Pro Cycling Manager 2012 Review

Dit is de Pro Cycling Manager 2012 review. Pro Cycling Manager 2012 is nu uit. Mocht je Pro Cycling Manager 2012 willen kopen, dan kun je hier Pro Cycling Manager 2012 kopen.

Robert Gesink gaat de tour dit jaar niet winnen. Sterker nog, ik denk dat hij hem niet eens uitrijdt omdat hij ergens in Midden-Frankrijk door een Franse renner getorpedeerd wordt en hij gruwelijk hard met zijn gezicht het asfalt van dichtbij gaat bekijken. Sommige renners hebben teveel last van knikkende knieën (en pech) als het er echt om gaat. Mooi dat digitale knieën een stuk sterker blijken, in Pro Cycling Manager 2012 is het Robert namelijk wel gelukt om de Tour te winnen. Met twee minuten voorsprong op Contador…

En daarmee zien we gelijk twee punten die in het echt zo goed als onmogelijk zijn. Gesinks zegetocht is al extreem onwaarschijnlijk, Contador daarentegen is dankzij het eten van een vervuild biefstukje nog een tijdje geschorst, en we verwachten niet dat ie toch nog op de fiets mag stappen. Het is een voorbeeld dat typerend is voor de luiheid waar de ontwikkelaar Cyanide al jaren om bekendstaat. Het interesseert de Fransen niet wie er in het echt wel of niet mag rijden. Ze doen geen moeite om accurate foto’s van de renners aan de virtuele rijder te koppelen en als een team of rijder geen toestemming heeft gegeven om zijn echte naam te gebruiken, dan legt Cyanide zich daar ook bij neer. Vroeger was het alleen Armstrong die onder een andere naam in het peloton rondreed, vandaag de dag rijdt zo’n twintig procent van de rijders met een alternatieve naam rond. Gelukkig kent de serie een zeer trouwe fanbase, die binnen de kortste keren met een verbeterde database komen, maar het blijft een irritant punt van gemakzucht.

Tegelijkertijd toont de studio wel (de wil tot) verbetering. Want nadat we jaren dezelfde interface en soundtrack voorgeschoteld hebben gekregen, daar is er nu het één en ander omgegooid, waardoor het een stuk minder stoffig overkomt. Zo is de wereldkaart waar je trainingsstages voor je team inplant, een stuk hipper en zijn er bovendien veel meer soorten trainingstages te vinden. Daardoor heb je meer middelen om jouw rijders op het juiste moment in vorm te krijgen en heb je meer middelen om een echte rondewinnaar te kweken.

Verder introduceert Pro Cycling Manager 2012 ten opzichte van zijn voorganger de mogelijkheid om een compleet seizoen voor jouw renners in te plannen. Zo kun je op dag één al bepalen wie van jouw renners de Giro, de Vuelta en natuurlijk de Tour gaan rijden. Door vervolgens de trainingsschema’s aan de planningen aan te passen, haal je veel meer rendement uit je rijders en is de kans dus groter dat je er met de prijzen vandoor gaat. Tevens zorgt de seizoensplanner ervoor dat je veel beter kunt bepalen welke koersen je gaat rijden. In elk kwartaal van het jaar kun je jezelf makkelijk in- en uitschrijven voor de verschillende beschikbare koersen. Zo is het onverstandig om als sprinterploeg iets te gaan doen in een koers waarin er veel bergen zijn en kun je beter je pijlen richten op de vlakkere koersen.

Het wedstrijdaanbod is ten opzichte van zijn voorganger prettig genoeg ook vergroot. Zo zijn er een aantal nieuwe wedstrijden aan de kalender toegevoegd, zodat je veertig extra etappes voorgeschoteld krijgt en kent de game bovendien een twintigtal extra teams. Toch is het de vraag in hoeverre je met de echt kleine teams aan de slag wilt gaan. Het zelf maken van een team en eigenhandig de mooiste knieën/renners bij elkaar sprokkelen, dat blijft toch het interessants.

Kijken we voorbij het managementgedeelte en het daadwerkelijke koersen zelf, dan zijn daar ook een aantal handige nieuwigheidjes te vinden. De belangrijkste is de mogelijkheid om teamgenoten opdrachten te geven zonder ze te selecteren. Wanneer je met je muis over de naam van een teamgenoot gaat, dan schuift automatisch het balkje met mogelijke opdrachten uit. Op die manier kun je een knecht water laten halen, terwijl jij vooraan de koers de tegenstanders goed in de gaten kan houden. In het verleden kwam het wel eens voor dat je door het selecteren van de knecht een beslissende demarrage mist en achter de feiten aanreed.

Pro Cycling Manager 2012 Database

De tegenstanders zelf zijn ook een stuk slimmer geworden. In mijn zelfgemaakte team zit bijvoorbeeld Argos-Shimano-renner Kittel en je merkt dat het peloton tijdens massasprints hem heel erg goed in de gaten houdt. Renners als Hushovd en Cavendish zijn vaak in zijn wiel te vinden, terwijl je in de vorige versie nauwelijks doorhad waar de topsprinters zaten als je zelf een vlugge jongen in je team had. De verbeterde slimheid zien we ook terug in het reactievermogen op een aanval. Jouw tegenstanders weten veel beter wat de mogelijke kwaliteiten van jouw rijders zijn en zullen zodoende een allrounder als Westra niet zomaar meer dan vijf minuten in een ontsnapping weggeven. De game is dus een stuk pittiger geworden. Dat is goed, maar tegelijkertijd heb ik ook gezien dat de computergestuurde teams veel minder scherp zijn op ontsnappingen van andere teams. Zo is het tijdens een Tour de France voorgekomen dat Samuel Sanchez van Euskatel in een etappe zomaar twintig minuten kon winnen op geletruidrager Evans. Daardoor pakte Sanchez in één klap de eindoverwinning en de BMC-ploeg stond erbij en keek er naar. De intelligentie van de tegenstanders lijkt dus met twee maten te meten.

Tot slot claimt de ontwikkelaar de engine te hebben verbeterd, waardoor het geheel er nog mooier uitziet. Dat valt in de praktijk wel mee. Hier en daar is er wat meer detail gekomen in de omgevingen, maar over het algemeen blijft Pro Cycling Manager een lelijk spel. Dat breekt de game uiteindelijk niet op, want het kat-en-muisspel tussen jouw rijders en de rest blijft in deze 2012-versie ook boeien. Pro Cycling Manager 2012 is geen game die enorm veel verbeteringen biedt ten opzichte van zijn voorgangers, maar door de aangepaste puntjes uiteindelijk toch weer net wat plekken in het algemeen klassement weet te pakken.