in

Cadence of Hyrule review – Beats by Zelda


De twee werelden van deze best verschillende games komen samen wanneer Cadence (de hoofdrolspeelster uit Crypt of the Necrodancer) eindelijk weet te ontsnappen uit de vervloekte crypte. Ze ontwaakt niet in haar wereld, maar in die van Link en prinses Zelda. Dat niet alleen: de schurken, de constant verschuivende muren van de kerkers en het allesbeheersende ritme zijn ook meegekomen.

Verbonden aan het ritme

In Cadence of Hyrule beweeg je niet zoals in een traditionele Zelda-game. Een stap vooruitzetten of een vijand aanvallen is alleen mogelijk op de beat. In ieder scherm ben jij niet de enige die beweegt. Monsters bewegen en vallen ook alleen op de maat aan. Deze manier van spelen is eigenlijk regelrecht overgenomen uit Crypt of the Necrodancer.

Voor wie niet bekend is met die game is het waarschijnlijk even wennen om op deze manier te spelen. Vijanden geven met hun animaties duidelijk aan wanneer ze op het punt staan aan te vallen, maar toch is het spel moeilijker dan het lijkt. Omdat je de beat moet aanhouden heb je maar weinig tijd om na te denken over je acties. Zie het maar als een soort ritmisch schaken waarbij de tegenstander steeds op hetzelfde moment ook een actie op het bord mag uitvoeren.

Cadence of Hyrule

Dans uit balans

In de eerste paar uur is Cadence of Hyrule – zelfs voor ervaren spelers – behoorlijk moeilijk. De vijanden zijn genadeloos en het zijn er bovendien veel. Weet je echter een heel scherm vol Bokoblins, ChuChu’s en Lizalfos te verslaan dan verdwijnt de noodzaak om op het ritme voort te bewegen en blijven er diamanten over. Die edelstenen zijn in te wisselen voor allerlei extra items en upgrades wanneer je het loodje legt. In tegenstelling tot Rupee’s raak je ze ook niet kwijt als al je hartjes op zijn.

Beetje bij beetje krijg je hierdoor een steeds betere kans tegen de stortvloed aan vijanden. Heb je eenmaal wat extra hartjes en een ander wapen dan de dolk waarmee Cadence, Link of Zelda beginnen, dan wordt het een compleet ander verhaal. Zelfs als je af bent behoud je deze spullen. Het spel wordt daardoor alleen zoveel makkelijker dat je eigenlijk nog maar zelden doodgaat. Hierdoor dans je binnen een kleine vier uur door het verhaal heen.

Rock het rogue

Dat is zonde, want een groot deel van Cadence of Hyrule bestaat uit willekeurig gegenereerde elementen. De overworld blijft hetzelfde voor iedere savefile, maar de kerkers zijn iedere keer dat je erin afdaalt anders. Andere gangen, andere vijanden en andere schatten liggen met iedere nieuwe poging op je te wachten. Als je dan nooit sneuvelt omdat het allemaal veel te makkelijk is krijg je daar alleen weinig van mee.

Het roguelike-gedeelte van Cadence of Hyrule komt daardoor niet helemaal perfect uit de verf. Daarom is het echt aan te raden om het spel nog een keertje te spelen. Bij een nieuwe ronde liggen cruciale items ook ineens op een andere plek en zijn dungeons op andere uithoeken van de kaart te vinden.

Cadence of Hyrule

Niet altijd op de maat

Het spel stimuleert je ook om na de vier à vijf uur durende verhaallijnen het nogmaals te doorlopen. Er is zelfs een Daily Challenge en speciale speelstand met permadeath. Leg je hierin het loodje dan begin je weer helemaal bij het begin. Dat is een tof concept, maar het werkt niet optimaal, vooral omdat het spel hierbij alle tutorials weer toont en je verplicht wordt om steeds hetzelfde saaie beginscherm te doorlopen.

Cadence of Hyrule danst dus op sommige momenten wat uit de maat, maar tegelijkertijd is dit ook zo’n fijne nieuwe richting voor The Legend of Zelda dat het verre van een ramp te noemen is. De combinatie van twee compleet verschillende games voelt bijzonder natuurlijk. De structuur van Zelda – waarin je de juiste items moet vinden voordat je überhaupt toegang tot een kerker krijgt – werkt bijzonder goed met de gameplay van Crypt of the Necrodancer. Het spel heeft daarnaast een behoorlijk open opzet. Je mag zelf bepalen welke van de vier eindbazen je in welke volgorde aanpakt en veel van de puzzels zijn op te lossen op verschillende manieren, in combinatie met verschillende items.

Daarentegen is de echte ster van de show de niets minder dan fantastische soundtrack. De lijst met nummers bestaat vooral uit remixes van bekende Zelda-deuntjes met hier en daar deuntjes uit Crypt of the Necrodancer. Je hebt het vast allemaal eens eerder gehoord, maar de mash-up van overworld-nummers is alleen al genoeg om dagen in je hoofd te blijven zitten.

Cadence of Hyrule – Crypt of the NecroDancer Featuring The Legend of Zelda is voor 24,99 verkrijgbaar in de Nintendo Switch eShop.

Leuke post? Drop een hartje

Score: 0/5 volgens 0 gamers

Nog geen hartjes. First!

Abonneer
Laat het weten als er
0 Reacties
Inline feedbacks
Bekijk alle reacties

Crash Team Racing Nitro-Fueled review – Race terug in de tijd

Super Mario Maker 2 review – Mario-hemel voor iedereen