een goede reflectie van de maatschappij met verschillende maten, kleuren, opinies en gedachten, en zo zie ik dat ook graag.

Dorpen bouwen! Dat herinnert mij aan een hobby, eentje die niet onbelangrijk is voor leden op een gamesite. Games! Vanwaar je liefde voor Ship Megenoma Mitanzei, wat is er zo tof aan die games? Waarom de haat voor The Elder Scrolls IV: Oblivion? En waarom gooi je steeds granaten tegen mijn hoofd als je tijdens een Uncharted Multi-Player sessie wil herladen? Die dingen exploderen!

Shin Megami Tensei dude, SHIN MEGAMI TENSEI!

Die liefde begon ver voordat ik hier op IG kwam eigenlijk. Ik ben altijd erg gefascineerd door Cyberpunk en alles wat daarmee samenhing, dus ook pulp-literatuur. Ooit kreeg ik, toen ik 16 of 17 was ofzo, een fanzine in mijn handen waarvan ik de naam ben vergeten maar waarin een verslag stond over Aya Nishitani’s Digital Devil Story: Megami Tensei (voor meer info, zie hier, voor een volledige vertaling, zie hier) en het succes dat dat verhaal had op Namco toen ze het eerste boek uit de trilogie als game uitbrachten, getiteld Megami Tensei, op de NES in 1987. Een tweede deel verscheen op de NES had geen ties meer met het boek maar uiteraard bleef wel het demon-component erin.

Anyway, ik speelde toen al behoorlijk lang games en ging op zoek maar kon de game niet vinden. Internet was toen nog niet bepaald doorgedrongen dus je was meer op importshops en dergelijke aangewezen. Enigste wat ik had was een brakke VHS tape met daarop de Megaten-anime, maar bespaar je de moeite want die is totaal shit.

Bij een vriend kreeg ik wel een fan-translation te spelen van de Mega-CD versie van Shin Megami Tensei (de ‘Shin’ kwam er voor te staan toen hoofd producent van Namcot, een deel van Namco, afscheid nam en een eigen bedrijf oprichtte, Atlus, en de Megaten-franchise meenam).

Met de komst van de Playstation werd importeren echt een piece of cake en zodoende kreeg ik wat van die games te spelen, ook al snapte ik er niets van want veel games mistte toen nog fan-translations plus de gamemechanieken van de Megatengames was zo anders dan dat ik gewend was. Wel was ik hooked.

Fast forward naar 2005: eindelijk konden we voor het eerst in Europa genieten van de eerste echt Megaten-game: Shin Megami Tensei 3 aka Nocturne aka Lucifer’s Call. Imo nog steeds de beste Megaten-game. De sfeer is desolaat en treurig maar ook uplifiting door de Japanse vibe en zeer goede lokalisatie. Ook het demon-fusen werkt extreem verslavend. Het is gewoon een van de beste reeksen op RPG-gebied. Ik snap dan ook niet waarom deze titels niet meer aandacht krijgen. Sure, opeens zijn de Persona spin-offs redelijk populair maar zelfs die worden neergezet als een soort niche-titels. Zonde als je het mij vraagt. Volgens mij lopen heel wat mensen de serie voorbij zonder dat ze eigenlijk weten wat ze missen. Maar goed, het is ook populair om JRPG’s te dissen. Het merendeel die dat doen weten echter niet waar ze het over hebben. Zij die dat wel weten, willen gewoon iets anders, en dat is oke. Maar wel vraag ik me af of ze de Megaten-games ooit een goede kans hebben gegeven, want die serie vergelijken met bv Final Fantasy of Dragon Quest gaat totaal niet op.

Inmiddels heb ik de meeste Megatengames wel gespeeld behalve de Devil Children games op de Gameboy helaas. En de Majin Tensei games ook niet, dat is een soort Fire Emblem meets Shin Megami Tensei. Die MOET ik eens spelen aangezien Shining Force vroeger mijn favoriete serie was.

Mijn haat voor Oblivion komt doordat die game tot in den treure gelauwerd wordt. “Waarom???”, vraag ik me af. “Het is zo mooi!”, zeggen ze dan. Nou, als je naar de karakters kijkt zien ze eruit alsof ze zichzelf dagelijk 5 keer met een deegroller in het gezicht slaan. Serieus, zelfs de Josti-band zou in lachen uitbarsten. “Het is zo groot en uitgebreid!”, zeggen ze dan. Maar het zijn constant dezelfde tragische kutomgevingen. In battles zit ook al geen challenge en dat level-systeem is serieus fucked up… echt, snap jij dat systeem in Oblivion? Ik niet iig.

