Blizzard heeft gelijk, maar gaat verschrikkelijk de mist in – Column

Voor wie niet weet waar Blitzchung op doelt, hierbij de situatie rond Hong Kong in twee paragraafjes. Hong Kong is een klein, semi-autonoom gebied binnen China met ruim zeven miljoen inwoners. Het was lang in handen van de Britten, die het in 1997 teruggaven aan China. Ze deden dit onder voorwaarde dat Hong Kong grotendeels autonoom zou blijven: dat ze zichzelf mochten regeren en niet onder de directe autoriteit van het omringende China zou vallen. China wil echter alles binnen diens grenzen, en ook daarbuiten, op éénzelfde totalitaire wijze regeren en domineren.

Het is dan ook niet raar dat die totalitaire regelgeving langzaam maar zeker Hong Kong binnensijpelde. Mede omdat het regeringssysteem dat de Britten instelden dit ook min of meer toestaat. Begin dit jaar slaat, niet voor het eerst, de vlam in de pan. Een wetsvoorstel dat het uitleveren van inwoners van Hong Kong aan China mogelijk maakt leidt tot felle protesten. Vooral omdat men bang is dat de China de wet zal uitbuiten om politieke vijanden uit de weg te ruimen. Hoewel de wetgeving inmiddels van de baan is, blijven de inwoners van Hong Kong protesteren om hun autonomie en vrijheid terug te krijgen. Initieel waren de protesten bijzonder vreedzaam en respectvol, maar inmiddels is zijn er ook het nodige geweld en vernielingen te betreuren. Momenteel ziet het er niet naar uit dat de protesten, het geweld, en de negatieve economische en sociale effecten snel voorbij zijn.

Je punt maken in China is bijzonder lastig, want als China ergens goed in is, dan is het wel het wegstoppen en censureren van alles wat Xi Jinping en de zijnen niet aanstaat. Een door de regering ongewenste boodschap naar buiten brengen is in China door de verstrekkende censuur niet alleen moeilijk, maar ook gevaarlijk. In China worden de bewoners scherp in de gaten gehouden en kunnen overtredingen grote gevolgen hebben. In Hong Kong houdt men de demonstranten nu op dezelfde wijze in de gaten. Vandaar dat de demonstranten veelal gemaskerd zijn om herkenning te voorkomen. Om aandacht te vragen voor de strijd tussen de demonstranten en de regering, proberen demonstranten overal hun hashtags, slogans en memes achter te laten. Dat gebeurde dus op zondag 6 oktober, tijdens een livestream van Blizzards populaire online kaartspel.

Terwijl de commentatoren al licht giebelend aanvoelden wat er zou komen en waarschijnlijk daarom onder de tafel doken, riep Chung Ng Wai op tot steun voor Hong Kong. Het duurde niet lang voordat Blizzard ingreep, het interview de nek omdraaide en de stream verwijderd werd. In een officieel statement liet Blizzard weten dat Chung Ng Wai de regels overtrad en daarom geschorst werd. Net als de twee commentatoren.

Ik ben het eens met Blizzard, want niets is zo vermoeiend als politiek. Het is niet leuk en eigenlijk alles wat ermee in contact komt wordt vervelend en gaat, als je even niet oplet, langzaam kapot. Bovendien lijkt politiek tegenwoordig niks meer van doen te hebben met normale omgangsnormen, met clicks, geschreeuw en simpel scoren. Dat wil niet zeggen dat ik niet houd van politiek nieuws. Ik ben dol op politiek nieuws. Maar ik lees politiek nieuws tegenwoordig bijna als een soort spannende fictie waarvan ik net doe alsof het niks met mij te maken heeft. Dat is natuurlijk onzin, maar het maakt nieuws volgen over het wel en wee van onze aardbol wel een stuk minder deprimerend. Politiek en nieuws zijn bijzonder belangrijk, en dat wil ik ook absoluut niet ontkennen. Maar politiek nieuws, dat zoek ik zelf op, via mediakanalen.

