Joey de Mol Het gaat goed mis in het Tamriel van de tweede jaartelling, zo’n 1000 jaar voor de gebeurtenissen van The Elder Scrolls V: Skyrim. Het gigantische continent uit Bethesda’s populaire RPG-franchise is verdeeld tussen drie facties die elk als doel hebben de centrale provincie Cyrodiil en de Imperial City over te nemen, om zo aanspraak te maken op het heerschap over het gehele continent. Heel Tamriel staat in The Elder Scrolls Online in lichterlaaie.
De drie strijden facties – met elk drie van bekende rassen – hebben elk een deel van Tamriel als uitvalsbasis. In het zuidwesten hebben de Bosmer, Altmer en Khajiit een verbond gesloten dat luistert naar de naam Aldmeri Dominion. De Dunmer, Argonians en de Nord vormen samen het Ebonheart Pact uit de noordoostelijke hoek van Tamriel, terwijl de Redguards, Bretons en Orsimer onder de vlag van de Daggerfall Covenant het noordwesten van het continent beheersen. Als klap op de vuurpijl mengt ook Deadric Prince Mogal Bal zich in de strijd om Tamriel, waardoor we met recht kunnen spreken van een dreigende, explosieve situatie.
Hoewel je onderdeel bent van één van de drie verbonden beleeft iedereen in The Elder Scrolls Online zijn eigen verhaal. In het kort komt het er op neer dat je ziel gestolen wordt en dat je zoektocht naar je ziel uiteindelijk ontaard in het redden van Tamriel. Het is geen wereldschokkend verhaal, verre van zelfs, maar door deze vertelling word je in ieder geval langs alle idyllische nederzettingen, woeste bergketens, duistere bossen en kabbelende beekjes geleid die Tamriel rijk is. Want dat er genoeg (herkenbaars) te zien is, dat bewees de getoonde presentatievideo wel.
De wonderlijke wereld van Tamriel zit – zoals je van een beetje MMORPG mag verwachten – vol met dungeons. Hierbij zijn vooral de publieke kerkers erg interessant. Wanneer je één van de aanwezige publieke krochten binnentreedt is het mogelijk elke andere dwalende medespeler te hulp te schieten. Als een speler volledig in de penarie zit doordat hij wordt overrompeld door een veel te sterk creatuur, kan je je mengen in de strijd om hem in jullie voordeel te beslechten. Hiervoor wordt je uitstekend beloond met een flinke dot ervaringspunten. Andersom kan uiteraard exact hetzelfde gebeuren, waardoor de publieke dungeons je vrijlaten – zonder enige vorm van onnodige speleisen – naar eigen inzicht te handelen.
Een ander interessant spelelement dat werd gedemonstreerd komt uit één van de solomissies. Hierbij dreigt er in Tamriel gevaar van een weerwolf, maar heb je geen flauw benul hoe die te bestrijden. Door middel van rusteloze, ronddolende geesten – slachtoffers van een andere weerwolf uit lang vervlogen tijden – reis je terug in de tijd en beleef je hun paniekmoment door je eigen ogen. Dankzij meerdere conversaties die je in dat verleden maakt en de geslaagde poging die je doet de weerwolf met vuur te bestrijden, heeft het dit korte tijdsreisje je extra achtergrondinformatie verschaft en weet je bovendien hoe je de weerwolf in uit je eigen periode kan verslaan.
Qua diversiteit in het missie-aanbod lijkt het met The Elder Scrolls Online vooralsnog wel goed te zitten. De bekende rassen en het herkenbare Tamriel zorgen er daarnaast voor dat de game tot op zekere hoogte aanvoelt als een The Elder Scrolls-game. De tijd moet echter uitwijzen of The Elder Scrolls Online ook dezelfde uitgebreidheid, diepgang en enerverende ervaring kan bieden als één van de hoofddelen.