Over mijn gedrag bij Uncharted: I know man, dat is ook een beetje de running gag

Op een of andere manier moet ik, zodra ik een mutliplayer game doe, meteen effe testen of alles het wel doet. Strategisch gezien zit de knop waaronder de granaten zitten op de beste plek op de controller om de controls te evalueren. Met tot gevolg dat het eerste wat ik in multiplayer games doe is andere mensen, eigen teamleden en ik zelf dus, opblazen. Redelijk vaag is dat

Helaas ben ik sowieso niet zo goed in dat soort games. Maar ik faal heel vaak in multiplayer games. Als er dan onbekende mensen tegen me gaan schelden omdat ik zogenaamd iets fout doe, “fuck dat” denk ik dan. Ik ging bijvoorbeeld een tijd geleden racen in Forza maar werd ik steeds de race uit ge-vote omdat mijn roze gepimpte auto de anderen niet beviel. De rest hadden van die hippe auto’s ‘zoals het hoort’ zeg maar. Where is the fun in that? Fucking simulaties… Maar goed, wellicht dat Twisted Metal weer de fun in het racen brengt!

Één van de leukere gedeeltes van interviews schrijven is vragen stellen die zelf al een tijd in de schrijver’s hoofd dwalen, maar welke te vaag zijn om in de chat te plaatsen. Daarom pak ik deze kans met beide handen aan: Waar komt de naam 7Threst vandaan en hoe ben je daar ooit op gekomen?

Ik ben altijd erg into electronische muziek geweest. Vanaf rond 1995 viste ik dan ook een hele hoop import vinyl uit obscure platenzaken, maar was eigenlijk wel klaar met techno enzo, enkel wat Underground Resistance related Detroit techno zoals Drexciya enzo vond ik nog tof. Op een dag kwam ik een plaat tegen van Atari Teenage Riot, genaamd ‘1995’ (later her-uitgebracht als Delete Yourself). Ik was meteen verkocht, mijn twee liefdes, punk en electronica in een band met een dikke vette “fuck you!!!” houding. Erg politiek ook, wat ik belangrijk vind. Immers, alles is politiek zoals Gudrun Ensslin van de RAF ooit eens zei, en waar ik het volledig mee eens ben. Anyway, vanaf dat moment kocht ik alles van het label Digital Hardcore Recordings, het label opgericht door Alec Empire, band-leider van ATR. Daarop kwamen de meest toffe bands uit. In 1995 kwam daar ook de verzamelaar ‘Harder Than The Rest!” op uit, met daarop een showcase van allemaal DHR acts uit de Berlijnse en Hamburgse underground, zoals Ec8or, Shizuo, Killout Trash, DJ Moonraker en waaronder ook de producer Christoph de Babalon. Hem kende ik al wel via de uitzendingen van John Peel en illegale Tek-zenders, maar het nummer op Harder Than The Rest! van hem, getiteld Seventh Rest (waar dus mijn naam van komt), was iets wat ik nog nooit had gehoord, Zo vreselijk vet. Ontzettend goed geprogrammeerde breaks en beats met daarover heen hele treurige string-arrangementen. Sowieso maakt hij hele mistroostige en donkere muziek, precies waar ik van hou. Check bijvoorbeeld dit nummer. Ik gebruikte de naam al voor de diverse muziekproducties die ik deed en doe en dat is blijven hangen. Toen ik me ruim 10 jaar later op IG registreerde was de keuze ook wel snel gemaakt dus.

Zou je me willen uitleggen wat er zo tof is aan punk en elektronische muziek? Zelf ben ik meer van de Jazz en Klassiek. Voor mij klinkt het als herrie, niet meer en niet minder. Vooraleer niet meer, klaarblijkelijk geniet je er zelf meer van. Wat spreekt je aan, wat is de kunst, hoe moet ik er volgens jou naar luisteren? Geef me een cursus Elektronische Punk, beste 7Th. Leer mij de pracht, mits die er is, te herkennen in die muziekstijl.

Haha, ja het klink misschien als een cliché, maar je moet er naar leren luisteren. Toen ik voor het eerst in aanraking kwam met de punkscene wist ik meteen dat dat iets voor mij was. We hebben het dan echt over de hardcore crustpunk scene. Die muziek, de politieke message die die bands uitdroegen, het kwam erg aan bij mij. Het waren precies die problemen die dat soort bands beschreven wat ik zag als knelpunten in deze wereld.

