Crew Normaal gesproken staan we niet zo te springen om een spel dat pas na een half jaar naar andere spelplatformen wordt gebracht. Bij Grand Theft Auto: San Andreas is dat anders. Op de PlayStation 2 was San Andreas één van de beste titels van 2004 en op de Xbox is het spel hier en daar zelfs nóg een stukje verbeterd dan het origineel. De inhoud van het spel is precies hetzelfde, maar in dit geval doen we daar niet moeilijk over. We zijn blij dat Rockstar met de Xbox-versie een nog breder publiek weet aan te spreken, waardoor je als gamer bijna geen excuus meer mag hebben om dit geweldige spel niet aan te schaffen.
Als een PlayStation 2-spel wordt overgezet naar de Xbox, verwacht je natuurlijk in eerste instantie een flinke grafische verbetering. De beelden op de Xbox zijn inderdaad een stuk scherper, maar toch kan het beter. Nog steeds zien delen van de omgeving en bepaalde animaties (bijvoorbeeld de handen van de personages) er nogal onverzorgd uit, maar dit zijn minimale kritiekpuntjes in een uitstekend uitgewerkt geheel. Over het algemeen ziet de gigantische stad er namelijk ontzettend mooi en levendig uit. Ook sommige effecten, zoals een waas bij hoge snelheden of een filter bij een grote regenbui, tonen de volledige kracht van de Xbox. Visueel had het zeker beter gekund, maar door de fantastische gameplay stoor je je hier geen moment aan.
Het verhaal is uiteraard ongewijzigd gebleven. Je speelt met Carl ‘CJ’ Johnson, die vanwege een laffe moord op zijn moeder terugkeert naar zijn stad Los Santos. Hier word je herenigd met al je vrienden en familieleden en is het tijd om de straat op te gaan en allerlei klusjes uit te voeren. De wereld van San Andreas is opgedeeld in drie steden met daartussen verschillende natuurgebieden. De omgeving is prachtig vormgegeven en gigantisch groot – zo’n vijf keer groter dan Vice City.
Om toegang te krijgen tot alle gebieden zul je missies moeten aannemen van verschillende personen. De missies passen precies in de stijl van GTA en komen meestal neer op het vermoorden, achtervolgen en rondrijden van mensen. Af en toe krijg je een missie voorgeschoteld waarin je iets totaal anders moet doen. Zo moesten we op een gegeven moment een villa infiltreren waarbij we geruisloos bewakers moesten omleggen met een mes. Eén van de vele nieuwe mogelijkheden van San Andreas. Sowieso raak je niet snel uitgekeken op de missies, want alle opdrachten zijn telkens verpakt in een aangenaam nieuw jasje.
Naast de missies kun je in San Andreas ongelooflijk veel andere dingen doen. GTA staat bekend om zijn free-roaming gameplay waarmee je in alle vrijheid kunt doen waar je zelf zin in hebt. Zoals het de serie betaamd, is dit op sublieme wijze uitgevoerd. Knuppel een motoragent neer, houd willekeurige voorbijgangers onder schot, veroorzaak chaos met een kogelregen, verken het luchtruim met een vliegtuig, spring met een fiets over andere voertuigen heen, jat een auto, vlucht voor de politie en ga zo maar door. We kunnen het nu ook gaan hebben over de talloze andere mogelijkheden die er zijn, zoals het systeem waarbij je jezelf kunt kleden, of dat je gangs kunt aanvallen, maar we hopen dat je ons zo ook gelooft: de mogelijkheden zijn groter dan ooit. Het verhaal is na zo’n 35 uur uitgespeeld, maar daarna is de kans groot dat je meerdere keren terugkomt om gewoon even aan te klooien in de wereld van San Andreas. Of om te proberen om het op 100% uit te spelen, al lijkt dat bijna onmogelijk. Het spel geeft je absoluut waar voor je geld.
De besturing is ook op de Xbox goed geregeld, maar niet helemaal optimaal. Drive-by’s zijn op de Xbox nauwelijks te doen, omdat het spel vraagt om knoppen in te drukken die je met twee handen op de controller nooit kunt bereiken. Ook achterom kijken is onnodig lastig gemaakt (zwart en wit tegelijk indrukken). Raar, omdat dit met het GTA: Double Pack wel goed was uitgevoerd, maar gelukkig valt het grotendeels in het niet bij de rest van de besturing. Ook al kennen de belangrijkste knoppen meerdere functies, je bent erg snel gewend aan alle mogelijkheden.
Speciale vermelding verdient ook nog het audio-gedeelte. Naast de vele radiozenders kun je op de Xbox je eigen muziek opzetten tijdens het rijden en dat is zeker een waardevolle toevoeging. Wat de ingesproken stemmen betreft zijn we ook onverdeeld positief: alle personages klinken erg overtuigend. Het kan zijn dat de overdreven hiphop-cultuur je naar verloop van tijd de keel uit komt hangen, maar dat is nu eenmaal het sterk neergezette thema van het spel. En anders neem je het maar wat graag voor lief, als je bekijkt wat je allemaal in dit spel kunt doen.