Assassin's Creed Odyssey - een Odyssee waar Homerus trots op zou zijn - Inside.Gamer

Na 157 uur en 49 minuten is het voor mij jammer genoeg over en uit voor Assassin’s Creed Odyssey. Nu ik deze game grondig aan de tand gevoeld heb vind ik het wel een geschikt moment om er een review over te maken.

Een epische odyssee

De game begint gelijk erg goed en zuigt je direct in het verhaal en laat je voorlopig niet meer los. Toegegeven soms is de lip sync niet helemaal perfect en kan op die weinige momenten de immersie iets wat opbreken. Maar het hoofdverhaal, dat overigens uit drie sub stories bestaat maakt veel goed. Zoals ik net al zei bestaat het hoofdverhaal uit drie sub stories, de Odyssey, de Hunt The Cult Of Kosmos en Between Two Worlds. Daarnaast heb je ook nog heel veel de quests die met de drie verhaallijnen verweven zijn en daarom een must om te doen ( plus je levelt er met een lekker tempo mee up).

In de Odyssey verhaallijn ga je op zoek naar waarom je verbannen bent uit Sparta en waarom er een groepering is die het op jou en je familie gemunt heeft. Dit verhaal draait in principe om wraak, iets wat altijd een ding is in de Assassin’s ‘s Creed games, niet origineel maar het is wel heel erg goed uitgewerkt. In de Hunt The Cult Of Kosmos verhaallijn ga je achter deze groepering aan om ze een halt toe te roepen want deze cult wilt graag over iedereen heersen , deze verhaallijn deed mij nog net meest denken aan Assassin’s Creed 2 ( en Brotherhood en Revelations) waar je achter 14 targets aan moest gaan, in Assassin’s Creed Odyssey zijn dat er heel wat meer ongeveer 40 targets. Het leuke en interessante hier van ( zeker als je in exploration mode speelt, hier ga ik later nog verder op in) is dat je de cult leden niet zo 1,2,3.. op de wereld map ziet en als je informatie wilt hebben over wie achter de maskers zitten moet je toch echt actief opzoek naar informatie door de wijde wereld in te gaan.

Nu is het niet zo dat je hier door gelimiteerd word in je vrijheid in hoe je de game wilt spelen want ook zonder die informatie kan je de cult leden tegenkomen. Zo kwam ik namelijk, voor dat ik ook maar één van de cult leden gevonden had, één van de sages ( de leiders van verschillende facties van de cult) tegen toen ik een groot fort infiltreerde, deze confrontatie heb ik ternauwernood overleefd door het gevecht smerig te spelen en geluk te hebben ( hoe sterk je ook bent een Sparta kick de afgrond in is hoe dan ook dodelijk).

De Beyond Two Worlds verhaallijn heeft betrekking tot de wel bekende Isu ( a.k.a those who came before of the first civilisation) hierin ga je op zoek naar vier Isu Artifacts om een mysterie te ontrafelen. Net zoals alle voorgaande delen heeft ook Odyssey een modern gedeelte en die heeft het meeste een connectie met deze derde verhaallijn. Qua gameplay is het moderne gedeelte niet zo heel erg interessant maar qua verhaal maakt het eindelijk nds Assasn’s Creed 3 weer eens een heel erg grote stap voorwaarts en de weg die het moderne gedeelte inslaat is een interessante weg.

In de basis Assassin’s Creed Origins 2.0 maar door alles er om heen toch zoveel meer

Iedereen die Assassin’s Creed Origins heeft gespeeld komt bij Odyssey in heel erg vertrouwde tuatie terecht, het freerunnen is exact het zelfde als in Origins alleen iets meer gestroomlijnd. De combat is in de basis ook nog steeds het zelfde al moet je nu actiever dodgen en pareren in plaats van met je schild alles blokken waardoor het allemaal wat sneller en minder log aanvoelt. Waardoor het wel weer totaal anders is dan Origins is de verschillende missie structuur van de de quests, in Origins waren de de quests losstaande verhalen die inplaats van betrekking tot het hoofdverhaal betrekking hadden tot de setting ( Egypte dus) sommige de quests stonden wel met elkaar in verbinding. In Odyssey zijn alle de quests die met een uitroepteken aangeduid staan, verweven met het hoofdverhaal. Er zijn nog wel de quests die te vergelijken zijn met die van Origins en die zijn aangeduid met een zandloper ( deze quests moet je binnen 24 uur voltooid hebben) en zijn vaak fetch quests, gelukkig zijn deze quests geen vereiste en heb ik ze maar een paar keer gedaan omdat ik met die quests net genoeg xp kreeg om een level omhoog te gaan ( het meeste levelen doe je door de belangrijke side quests te doen) voor de mensen die weinig tijd hebben heeft Ubisoft ook de optie gegeven om een xp boost te kopen via micro transacties. Het is jammer dat het er in zit maar als je dit gebruikt ben je een dief van je eigen portemonnee.