Er zijn namelijk zat momenten waarop de wereld mij gestolen kan worden, wanneer ik helemaal geen zin heb in politiek. Momenten waarop ik even een fijn spelletje wil spelen of een streampje mee wil pikken. Om me even niet te hoeven bemoeien met alle ellende die over je heen wordt gegooid via nieuws apps, radio, tv, sociale media en ga zo maar door. Games zijn mijn safe space, om het zo te zeggen. Niet in de zin dat ik de realiteit wil ontkennen, maar even wil ontvluchten. Niet permanent, maar voor even.

Maar zoals de Chinese regering Hong Kong binnendringt, zo vindt politiek steeds vaker een weg naar mijn favoriete en voorheen apolitieke hobby. Gruwelijk vervelend. Blizzard is ook niet zo van de politiek en heeft daarom gedragsregels opgesteld voor deelnemers van toernooien, waaronder deze:

“Elk soort gedrag vertonen dat, uitsluitend naar Blizzards goeddunken, jezelf in publiek diskrediet brengt, een deel of groep van het publiek beledigt, of Blizzards imago schaadt resulteert in diskwalificering van Grandmasters en een reductie van prijzengeld tot 0 Amerikaanse dollars, naast andere remedies die worden verstrekt onder de voorwaarden van het Handboek en Blizzards Website.”

Deze regel moet er voor zorgen dat ongewenste statements ver weg blijven van Blizzards toernooien, diens spelers, het publiek, en vooral Blizzard als bedrijf. Toen Blitzchung zijn steun uitsprak voor Hong Kong, werd de uitzending dan ook volkomen terecht onderbroken: het was in strijd met de regels die ook Blitzchung door zijn deelname aan het toernooi, accepteerde.

Waar Blizzard vervolgens volledig de mist mee inging is alles wat daarna kwam. Allereerst het statement dat ongekend hard is. Zoals een commentator stelt, die inmiddels afstand heeft genomen van Blizzard, zou het logisch zijn als Blitzchung een reprimande krijgt voor zijn oproep. Het zou terecht zijn als hij, door zijn overtreding van de regels, een ban krijgt van een maand of drie. Maar om zijn rechtmatig verdiende geld af te pakken? Om hem vervolgens een heel jaar te schorsen? Is dat niet héél erg heftig? En dan ook nog eens de commentatoren ontslaan? Ja, die grepen niet in, maar dan nog, dat is een aanpak die veel te heftig voelt. Veel te zwaar voor wat er daadwerkelijk is gebeurd.

De regel die door de speler overtreden werd, is zo ontzettend breed dat alles eronder kan vallen, zolang het Blizzard niet aanstaat (waar hadden we dat eerder gehoord?). Nou is het Hong Kong-statement misschien een overtreding, maar toch ook weer niet een gigantische? Juist door de ongenuanceerde reactie van Blizzard lijkt het er heel sterk op dat de uitgever dit vooral doet om de Chinezen niet te beledigen en Blizzards aandeel in de gigantische en moeilijk te betreden Chinese markt te beschermen. De waarschijnlijkheid hiervan werd nog groter, toen duidelijk werd dat Blizzard ook nog een statement had gemaakt op de Chinese variant van Twitter, Weibo, met merkwaardige bewoordingen:

Na het stellen dat Blizzard nooit iets vervelends over China wil zeggen, staan ook Amerikaanse senatoren op de achterste poten. Hoe kan het dat een Amerikaans bedrijf zo door het stof wil gaan voor de centen van China? Is geld dan meer waard dan waardigheid en trots? Uiteraard is het antwoord daarop een dikke ja, maar politiek gezien is het nu eenmaal lekker om daar nu als twitterende senator op in te hakken.

Vervolgens gaan belangrijke figuren, zoals de hoofdontwikkelaar van WoW Classic, hun support stopzetten, heffen massa’s mensen hun account op, en komen anderen met discutabele opmerkingen die misschien meer gericht zijn op pr dan principes.

