Luigi1985 Uit de speaker knalt een vrolijk melodietje, een robotstem zingt iets in de trend van ‘I am your GPU’. Ik ben met een Astro bot ontspannen aan het rondspringen en zweven en zit te genieten van een prachtige omgeving vol details en de vloeiende bewegingen op het scherm. Op tafel ligt Ratchet & Clank: Rift Apart, nog in het plastic. Na een uurtje Astro’s Playroom kan ik de verleiding niet weerstaan om ‘de mooiste consolegame ooit’ toch even op te starten. Ik word overvallen door de pracht en praal die op mijn TV getoverd wordt. Wat ziet het er gedetailleerd uit en mijn god, wat gebeurt er veel tegelijkertijd in 60 fps. Later op de avond speel ik nog even Metroid: Samus Returns op de 3DS. Wat is het contrast groot.
In het verleden heb ik vaak geroepen dat grafische pracht en de power van een console me niet zo heel veel uitmaken. Het gaat om de gameplay. Natuurlijk heb ik altijd van adembenemende omgevingen gehouden, maar als je eenmaal in een game zit, dan ‘wen’ ik meestal vrij snel aan de graphics. Bovengenoemde Metroid-game is slechts een jaar of vier oud, maar ziet eruit alsof het ergens begin deze eeuw is gemaakt. De eerste seconden valt me dat op, maar omdat de gameplay sterk is, kan ik dat vrij snel naast me neerleggen. Om die reden vind ik het nooit zo erg dat de graphics van de meeste games voor Nintendo Switch een beetje niveau PlayStation 3 zijn. Het verschil tussen de PlayStation 3- en PlayStation 4-generatie is naar mijn mening ook niet zo groot. Tussen de vorige generatie en de huidige generatie vind ik deze een stuk groter.
Na de GameCube-generatie heeft Nintendo qua graphics en power altijd een generatie achter gelopen. Dat compenseren ze meestal door op gebied van gameplay iets verfrissends toe te voegen en door toegankelijke en vaak nagenoeg perfecte games te maken. De falende Wii U heeft ervoor gezorgd dat Nintendo al vroeg naar een nieuwe generatie moest switchen (haha), maar op grafisch gebied hebben ze daarin geen stappen gemaakt. Het resultaat is nu, omdat Sony en Microsoft wel binnen hun cyclus zijn gebleven, dat Nintendo maar liefst twee ‘grafische generaties’ achterloopt op haar concurrenten.
Gisteravond kon ik voor het eerst mijn PlayStation 5 goed testen en zoals je in de inleiding wellicht al hebt kunnen concluderen, is mijn eerste indruk bijzonder positief. Later kon ik alleen maar denken: “De komende Mario-, Metroid-, en Zelda-games zullen dit geweld nooit op mijn beeldscherm kunnen toveren. Gaat Nintendo nu niet (nog meer) achter de feiten aanlopen?” Na een nachtje slaap realiseer ik me dat de Playstation 5 slechts enkele dagen in mijn woonkamer staat. De knappe koppen in Kyoto hebben al veel langer kunnen zien waartoe het apparaat in staat is. Dat is maar goed ook, want de beweegt ze misschien om nog meer geweldige ideeën uit te werken, zodat ik straks, wanneer de opvolger van Breath of the Wild uit is, weer weggeblazen kan worden, zoals bij de meeste AAA-titels van Nintendo.
Nintendo vist gewoon in een andere vijver. Sony en Microsoft zitten vol op grafische pracht (Forza, Flight Sim, Ratchet). Zij moeten dus flink investeren om on top of de game te blijven.
Nintendo draait meer om gameplay en fun. Een ervaring zoals Bowsers Fury of Mario Kart daar kan geen enkele Xbox of PS game aan tippen. Mij maakt het niet zoveel uit hoe grafisch geweldig een Bowsers Fury is. Zodra je een Nintendo game opstart en gaat spelen ga je op in de game zelf. En dat weten maar weinig andere developers te bereiken.
Ik hoop vooral dat Nintendo hier mee door blijft gaan, want nog een Xbox/PS clone console zit ik persoonlijk niet op te wachten.
