Lavalera Wow wat een game zeg. Hoe heb ik zo lang kunnen twijfelen om deze game te kopen en of het wel iets was wat ik leuk zo vinden? Deze game heeft werkelijk waar alles wa ik wil in een game, zonder dat ik het wist. Hoe erg kan een game je verrassen? We hebben het hier over Yakuza Like a Dragon.
We gaan teug naar de zomer van 2020. Op dat moment speel ik eigenlijk alleen maar MMORPG zoals Final Fantasy XIV. Ik hoor op de discord van mijn guild in Final Fantasy dat er een aantal showcases aankomen van oa Xbox en Playstation en ook al heb ik geen console op dat moment, ik besluit om toch te kijken wat er allemaal aan komt als spellen. Na het kijken van de Xbox showcase, die al wel mijn interesse wekte maar nog niet deed over halen tot het kopen van een console, kwam ook de Playstation showcase in september. Ik wou graag wat meer single player games gaan spelen en besloot om toch maar eens te kijken naar een console en legde beide naast elkaar om te kijken welke ik als eerste wou. De keuze was snel gemaakt. Gamepass gaf me direct toegang tot een flinke lading spellen, dus koos ik voor de Xbox. De series s was nog vooruit te bestellen, dus direct gedaan.
In de maanden dat ik wachtte op de release van de Xbox, ging ik op zoek naar nieuwe spellen die uitkwamen rond die tijd. AC Valhalla, Immortal Fenyx Rising en Yakuza Like a Dragon waren de “grote” games die uit kwamen rond die periode. AC Valhalla was eigenlijk een no brainer. Een Viking game, waar je met een bijl kan rond harken in een open wereld? Yep doe mij die maar! Ac Valhalla ging in de preorder. Ik begon ook te kijken naar Yakuza Like a Dragon. Ik had naast Final Fantasy XIV totaal geen ervaring met Japanse spellen en twijfelde enorm of ik het wel leuk zou vinden.
Toen ik op 10 november uiteindelijk de Xbox kreeg, sloot ik hem aan en ging gelijk kijken naar spellen om te spelen op gamepass en in de winkel. Wederom keek Ichiban Kasuga (de hoofdpersoon) mij aan en begon ik weer te twijfelen. Na 3 weken twijfelen en trailers en gameplay te hebben gekeken nam ik de gok. Ik ging toch Yakuza Like a Dragon maar kopen.
En ik ben blij dat ik het gedaan heb! Wat een spel!Like a Dragon is 1 grote emotionele achtbaan. Het ene moment lig je dubbel om een wacky side quest (zoals hierboven), het volgende moment wordt je gegrepen door een emotioneel stuk van het verhaal. Naast het fantastische verhaal is er zo veel side content om te doen. Er is oa Karaoke, klassieke Sega arcade games, een Quiz en management sim om te spelen. In een volgend stukje ga ik verder uitdiepen wat de Yakuza spellen zo geweldig maakt, inmiddel heb ik ze allemaal gespeeld en is Yakuza mijn favoriete game serie geworden. Na zo lang getwijfeld te hebben werd ik dus weg geblazen door het spel en is het uitgegroeid tot 1 van mijn favoriete spellen aller tijden. Nou ben ik natuurlijk ook benieuwd naar jullie ervaringen. Hebben julle ook spellen waar je van te voren niet had verwacht het zo goed te vinden, maar er finaal door weg geblazen werd.
Wat grappig. Zelf vond ik Like A Dragon echt een ontzettende tegenvaller. Maar goed, ik heb inmiddels begrepen dat dit ook aan het genre ligt. Zo blijken ‘grappige’ dingen als mega vibrators als wapen iets typisch Japans te zijn net zoals vijanden in de vorm van in luiers gehesen mannen…
Maar om antwoord te geven op je vraag: de game die ik nu speel heeft mij heel positief verrast: Death’s Door. Onder meer omdat Rainking er zo enthousiast over was en onze smaken niet altijd overeenkomen (Road 96 vindt hij bijvoorbeeld leuk en vind ik echt een draak van een spel). Over Death’s Door zijn we het echter eens! En daarmee heb ik mijn dodelijke trio compleet, want ik dacht destijds dat zowel Death Stranding als Deathloop als Death’s Door niets voor mij zouden zijn, maar heb ze inmiddels alledrie geplatinumd (althans, de platinum van Death’s Door volgt later vanavond) en alleen Death Stranding vond ik inderdaad niks, maar die andere twee zijn echt topgames!
