Column: Waar zijn de écht goede films gebleven?

Enkele weken geleden had ik het genoegen om te stemmen op de IG-awards, waaronder die voor de beste film van 2018. Dat was best lastig, want welke film is me bijgebleven in 2018? Er waren wel wat aardige films, zoals Three Billboards Outside Ebbing Missouri, The BlacKKKlansman en de thriller Searching, maar geen van die films zal geschiedenis schrijven. En dan heb ik het nog niet eens gehad over alle troep die de laatste tijd uitkomt.

Als je tegenwoordig naar de bioscoop gaat, dan is er altijd wel een superheldenfilm beschikbaar. Sterker nog, toen ik laatst in de pauze van een nieuwe superheldenfilm popcorn ging halen, stonden er al rijen voor de bioscoop voor de première van de volgende superheldenfilm. Het Marvel- en het DC-Universum wordt helemaal uitgemolken tot de laatste superheld, terwijl we stiekem toch wel weten dat de Batmantrilogie van Christopher Nolan nooit meer geëvenaard zal worden. Op z’n tijd is een Infinity War of een Aquaman best vermakelijk, maar het mag best wat minder.

Dat geldt ook voor de alle remakes van en vervolgen op succesvolle films. Als Frodo en de zijnen al negen uur hebben gelopen om een ring in het vuur te gooien, hoef ik echt niet nog drie prequels van in totaal ruim negen uur te zien. Star Wars komt me inmiddels ook de strot uit en ik hoef ook niet per se een remake van IT te zien.
Ik snap het wel, want het is gemakkelijk scoren en gemakkelijk geld verdienen. De mensen komen toch wel en ja, ik doe het zelf ook. Een avondje bioscoop is gewoon leuk en bij gebrek aan goede films moet je wat, maar eigenlijk zou ik het moeten boycotten en geen genoegen moeten nemen met middelmaat.

Fight Club, The Shawshank Redemption, Good Fellas, Forrest Gump, One Flew Over the Cuckoo’s Nest, Pulp Fiction en Silence of the Lambs: dat waren nog eens films. Films waar je nooit genoeg van kan krijgen en die je keer op keer opnieuw kan bekijken. Dat soort films zie ik zelden meer. Zelfs de laatste films van Tarantino, waar ik een enorm liefhebber van ben, vallen een beetje in herhaling.

Interstellar was eigenlijk de laatste film waarbij ik de bioscoop uitliep en vervolgens de rest van de avond over niets anders dan de film heb gepraat en zelfs die film komt bij mij niet in de buurt van het rijtje dat ik net hierboven noemde. Interstellar is helaas al bijna vijf jaar geleden.

Toch heb ik de hoop nog niet opgegeven. Het lijkt me sterk dat alle verhalen op zijn en er lopen nog steeds ontzettend veel goede acteurs rond. Als de filmstudio’s dan ook nog bereid zijn er de tijd voor te nemen en even verder kijken dan snel cashen, dan komt er vast nog wel eens iets moois uit.