Juist door de politieke boodschap op Chinese wijze in de kiem te willen smoren en knalhard de grond in te willen stampen, zorgt Blizzard er voor dat de boodschap van Blitzchung alleen maar breder gehoord wordt, en aanzet tot kopiëren.

Dat Blizzard de straf van Blitzchung en de beide casters inmiddels flink heeft afgezwakt is natuurlijk fijn, maar het kwaad is al geschied.

Blizzard vergeet namelijk dat de meeste gamers, godzijdank, niet zwaar onderdrukt worden door regeringen en niet alles noodgedwongen moeten accepteren. Helaas is nuance in onze vrije westerse samenleving niet langer een deugd. En daarom moet Blizzard kapot! Alles moet aan stront! We maken Overwatch-held Mei tot mascotte voor Hong Kong zodat China Overwatch gaat bannen. Misschien kunnen we dat ook voor Diablo 3 doen, zat daar ook niet een Aziatisch personage in? Zou dat niet tof zijn? Nee, helemaal niet.

Waarom moet alles zo ongenuanceerd? Waarom kan het niet allemaal wat fatsoenlijker? Waarom hakt Blizzard zo belachelijk hard in op de jongen die wel echt een regel overtrad, maar ook weer niet de meest verschrikkelijke dingen riep. Puur om een voorbeeld te stellen? Om China en Tencent, dat een deel van Activision Blizzard in handen heeft, tevreden te houden? En waarom moet vervolgens alles kapot wat Blizzard heet? Natuurlijk ben ik tegen de ongekende repressie van China van niet alleen Hong Kong, maar ook haar eigen burgers. Natuurlijk is dat fout. Natuurlijk is het goed om aandacht te vragen voor Hong Kong en diens strijd voor democratie en autonomie.

Maar moet dat nou echt via videogames? Spelen wereldleiders Hearthstone? Of moeten alle Hearthstone-spelers zichzelf nu bewapenen en marcheren naar het oosten? Gebruik Twitter, gebruik Instagram, gebruik nieuwsmedia en al die andere kanalen waarmee we al overspoeld worden met alle ellende in de wereld. Maar laat videogames met rust. Ik wil me soms even niet bezig hoeven houden met alle ellende in de wereld. Hoe goed de boodschap ook is, hoezeer ik het er ook mee eens ben, laat al dat nieuws alsjeblieft buiten mijn games en zorg dat ik het via de reguliere wijzen tot me kan nemen.

Natuurlijk kan een (e-)sport of bepaalde vorm van entertainment het podium zijn voor een urgente boodschap, of om een belangrijke discussie op gang te brengen. Maar is dat ook niet wat zonde voor datgene wat net nog geen podium was, wat nog draaide om ontspanning en vermaak? Zou die boodschap niet ook op een andere manier gebracht kunnen worden, in een wereld waarin nog maar zo weinig dingen niets of nauwelijks met politiek te maken hebben?

Wat ik me nu wel afvraag, is of ik me nu terecht zo stoor aan al die hashtags en politieke memes op plekken waarvan ik denk dat ze niet thuishoren. Bevind ik mij als gelukkige, Nederlandse gamer niet simpelweg in luxepositie, zo binnen een min of meer politiek stabiel land dat onze rechten bewaakt? Ben ik niet een omgekeerde internet warrior? Iemand die juist lekker rustig achter z’n computer zit, vanuit z’n comfortabele thuissituatie en alles even helemaal prima vindt?

Maakt dat mij onterecht geïrriteerd, of misschien zelfs wel een eikel? Moet ik veel meer respect hebben voor het lef dat Chung ‘Blitzchung’ Ng Wai heeft getoond door zijn veiligheid op het spel te zetten met zijn uitspraken? Of moeten we de politisering van alles en iedereen, waaronder mijn geliefde spelletjes, een beetje tegenhouden? Wat vind jij?