Ik snap je betreffende Like a Dragon. Japanse games kunnen soms doorschieten in de absurditeit en dat is niet voor iedereen weg gelegd. Als je niet van Japanse absurditeit houdt is dit niet jouw type game nee. Overigens is het niet zo zeer een genre ding. De meeste JRPG zijn down to earth wat dat betreft en bevatten geen dingen die als absurd kunnen worden gezien, dat is maar een klein gedeelte binnen dat genre.
Death’s door is inderdaad een goede game. Ik heb het toen gekocht op de xbox toen het daar nog exclusief was en iedereen daar zo lovend over was. En ik zie zeker dat de game echt geniaal is, heb het alleen zelf niet af kunnen maken omdat het spel ietwat te moeilijk was op sommige punten. De andere 2 Death games moet ik nog spelen. Met Deathloop heb ik gewacht omdat deze straks op gamepass gaat komen en ik het spel anders toch niet gekocht had. Hetzelfde geldt voor Death Stranding, denk niet dat het spel voor mij is, maar aangezien die nu op ps plus extra staat kan ik hem daar mooi proberen. Dat is voor mij persoonlijk ook het voordeel van gamepass en ps plus, ik speel nu soms games die ik anders nooit had gekocht omdat het normaal niet mijn genre is.
Dat is inderdaad het mooie van die services. Ik heb ze allebei even gehad en toen inderdaad wat dingen geprobeerd die ik nooit zou hebben aangeschaft (met wisselend succes). Maar uiteindelijk eindigde ik met tig spellen waarvan ik maar een paar uur had gespeeld. Dat vond ik een te groot nadeel.
Leuk stukkie! Ik heb nooit een Yakuza game gespeeld, want het trekt mij niet echt. Zit te denken of ik ooit compleet verrast ben, maar weer t eigenlijk niet. Meestal koop ik iets waarvan ik al vermoed dat het leuk is.
Thanks! Ik doe het eerlijk gezegd ook niet erg vaak hoor, een game op de gok kopen. Sinds ik gamepass en ps plus heb probeer ik wel veel meer games of type games die ik anders niet zou kopen of over twijfel. Dan heb ik toch het gevoel dat ik minder risico neem. Maar snap ook dat die services niet voor iedereen zijn en sommige mensen nog graag fysieke games hebben, vanwege verschillende redenen.
Ik weet nog dat Yakuza uitkwam voor de PS2. Ik heb het nooit gespeeld, maar ik kreeg het idee dat het een beetje een Grand Theft Auto rip-off was en het bij één spel zou blijven. Hahaha, oh, wat zat ik ernaast, zeg. En na al die open-world games komen ze zelfs met een JRPG. The hell!? Die zag ik al helemaal niet aankomen. Ik denk niet dat het wat vvoor mij is, eerlijk gezegd. Van wat ik ervan gezien heb is het best over-the-top en dat is niet zo mijn ding. Dat terzijde, hoor ik wel altijd goede dingen over Like A Dragon, dus ik snap dan weer wel dat het best populair is. Benieuwd naar het vervolg artikel waarin je al mijn vooroordelen teniet doet, lol.
Ik ben voor de grap even mijn top 50 afgegaan en daar vond ik wel een paar verrassingen.
De eerste vind ik een beetje moeilijk, want dat liep een beetje vreemd. Dat is namelijk Nier Automata. De demo vond ik helemaal fantastisch, dus dat spel MOEST er komen. Toen ik het demo gedeelte in het volledige spel had gespeeld veranderde het opeens in een semi-open-world spel en dat was even wennen omdat het eerste gedeelte bijna continue actie was. Ik begon me af te vragen of ik het wel leuk zou vinden. Maar na een tijdje zat ik in het verhaal en kon ik me niet meer van losrukken. Dus ik ging van ‘zin in’ naar ‘meh’ naar ‘go go go like a burning stuntman’. En dat terwijl ik dit spel tegelijk kocht met Horizon: Zero Dawn en ik verwachtte die eerst te zullen spelen. Egnie!
Ys IX: Monstrum Nox was ook een beetje een verrassing. Het spel begon en het was in het begin wel interessant, maar na de intro had ik ook zoiets van ‘het gaat’. Ik ben toch maar verder gaan spelen en na een paar hoofdstukken wist het verhaal me te pakken en het liet niet meer los. Er zat een mysterie in en koste wat het kost, ik zou weten hoe het afliep. Heel blij dat ik doorgepakt heb. Het grappige is dat Ys VIII: Lacrimosa Of Dana populairder is, maar ik Monstrum Nox leuker vind.