Je beschrijft het wel goed. Ik kan me wel in die mening vinden. De fun. Ik heb dat ook een beetje met platformers in t algemeen. Om een of andere reden kunnen ze bijna nooit tippen aan idd een Mario of een Donkey Kong. Ze komen vaak in de buurt maar missen een bepaalde factor. Misschien is t de nostalgie ook wel.
Sony en MS bieden op een andere vlakken dan weer een betere ervaring, maar ik denk dat als ik zou moeten kiezen om de rest van mijn leven Nintendo games te spelen of andere, ik voor Nintendo zou kiezen. Vanwege die ene factor.
Eigenlijk doet Nintendo sinds de Wii gewoon zijn eigen ding. “Laat die andere twee het maar samen uitvechten. Wij varen onze eigen koers.” En ja, daar zit dan wel eens een stinker tussen, maar over het algemeen zijn ze wel heel erg inventief. Zelf vind ik het erg jammer dat de Wii U geflopt is, want ik vond dat een erg leuk apparaat met goeie spellen. Ze zijn ze niet voor niets allemaal opnieuw aan het uitbrengen voor de Switch.
Heel veel plezier met je PS5. Mooi dat Rift Apart bevalt. Dat vind ik ook weer een heel mooi deel in de serie. Niet zo goed als A Crack In Time, but it’s certainly up there.
Ja de Wii U was een knap staaltje slechte marketing en half werk. Niemand van mijn vrienden wist van het bestaan af en ik denk dat velen t nog steeds niet weten dat dat ding ooit op de markt is geweest. Zelf heb ik m pas in 2015 gekocht en eind 2017 had ik de switch al, maar de vier spellen die ik voor de Wii U had, waren allemaal geweldig. De meeste heb ik verkocht en weer teruggehaald op de Switch.
Thanks. Ben nog helemaal niet ver hoor. Mijn stukkie is puur gebaseerd op eerste indrukken van de console.
Ik heb miijn Wii U ook pas veel later gekocht. Toen-ie al niet meer in de winkels werd verkocht. Gelukkig vond ik iemand die hem wou verkopen voor een mooi bedrag, met meteen een paar leuke spellen erbij. Mario Kart 8 was toen al geweldig en Captain Toad was gewoon een hele leuke puzzelgame. Allebei heb ik zelater nog een keer voor de Switch gekocht.
Nog genoeg te ontdekken op de PS5, dus. Ik merk dat ik nu regelmatig PS4 spellen op de PS5 installeer. Gedeeltelijk voor een eventuele upgrade en gedeeltelijk omdat ik de DualSense zo lekker in de hand vind liggen.
Lekker stukje weer Luigi! Zoals SPC hier ook al zegt, Nintendo draait wel om de fun. Maar voor echte bombastische, meeslepende, verhalende games kom ik bij ps/xbox uit.
Voor mij is de switch meer een couch co-op console geworden
Thanks.
Ik vind de switch vooral fijn als ik in m’n bed lig of als m’n vriendin tv kijkt ofzo. Maar ik speel er vooral platformers en Metroidvania’s op. Soms een dik avontuur zoals Zelda, maar de meeste third parties koop ik sneller op de PS.
Je vind het verschil tussen de generatie ps4 naar ps5 groter dan ps3 naar ps4?
Mag ik dan concluderen dat je de ps4 pro hebt overgeslagen?
Doordat ik de ps4 pro en one x ok had (en heb) staan vond ik t verschil niet meteen heel extreem van pro/onex naar ps5 en sx. Wat me vooral opvalt is dat de games soepeler draaien en veel beter met vergezichten om kunnen gaan. De klap op mn gezicht van generatie op generatie beleefde ik vooral met de overgang van ps2/xbox naar de release van de xbox 360.
Bij mij was de overgang van Super Nintendo naar PS1 echt bizar. Van 2D sprite games naar games zoals Gran Turismo en Metal Gear Solid. Zo’n grote overgang gaan we nooit meer zien denk ik.
Die had ook zeker impact voor mij al zat ik toen vooral op de Megadrive waarvan ik naar de ps1 ging.