Ik was ook altijd in de avantgardistische electronica. Eerst de meer bekende dingen als Aphex Twin en Autechre, maar ietsie later, met de opkomst van Midiwar distribution en de hele Berlijnse en Haagse Tek-scene toch meer de hardcorekant op. Het was die hele Free Music for Free People-spirit die ik echt te gek vond. Dank ook vooral aan het legendarische Spiral Tribe daarvoor.

Inmiddels ben ik extreem breed in mijn muzieksmaak, hoewel er nog steeds een hoop flauwe troep is die ik beschouw als audio-diarree, zoals de meeste Dubstep. Het merendeel van dat is al net zo kut als Grime. Slappe muziek voor slappe mensen vind ik het. Maar goed, ieder z’n meug natuurlijk. Er zijn ongetwijfeld meer mensen die de muziek waar ik van hou haten dan mensen die Dubstep haten.

Ik weet niet of en hoe je punk en electronica (of een combinatie van beide) leuk kan vinden. Ik zou zeggen, begin bij iets lichts en ga dan naar het zwaardere werk. Bij Punk geldt: hoe ouder, hoe lichter (maar niet minder heftig!). Als je punk leuk wilt gaan vinden, begin dan eens bij Black Flag, Descendents, Misfits, Chaos UK, Discharge, CRASS etc. Vanaf daar kan je naar wat meer crusty dingen gaan als Wolfbrigade, Amebix, Dropdead, Heresy, Confuse etc.

Bij electronica gaat het het best als je begint met popmuziek van Prodigy en Chemical brothers, en dan langzaamaan naar andere, imo betere electronische muziek gaat luisteren: Atari Teenage Riot, Venetian Snares, 2nd Gen, Panacea voor het wat hardere werk, Alec Empire (van Atari Teenage Riot) en zijn platen op Mille Plateax (goed label!), Oval, Les Joyaux de la Princesse etc.

Uiteraard zijn deze lijstjes nog nietszeggend, want genres verschillen (ook binnen punk en electronica) en smaken verschillen ook.

Om het nog verwarrender te maken ben je niet alleen bekend als de van Punk afkomstige zevende rust, in je repertoire vage namen staat ook Bloten Poten Peter: Koning der Bongospelers! Nou vraag ik mij af meneer Sonneberg, waar komt dat nou weer vandaan?

Uit de Donald Duck

Donald Duck is zo fucking awesome! Sowieso is dat blad het wetenschappelijke tijdschrift van onze generatie man! Die shit is episch als fuck! Elk plaatje gebeuren weer de vaagste dingen. Dan is de voorgrond gewoon normaal, maar zie je op de achtergrond weer iemand achter z’n weggewaaide pet aanrennen. Of dan is iemand op de achtergrond zijn schoorsteen aan het vegen en dan op het volgende plaatje hangt ‘ie aan de dakgoot ofzo, echt tof!

Via-via ben ik erachter gekomen dat je ooit in een band bent geweest, vertel daar eens meer over!

Ja meerdere bands. Allereerst in de band Humus, waarmee we een tape (ja ja!) en een 7″ hebben uitgebracht en een limited CD voor onze tournee met Betercore! door Scandinavië. In die band zat ook Robert van de zeer toffe band Sack ‘o Woes uit Hoorn. Hier een korte docu van de VPRO over Parkhof, het jongerencentrum in Alkmaar en tevens oefenruimte, waar ik 10 jaar achter de bar heb gestaan. Er zou een filmpje op die site moeten staan maar die kan ik niet vinden. anyway, laatste drie minuten in dat filmpje zit een optreden van Humus met mij dus op zang in mijn lederhosen en een speech over Rita Verdonk, toen redelijk current. Daarnaast deed ik natuurlijk altijd mijn eigen electronica en noise-projecten, waaronder onder de naam 7th Rest, zoals deze track bijvoorbeeld (rechtermuisknop om op te slan!). Ook produceerde ik voor meerdere hiphoppers beats, zoals dit. Maar ook speelde ik in de Noiseband Nekschot (waarmee we met een constante van rond de 200 DB een van de hardste concerten in Alkmaar ooit hebben gegeven) en in de Noiseband Autobahn Kommando, beide in feite dezelfde band maar met een iets andere premisse. Verder nog in de band Elvis Compressor waar we maar een optreden mee hebben kunnen doen en daarna uit elkaar gingen omdat we geen optredens meer kregen omdat we allemaal Elvis-fans beledigde door zijn gehele catalogus te compressen naar 10 minuten muziek. Maar goed, fuck hun anyway. Ik zat ook in de band Man Made Filth waarmee we twee split CD’s hebben uitgebracht en een eigen CD op een van mijn labels, Dead By Dawn, Dead By Dawn, Dead By Dawn Records. Met die band hebben we ook meerdere korte tourtjes door België, Duitsland en Frankrijk gedaan alsmede een lange tour door Oost-Europa en Italië. Erg tof. Helaas uit elkaar doordat onze bassist Nederland werd uitgezet vanwege het belachelijke beleid aangaande buitenlanders in Nederland. Op het moment doe ik het muzikaal erg rustig maar ben wel bezig met een Breakcore remix voor Spoetnik Orkestar, een Balkan inspired band. Dus we zien wel hoe het wordt.

