Daniel Wewerinke Op 19 en 20 april 2012 vond dit jaar het Festival of Games plaats; een evenement voor kleine gamestudio’s in de jaarbeurs in Utrecht. Naast experimentele games als MindOut, die je met je hersenen bestuurt, en wat work-in-progress spellen van gamestudenten, was ook Indigo on the Road aanwezig. Via een aantal witte arcadekasten met toetsenbord, iPad of 360-controller erin, vielen hier een hoop indie-games van Nederlandse bodem te spelen. Ondertekende ging op pad om te kijken hoe het met de Nederlandse indie-games gesteld is.
Allereerst kwam ik bij het spel MegaByte Punch van Reptile uit. Een Super Smash Bros.-achtige vechtgame voor de PC met robots in de hoofdrol. Het unieke is dat je deze robots zelf in elkaar kan zetten en afhankelijk van de onderdelen die je gebruikt, zal elke robot haar eigen unieke kracht hebben. Deze krachten variëren van uppercuts tot aanvallen met een machinegeweer die je kan gebruiken om je tegenspeler, al dan niet computergestuurd, het leven zuur te maken. Hoe vaker je de tegenspeler geraakt hebt, hoe groter de kans dat je hem of haar uit de arena slaat.
Na deze vechtgame was het tijd om tot rust te komen met Catch 22 van Mango Down; een abstract spel voor de iPad waarbij je twee bollen om een planeet moet laten circuleren. Aanvankelijk heb je controle over een groene bol en moet je de blauwe bol, die de tegengestelde richting ingaat, zien te ontwijken door te springen. Heb je echter alle muntjes verzameld, dan verander je van rol door ineens de blauwe bol te besturen. Hierbij blijft de groene zijn baan herhalen, totdat je weer switcht. Op deze manier speel je dus continu tegen jezelf en is het goed opletten wanneer je ’tegenspeler‘ op het punt staat om te springen. Eén keer tegen elkaar botsen en het spel is uit, maar het bekende fenomeen genaamd “highscore” stopte mij niet om het spel telkens weer opnieuw te starten.
Tussen de zen van Catch 22 door, wist één van de makers mij te vertellen dat het leven van een indie-gameontwikkelaar niet altijd even makkelijk is. Naast zijn werk aan het spel verkoopt hij eigen schilderijen en maakt hij af en toe een commerciële productie om Catch 22 verder te kunnen ontwikkelen. Het is uiteindelijk nog maar de vraag of deze titel winstgevend zal zijn, dus het ontwikkelen in een klein team verloopt zeker niet zonder risico’s.
Nog lastiger was het voor Jordin Kee, beter bekend als KeeWeed, met zijn spel Sticky Bump. Dit multiplayer-spelletje, waarbij je in top-down aanzicht botsautootjes bestuurt die pionnen moeten verzamelen en deze van elkaar kunnen afpakken, is een eenmansproductie. Kee vertelde dat hij zijn game in de indie store van Xbox Live wilde zetten, maar dat deze digitale winkel niet in Nederland beschikbaar is. Hij kan zijn game er dus wel (relatief goedkoop) uitgeven, maar Nederlanders zullen er niet zonder omwegen bij kunnen komen. “Straks kan ik mijn eigen game niet eens spelen”, grapte hij.
De volgende op de lijst was Fingle van Game Oven. Dit spel valt het beste te beschrijven als Twister met je vingers voor de iPad. Met groovy jaren ‘60-beats en dito achtergronden moeten twee spelers hun vingers plaatsen op bewegende gekleurde vlakjes. Hierdoor raak je al snel in de meest rare kronkels verstrikt om het volgende level te kunnen bereiken. Twee kerels die elkaars vingers langs elkaar heen laten glijden komen misschien niet altijd even heteroseksueel verantwoord over, maar komische scenario’s levert het gegarandeerd op!
Tot slot sprak ik nog met Serious Brew, de makers van de PC titel Cargo Commander. Bij deze game moet het hoofdpersonage zijn vrouw en kinderen terug vinden in de ruimte. Hij zit in een ruimtecontainer die andere containers aan kan trekken door magnetisme. In de containers vind je naast allerlei objecten die van pas kunnen komen ook mutanten. Bewapend met slechts een nailgun met een handjevol spijkers en een drilboor, moet de speler mutanten verslaan en hun petten (ja, je leest het goed) verzamelen om verder te komen.
De makers van deze 3D-sidescroller vertelden mij dat ze met veel moeite proberen hun game op Steam te krijgen. Valve reageert namelijk lang niet altijd even snel op dit soort verzoeken van onbekende ontwikkelaars, waardoor Steam niet direct de beste optie is om je game op uit te brengen.
Zo blijkt maar weer dat het leven van een indie-gameontwikkelaar niet over rozen gaat, maar dat Nederland wel aan de weg timmert wat unieke indie-games betreft! Als deze titels allemaal het daglicht gaan zien dan zien de bekende digitale distributiekanalen een leuke toekomst tegemoet, mede dankzij onze Nederlandse indie-game trots!