Back to the Past with Coola Deel 1

In deze reeks nieuwe artikelen wil ik jullie terug mee de tijd in nemen , om specifiek te zijn naar de tijd dat ik begon met gamen en dat is dus het jaar 1992. Nu ga ik niet alle games bespreken die ik toen gespeeld heb alleerst omdat ik ondanks heel erg goed geheugen heb en veel dingen die ik als kind heb gedaan en heb mee gemaakt nog levendig voor mij kan zien (wat zowel een zegen als een vloek is vooral voor mijn vrienden) ik niet meer alle games kan herinneren dus om mij het zelf “makkelijker” te maken ga ik er per jaartal een top drie , vier of vijf van maken. 

Maar voor ik aan de top vijf ga beginnen, ga ik eerst vertellen hoe ik een gamer ben geworden en daar voor moeten we nog een klein stukje verder terug de tijd in naar eind 1991. Ik heb het “geluk” dat mijn vader zelf ook een gamer was en hij was dan ook de gene die mij als driejarig jochie op z’n schoot nam en z’n computer opstarte , alleen al het scherm aan zien gaan en de lichtjes en piepjes te zien en te horen vond ik alle reuze interessant en toen starte hij Prince of Persia op en mijn interesse in het fenomeen gamen was volledig aangewakkerd. 

Anyway om nu echt aan mijn artikel te beginnen back to 1992 het jaar dat ik Beekse Bergen in gevaar bracht met mijn quad rijkunsten en games als The Legend of Zelda: A Link to the Past , Street Fighter II , Sonic the Hedgehog 2, Final Fantasy V en Dragon Quest V uitkwamen. Van deze opgenoemde games staat er wel geteld één game in mijn top vijf. Sowieso kan je Nintendo exclusive games al gelijk afschrijven want ik was van huis uit een pc gamer en bij mijn oma en opa aan vaders kant stond een Sega mega drive 2 onder de tv en bij mijn oma en opa van moeders kant een Sega mega drive 1 dus de games die ik vooral speelde waren pc en Sega games.

05 Cosmo’s Cosmic Adventure

Een platformer in trant van super Mario, Sonic en elke andere generieke platformer van de jaren 80/90. Verre van een goede platformer en valt natuurlijk in het niets bij games als super Mario, maar toch heb ik mij als vierjarig kind extreem veel vermaak met dese game. De game gaat over Cosmo die voor zijn verjaardag met zijn ouders naar Disney World gaat (ja zelfs aliens gaan naar Disney World), tijdens hun reis naar Disney World word hun schip geraakt door een komeet waardoor ze op een onbekende planeet moeten landen. Uiteindelijk worden cosmo zijn ouders ontvoerd en is het aan Cosmo om z’n ouders terug te vinden. Het lijkt mij dus wel duidelijk dat je dus als Cosmo speelt, en zoals ik zeg het is een platformer dus het is veel springen en klimmen best wel veel klimmen want cosmo heeft zuignappen als handen waar mee hij goed kan klimmen (hoe dit alien ras schepen etc bestuurd is mij nu na 30 jaar nog steeds een raadsel) als wapen om vijanden uit te schakelen heeft Cosmo bommen , die bommen gebruik je overigens ook om verborgen paden te vrij te maken. Zoals ik al zei vond ik dit een erg leuke game maar vooral ook een moeilijke game zeker als vierjarige, de laaste paar levels waren echt een hel.  

04 Alone in the Dark

Vele hier zullen Alone in the Dark wel kennen en net zoveel mensen zullen wel denken waarom speelt een vierjarige deze game ? Nou omdat mijn ouders (vooral mijn vader) totaal niet streng waren en ik mocht redelijk veel doen. Wel is het zo dat ik deze game alleen mocht spelen als mijn vader mee keek en als m’n vader merkte dat ik echt bang werd sloot hij de game af en mocht ik het een paar dagen niet meer spelen. En ik moet eerlijk toegeven ik ben een paar keer echt goed bang geworden door deze game. Ik was nog veelste jong om de game echt te begrijpen maar met de hulp van mijn vader heb ik de game toch uitkunnen spelen.

03 Wolfenstein 3D

Ook deze game zullen de meeste mensen hier wel kennen ook hier zullen er wel vraagtekens zijn met waarom speelt een vierjarige zulke games. Nou ja omdat mijn vader daar dus heel makkelijk in was. Mijn moeder was niet zo blij met dat ik deze game speelde, maar mijn vader kwam altijd met Mario mama is nu weg kom we gaan Wolfenstein 3D spelen. En juist omdat deze game een verboden vrucht was is het één van mijn favoriete games van 1992 geworden.

02 Gobliins 2: The Prince Buffoon

Dit is misschien een game die niet iedereen bekend voorkomt, behalve voor de echte oudjes (ja ik ben ook “oud” met mijn 34 jaar so don’t be offended). In deze point n click game bestuur je de personages Fingus en Winkle beide personages kunnen items oppakken maar ze gebruiken ze wel anders want Fingus is intelligent en winkle is juist weer fysiek sterk. Zoals in elke point n click moet je puzzels oplossen. Sommige puzzels kan Fingus dus oplossen en sommige puzzels zijn juist weer Winkle z’n ding. Maar zijn ook puzzels waar bij je beide personages moet gebruiken en je dus de interacties goed moet timen. Kon ik dat goed als vierjarige ? Nee maar daar had ik mijn vader voor. 

01 Sonic the Hedgehog 2

Deze game moet iedereen wel kennen denk ik. Het is in ieder geval de game uit 1992 waar ik de meeste herinneringen aan heb. Nu moet ik wel toegeven dat ik vaak gedegradeerd werd naar met Tails spelen want mijn twee jaar oudere broer claimde Sonic altijd want ” ik ben ouder en groter en ik ben dus de baas ” nu word ik nog altijd gedegradeerd tot met tails spelen als we sonic spelen want ondanks ik nu een paar centimeter langer ben dan mijn broer is het nog steeds ” ik ben ouder dus ik ben nog steeds de baas” en op dat gebied zal ik hem nooit verslaan. Maar ondanks ik vaak voor Tails moest spelen heb ik mij wel echt altijd vermaakt met Sonic the Hedgehog 2. 

Ik zie jullie de volgende keer in 1993 tot snel.