Ja klopt, ik heb geen pro gehad. Had nog steeds de day 1 console. Misschien maakt dat t verschil idd groter en mss omdat mijn vorige tv niet zo geschikt was voor t gamen.
Ik was in ieder geval blij verrast toen ik de PS5 voor het eerst aan het draaien had. Ik wist bij de PS4 nog wel dat ik bij lancering Killzone 4 en COD had en dacht: dit is Playstation 3.1. Nou vooruit 3.3.
Ik vind dit er wel echt heel vet en soepel uitzien, maar mss is het nog mijn hype.
Oh maar het ziet er ook dik uit. Ik heb niet zo veel extra te wensen maar ik was wellicht al vrij happy met de looks van pro en one x. Ik bedoelde het niet negatief maar dacht gelijk al dat die consoles bij jou er dan niet waren want die maakten ook wel aardige tussenstap in mijn beleving. Heel veel plezier met je ps5.
Ik heb er eerst God of War op ingehaald en ben met Spider-man bezig. Planning is om daarna weer RE op de SX te spelen en dan wellicht ratchet eens te proberen. Jij bent er iig zeer over te spreken en de reviews zeggen ook genoeg!
Ik weet dat t het negatief bedoeld was 😉
Soms als je t leest klinkt iets heel anders.
Ik stoor me niet aan het verschil, maar ergens ben ik toch best benieuwd wat Nintendo zou doen met de kracht van een xbox of ps.
Ja inderdaad dat vraag ik me ook wel eens af. Waarschijnlijk weten we t rond 2030 wel wat Nintendo met PS5 graphics kan 😉
Minder framedrops en een 720p scherm dat niet te hoog gegrepen is.
Als je een nieuwe generatie instapt en je speelt een game die grafisch echt voor deze nieuwe hardware gemaakt is, dan kan ik daar heel erg van genieten. The Witcher 3 en Red Dead Redemption 2 wisten mij echt weg te blazen met wat zij op mijn scherm brachten. Dan kijk ik mijn ogen uit en vraag mij vol verbazing af hoe de makers dit geflikt hebben. Alleen al de modder-effecten in RDR2, briljant!
Maar net als met een mooie vrouw zonder al te veel inhoud ; Wanneer de gewenning toeslaat ga je van nature door het mooie plaatje heen kijken, dit is dan ook het moment waarop je erachter komt wat voor vlees je daadwerkelijk in de kuip hebt. En vervolgens kan het blijken dat een game qua substantie niet zo heel veel voorstelt of speciaals doet. Dit heb ik vaak met games van Ubi ; ze zien er prachtig uit, spelen vaak ook heerlijk maar na een tijd kijk ik door de pracht heen en zie keer op keer een zelfde type game met diezelfde Ubi formule. Zo jammer, want qua vormgeving weet Ubi echt wel heel goed wat ze doen.
Nintendo heeft mij grafisch nooit echt weg weten te blazen. Enkel de aankondiging van Zelda Twiligth Princes deed mij kraaien als een kleuter, maar verder vond ik Nintendo-games gewoon prima qua grafische pracht. Wat Nintendo echter wel verrekte goed doet, is het creëren van toffe gameplay die weet te verrassen. Net als Ubi pakt Ninty geregeld door met dezelfde franchises ; Mario, Zelda etc. Het verschil tussen Ubi en Ninty is dat Ubi innoveert op het grafische vlak, maar Nintendo juist de gameplay blijft vernieuwen. Er mag dan wel weer een zoveelste 3D Zelda of Mario verschijnen ; Nintendo zorgt altijd dat de core blijft bestaan, maar maken er keer op keer weer iets bijzonders van. Mario Odyssey is een 3D Mario, maar niet te vergelijken met Sunshine of 64. Zelda BotW is een 3D Zelda, maar niet te vergelijken met TP of TWW.
Nintendo’s aanpak heeft mijn voorkeur wat dat betreft.
De mijne ook hoor. Ik vind dat Nintendo met minder mooie graphics ook altijd nog een perfecte sfeer kan neer zetten.
Nintendo heeft mij omver weten te blazen met de graphics van Star Fox Adventures, F-Zero GX en de eerste Metroid Prime. Vooral die laatste vond ik destijds zo mooi.