Bezig bijtje, die Blote Poten. Enfin, we naderen alweer het einde van dit interview en wat ik heb opgemerkt is dat je duidelijk een denker bent, vooral over de politiek en maatschappij. Dat had ik eerlijk gezegd niet verwacht, mensen zitten vol verrassingen. Als ik zou mogen vragen, zou je eens duidelijk naar voren willen brengen wat jouw politieke standpunt is en wat er volgens jou zou moeten gebeuren om iniedergeval Nederland een stukje mooier te maken? We leven in een vrij land (

) dus spuw het er maar uit!

Nou, ik denk dat mensen wat respectvoller tegen elkaar moeten zijn. Het probleem is dat ‘respect’ inmiddels een totaal plat begrip is, net als ‘revolutie’ en ‘innovatie’, het zijn zowat marketingtermen en daarmee haast niet meer hanteerbaar om onze huidige problemen te beschrijven. Ik ben bijvoorbeeld een vurig tegenstander van de PVV. Wat zij doen, druist tegen alles in wat de wereld nu juist zo nodig heeft: het focussen op wat we gemeen hebben in plaats van het uitvergroten van niet ter zake doende verschillen. Zo’n Geert Wilders, het is toch totaal kut als je hem bent? Hij kan echt niet meer opstaan en de dag met een glimlach tegemoet treden. Ik heb daar echt medelijden mee. Dat is dan nog tot daar aan toe maar dat, wanneer je zijn visie niet deelt, in het achterlijke hoekje wordt gezet is echt annoying as hell. Het heeft overigens niets te maken met populisme. Populisme is goed en verfrissend. Wat Wilders en zijn PVV echter doet is populisme inzetten voor valse verdraaiing van de werkelijkheid. Er IS geen probleem met een multi-culturele samenleving. Integendeel, we leven in een multi-culturele samenleving, dat is waar we naar moeten handelen. Wat Wilders wilt, is droog blijven als vis zijnde. Wat ik wil is leren zwemmen. Dat klinkt alsof ik het pad van de minste weerstand bewandel maar dat is niet zo. Het zal net zo lastig worden als wat Wilders wil bereiken. Echter zie ik iedereen, man, vrouw, moslim, christen, allochtoon of autochtoon als eerste als mens. En ik denk dat daar de toekomst ligt voor de wereld, een humanitaire houding tegen de ‘ander’, in plaat van de ‘zelf’ constant op het podium te zetten. Want wijzen naar anderen is zo makkelijk terwijl zelf uit je grot komen en de wereld te aanschouwen lastig is, is dat wel de manier om met de wereld om te gaan. De buitenwereld gaat echt niet weg als je de grenzen dichtgooit hoor.

Zo.

Hij heeft gesproken.

Daar sluiten we mee af, lieve klikbuislezertjes, het was een eer en een genoegen om je te mogen interviewen beste 7Th. Je bent een fantastisch lid, een ware Legende. Onthoud dit, al lijkt het nog zo donker, er zijn nog altijd elektronische vriendjes die van je houden!

Wacht! Vergeet ik bijna de cliffhanger: dit was 7Threst, of toch niet? Dat lees je de volgende keer in: Legends of IGF Editie 202: Plaats tekst hier.

Leuke post? Drop een hartje

Score: 0/5 volgens 0 gamers

Nog geen hartjes. First!

Abonneer
Laat het weten als er
0 Reacties
Inline feedbacks
Bekijk alle reacties

Bureau voor Gamers: Nintendo’s mysterieuze driehoekjes

Rollercoaster Tycoon 3D Review