Jelle van Es Dawnguard is de eerste uitbreiding van Skyrim, waarin de strijd tussen vampieren en de Dawnguard centraal staat. Waar de vampieren de wereld willen veroveren door de zon uit te schakelen, daar probeert de Dawnguard dat juist te voorkomen. Jij staat als speler midden in dit conflict en kunt ook een harde keuze tussen beide partijen maken. Help je de Dawnguard de wereld van Skyrim te bevrijden of sluit je je juist aan bij de eeuwenoude vampierengilde, om zo alle onschuldige burgers uit Skyrim te terroriseren.
Het verschil tussen beide keuzes is als het verschil tussen dag en nacht. Wie er voor kiest om aan de kant van de vampieren te strijden krijgt de mogelijkheid om te transformeren in een Vampire Lord, die een behoorlijke impact op de manier van spelen heeft. Als Vampire Lord ben je niet alleen sterker en iets groter dan dat je gewend bent, je krijgt ook toegang tot speciale Vampire Lord Perks. Hiermee kun je naar mate je meer kills maakt bijvoorbeeld in een zwerm vleermuizen veranderen om zo aanvallen te ontwijken of een Gargoyle oproepen om aan je zijde te vechten.
Het spelen als vampier geeft een totaal andere vibe aan de wereld van Skyrim en geeft je een compleet andere ervaring. Daarnaast blijkt eens te meer dat de rol van bad guy gewoon erg tof is om te vervullen. Tegelijkertijd moeten we wel een kanttekening maken. Wanneer je als Vampire Lord door de verschillende dungeons loopt is het afslachten van vijanden een peuleschil, maar wanneer je een kist wil openen, blijkt dat niet te kunnen. Ook het oppakken van andere voorwerpen die op de grond liggen of het checken van de map, zodat je weet dat je de goede kant opgaat is als Vampire Lord niet mogelijk. Wil je dat wel, dan moet je terug veranderen naar je normale vorm en dat kost een paar seconden. Aan het begin boeit dat niet zo veel, maar na verloop van tijd begint dat toch wel een klein beetje te irriteren.
Wie voor de Dawnguard kiest, kiest voor de traditionele Skyrim-gameplay zoals je die al tientallen uren hebt beleefd. Je krijgt geen speciale krachten om mee los te gaan, enkel de mogelijkheid om bij de Dawnguard een bepaalde troll in te huren, die je in het heetst van de strijd bij staat. Dat voelt helaas een beetje suf. Bovendien is de Dawnguard-campagne erg traditioneel. Je gaat van punt A naar B, lost daar een probleem op, gaat terug naar de basis om daar te horen wat je volgende stap is. Hier en daar krijg je dan een mooie locatie voorgeschoteld en een gevecht met twee draken die in het ijs duiken maakt veel goed, maar je zult nooit stijl achterover slaan wanneer je voor deze zijde kiest.
Mocht je alle twee de campagnes uit willen spelen, dan ben je daar tussen de zestien en twintig uur zoet mee. Of je dat doet is overigens het tweede. Hoe je het wendt of keert, je raakt de progressie die je met één van de twee playthroughs bereikt kwijt en daardoor voelt het aan als weggegooide tijd. Zo ben ik eerst voor de zijde van de Dawnguard gaan vechten en had ik mijn verzamelde Dragon Bones gebruikt om een aantal nieuwe wapens en pijlen te maken, waarmee ik zo’n beetje elke vijand in één keer afknal en mijn Archery-skills flink heb verbeterd. Wanneer je opnieuw begint, ben je al die geïnvesteerde tijd gewoon kwijt, waardoor ik me afvraag hoeveel gamers daadwerkelijk de strijd van beide kanten willen gaan beleven. Ik denk dat het merendeel het bij een enkele playthrough houdt.
En dan ben je dus met een uurtje of acht wel klaar. Dat is voor de twintig euro die je neerlegt voor de uitbreiding, terwijl je voor de game waar je honderd uur in kwijt bent en zestig euro voor neer legt, redelijk veel. De tijd die je doorbrengt is kwaliteit, maar dan wel dezelfde kwaliteit als dat je van de rest van de game gewend bent. Het is te vergelijken met een questline van de Companions of van de Mages. Lang en onderhoudend. Maar dan voor twintig euro extra.