Deze vind ik ook altijd erg mooi. Mass Effect. Al jaren hoorde ik hoe geweldig goed dit spel was. Ik had het nooit gespeeld en bekeek het altijd erg nuchter. Het zal best goed zijn, maar is het echt zo fantastisch? Een aantal jaar geleden had ik de drie Mass Effect spellen voor de Xbox 360 gekocht en ik ben een keer aan het eerste spel begonnen, maar ik ben toen niet ver gekomen. Vorig jaar kwam de Legendary Edition collectie uit en die heb ik toen voor de PS4 gekocht om het nog maar eens te proberen op een latere generatie console. Ik startte het op met een houding van ‘oké, superpopulair spel, laat maar eens zien hoe goed je bent!’ Een paar dagen en tientallen uren op de klok later rolde de aftiteling over het scherm. GE-WEL-DIG SPEL!!! Volgens Michael-Raymond-Clayton had deze bovenaan mijn top 50 moeten staan en ik begrijp ‘m helemaal.
Yakuza is minder over the top dat het lijkt, sure er zitten stukken in die over the top zijn, maar het is geen Saints Row the third of iets in die trent. Ik weet niet of je er net zo van zal genieten als ik, maar ik hoop je toch te overtuigen om het in ieder geval te proberen. Als ik jouw top 50 weer een beetje voor de geest kan halen verwacht ik wel dat je in ieder geval een paar van de games goed zal vinden en zeker al je je vooral bij het verhaal houdt. Maar goed we zullen zien na mijn volgende stukje,
Het verhaal met Nier herken ik wel een beetje. Ik kende het spel niet echt, maar door een crossover met Final Fantasy XIV en het feit dat deze toen op gamepass stond , heb ik hem ook gespeeld. Het was na FF XIV 1 van mijn eerste Japanse spellen die ik speelde, dus ik moest ook even wennen aan hoe anders Japanse spellen zijn dan westerse spellen in bepaalde stukken, dus het was even wennen en inkomen. Maar toen de click er was, was die er ook goed. Ik heb vervolgens ook Nier Replicant, die een paar maand later uit kwam op dag 1 gehaald en persoonlijk vond ik die zelfs nog beter dan Automata (ik weet het, ik ben de enige die dat vindt zon beetje haha).
Ys 9 moet ik nog steeds aan beginnen. Ik heb voor zowel de Xbox als PS5 een lijstje gemaakt met 10 games die ik als volgende ga spelen en Ys 9 staat daar hoog op, maar er komt steeds een andere die voorrang krijgt. Nadat ik klaar ben met God of War (hopelijk aankomend weekend) is het weer JRPG tijd en dan wordt het hopelijk eindelijk eens Ys 9. Ys 8 vond ik in ieder geval erg goed
Ook ik heb de originele Mass Effect spellen nooit gespeeld, wel vaak gezien in de steam sales, maar pas vorig jaar met de Legendary edition gekocht. En net zoals jij zegt, die spellen zijn echt geweldig. Heb alle 3 achter elkaar gespeeld en daarna ook nog Andromeda (die eigenlijk best ok is en niet zo slecht als mensen doen voorkomen, alleen niet zo goed als ME 1-3). De characters zijn goed gebouwd, de keuzes die je maakt die worden meegenomen de gameplay is ook erg goed. GOed ME 1 is soms wat te merken dat het oud is, het rijden en de gameplay is soms clunky, maar de rest is zo goed dat het niet echt uit maakt.
Leuk om een stukje van jou te zien Lavalera! Ik kijk in ieder geval erg uit naar je vervolgstuk waar je alles verder uitdiept van de franchise. Ik heb ze namelijk nooit gespeeld, of eigenlijk vermeden. Was er altijd heilig van overtuigd dat het niks voor mij is, maar dat is niet echt ergens op gebaseerd. Dus ik zou zeggen: enlighten me and change my mind!
Dank je wel Ruan. Ik hang nu een tijdje rond maar had nog niet echt wat gepost maar het werd wel eens tijd. Ben alleen niet de meest creatieve persoon dus moest even denken over een stukje om te schrijven. Ik ga mijn best doen om er een mooi vervolg stuk van te maken en ik hoop dat ik daarmee meer mensen over kan halen om het te proberen. Het voordeel is wel dat de meeste Yakuza games op Gamepass en PS + Extra/premium staan of komen, dus voor de mensen die dat hebben kunnen er zo een keer induiken om het te proberen. Als ik mensen al enthousiast kan maken om het te proberen is mijn missie al geslaagd, of men het dan leuk vindt of niet is een 2e, smaak is natuurlijk subjectief en wat ik goed vind hoeft een ander niet goed te vinden.
Ik zag toevallig een paar weken geleden een cosplayer die verkleed was als Ichiban.
https://www.instagram.com/p/ChSLhe-Daoh/