Need For Speed Underground, kort NFSU, vindt zijn oorsprong in een hype die de laatste jaren speelt. Het “pimpen” van je auto is op het moment nog steeds “hip” en NFSU was een van de eerste spellen die dit mooi uitwerkte. Dit vraagt natuurlijk om een vervolg, en zo verscheen, op alle consoles en op de Game Boy Advance, het tweede deel van de serie. Met de komst van de Nintendo DS zag EA een kans om nog wat extra geld uit hun franchise te halen. Pocketeers, welke ook verantwoordelijk waren voor de GBA versie van het spel, werden aangewezen om het spel te ontwikkelen. Het zit hem waarschijnlijk daarin dat de DS versie meer lijkt op de GBA versie,dan op de wat uitgebreidere console versies.
In NFSU2 begin je met een vrij standaard auto. Je hebt de keuze uit een Golf GTI en een Nissan 240SX. Door het spelen van de zogenaamde Underground modus zul je andere auto’s vrij kunnen spelen, waaronder de Audi TT en Toyota Supra. Wat misschien belangrijker is, is dat je met de races ook punten verdient die je kunt gebruiken om je auto’s te verbeteren op het gebied van kracht en bestuurbaarheid. Jammer is dat men de verbetering wel merkt bij het racen, maar dat het niet terug te vinden is in het overzichtsscherm.
Het tweede aspect van het verbeteren van je auto is het uiterlijk. Je kunt je auto van kleur en vorm veranderen. Hiervoor hoef je trouwens geen punten te betalen. Je kunt bijvoorbeeld verschillende spoilers of wielen vrijspelen en deze op je auto zetten. Ook het installeren van neon licht onder je auto behoort tot de mogelijkheden. Een optie die uitermate geschikt is voor de DS, is het creëren van eigen prints die je op je auto kunt plakken. Door een geïntegreerd tekenprogramma is het tekenen van deze prints vrij makkelijk en toegankelijk.
NFSU2 draait dus voornamelijk, naast het racen zelf, om het mooier maken van je auto. Voor het tonen van je auto in alle pracht heb je uiteraard een goede engine nodig. Dat is gelukt, want Pocketeers is erin geslaagd om een van de mooiste spellen op de DS tot nu toe te maken. De framerate is constant hoog om je een echt gevoel van snelheid te geven, en de auto’s zien er mooi uit als deze door de donkere straten rijden. Screenshots doen deze titel geen recht aan, je moet het in beweging op je eigen DS zien. De omgeving geeft goed de sfeer weer, waar NFSU2 om bekend staat. Visueel dus in orde, maar hoe zit het geluidsmatig? Hier laat NFSU2 toch wat steken vallen. Het geluid van de auto’s klinkt niet slecht, maar verschilt weinig per auto. De auto’s die je tegemoet rijden zullen naar je toeteren, maar voor elke auto wordt constant het zelfde geluid gebruikt. Vrij irritant wordt het als er een viertal auto’s achter elkaar je tegemoet rijden en er vier keer hetzelfde geluidseffect wordt afgespeeld. De soundtrack van de console-versies is geschrapt door andere muziek, welke wel goed maar niet meer zo herkenbaar is.
Het racen in de Underground modus is opgedeeld in drie modi; Circuit, Own The Zone en Drag. In Circuit zul je drie verschillende events spelen welke eigenlijk allemaal om één ding draaien; leg een aantal rondes zo snel mogelijk af om eerste te worden. Own The Zone, welke exclusief beschikbaar is op de DS, zal het parcours worden opgedeeld in 3 of 4 zones. Door de beste tijd in een zone te hebben, wordt de zone jou toe bedeeld. Gewonnen heeft diegene, die de meeste zones aan het eind van de race heeft. In de Drag mode rijd je meestal een vrij strakke lijn van A naar B. Door op het juiste moment te schakelen zul je in deze modus winnen.
Er is dus genoeg variatie. Helaas gaat het racen moeilijker dan gedacht. Pocketeers heeft voor een beetje vreemde besturing gekozen. In een normale racer zou je verwachten dat als je naar links drukt, je ook gelijk naar links rijdt. Bij NFSU2 is dit iets anders. Door kort op links te drukken zal je auto alleen weinig naar links bewegen, maar als je langer drukt zal je jou stuur steeds meer naar links bewegen. Dit werkt in het begin vrij slecht, maar naar mate het spel vordert en je aan de besturing went, lijkt het toch een goede zet geweest te zijn. Helaas wordt de frustratie groter als je een andere auto of een voorwerp raakt. Het kan namelijk gebeuren dat er soms een vreemde reactie plaats vindt, die iets weg heeft van een stuiterbal. Je auto vliegt enkele meters weg en draait daarbij de andere kant op. Hierdoor verlies je vaak de eerste plaats vlak voor het einde, waarvoor je toch zo gevochten hebt. Proberen niets te raken dus, maar dat is toch iets makkelijker gezegd dan gedaan. In het parcours zijn namelijk allemaal moeilijke bochten en gemene obstakels verwerkt. Dit zorgt ervoor dat je een race meerdere keren moet spelen voordat je alle bochten en obstakels kent, en deze kunt proberen te ontwijken. Het laatste lijkt trouwens soms meer geluk dan wijsheid.
Pocketeers heeft als klein extra nog vier kleine mini-games ingebouwd, welke echter niet om over naar huis te schrijven zijn. Met deze mini-games zul je echter belangrijke onderdelen vrij kunnen spelen door een bepaalde score te halen. Ook zit er een multi-card multiplayer modus in, welke geschikt is voor vier spelers. Hierin zul je alle modi kunnen spelen met je vrienden.