Er zijn overigens ook nog een aantal speciale quests die ook verweven zijn met het hoofdverhaal waarbij je keuzes moet maken, keuzes zijn overigens ook een groot ding in de Odyssey verhaallijn en hebben allemaal impact op het verhaal, sommige klein en sommige groot en sommige zijn direct voelbaar en andere zijn pas later voelbaar maar ze hebben echt allemaal invloed op het verhaal. Nu is het bij games wel vaker gezegd je keuzes doen er toe maar dit is bij Assassin’s Creed Odyssey echt het geval. Nu zal je denken maar in Assassin’s Creed herleef je de herinneringen van een ander persoon dus hoe kan je dan keuzes maken in de game, ik wil dit echt niet spoilen maar het wordt in het moderne gedeelte van het verhaal netjes en op een logische manier uitgelegd waarom het mogelijk is.

Ten opzichte van Origins heeft Odyssey ook heel wat meer variatie, dit komt mede doordat de Naval combat weer terug is ( in Origins zat ook Naval combat maar dat was maar heel erg kort) en dat je nu ook grote veldslagen kan doen waarbij je of voor Sparta of Athene vecht. Daarnaast heb je ook nog eens echt de totale vrijheid om een quest te voltooien op de manier zoals jij wilt en nergens zegt de game het moet op deze manier gebeuren.

Wat de game ook interessanter maakt is dat je nu ook voor een exploration mode kan kiezen. Deze modus houd in dat je inplaats van dat je gelijk alle informatie en doelwit locaties op de map hebt staan je hints krijgt waar mee je zelf moet uitvogelen waar het doelwit zich bevind. Het maakt de game een stukje uitdagender, wel mag deze modus van mij beter uitgewerkt worden in het volgende deel want ondanks het lekker weg speelt is het nog niet perfect.

Prachtige grote levendige en sfeervolle open wereld en bugs

Allereerst moet ik zeggen de wereld van Assasn’s Creed Odyssey echt heel erg mooi is en ook heel erg groot. Nu het is het gezegde groter is niet altijd beter, in het geval van Assasn’s Creed Odyssey is dat wel degelijk het geval want de wereld is niet alleen extreem groot maar ook nog eens heel erg gevarieerd, sfeervol en levendig, nergens voelt de game kaal en levenloos aan. Wat mij in m’n 157 urige playtrough ook heel erg potief is opgevallen is dat de game op de originele PlayStation 4 weinig tot geen pop up heeft zelfs in een grote stad als Athene merkte ik amper pop ups op.

Maar de game is zeer zeker niet bug en glitch vrij, zo heb ik jammer genoeg één keer een de quest gehad waarbij m’n target niet tevoorschijn kwam ( na een reload was het probleem opgelost maar het is en blijft een bug), heb ik een paar keer vast gezeten in een rotsblok en heb ik ook jammer genoeg één keer een frame drop gehad. En zoals ik in het begin al zei is de lip sync op sommige momenten ook wat matig. Dit zijn en blijven bugs en bugs mogen eigenlijk gewoonweg niet in een game voorkomen, nu is het moeilijk tegen te houden maar toch het staat games wel in de weg op een 10 out of 10 te krijgen.

Conclusie – een Odyssee waar Odysseus jaloers op zou zijn geweest

Met Assassin’s Creed Odyssey heeft Ubisoft hun beste Assassin’s Creed game tot nu toe uitgebracht. De game heeft een meeslepend verhaal die je op sommige momenten op emotioneel vlak aardig goed kunnen raken. De gameplay is nog steeds vermakelijk alleen word de game wederom geplaagd door een aantal bugs.