De mooiste games van 2019

Er zijn allerlei technieken die worden gebruikt om games steeds mooier te maken. Denk aan ray tracing, waarbij beelden zo worden gerenderd dat er een zeer realistische lichtinval wordt gecreëerd. Een algoritme wordt ingezet om te traceren welke route licht aflegt en simuleert dit vervolgens op de objecten in de game. Je zag het vorig jaar bijvoorbeeld goed terug in Control en Call of Duty: Modern Warfare. Er waren echter ook veel games die niet voor realisme maar juist kunstzinnigheid gingen, ook daar zitten enkele feestjes bij voor het netvlies.

Waar de meeste games die visueel hoge ogen gooien dat vooral doen met hun omgevingen, is in Metro Exodus juist alles wat dichtbij is indrukwekkend. Angstaanjagende ratmonsters in de tunnels zien er van dichtbij nog enger uit door het indrukwekkende oog voor detail van ontwikkelaar 4A Games en kleine barstjes op je gasmasker zien er levensecht uit. Dat geldt ook voor de wapens ze zijn creatief, maar bijzonder indrukwekkend. Dat maakt Metro Exodus een van de mooiste games van afgelopen jaar.

Het was een uitdaging om de pracht en praal van Control goed tot ons te nemen, want de release verliep rommelig. Ondanks de horten en stoten – oftewel: framerateproblemen op de consoles – konden we best van de game te genieten. De omgevingen zijn vaak grijs, met felgekleurde lichten die er daardoor extra uitspringen en Control soms doen ogen als een levend modern kunstwerk.

En het is niet alleen de futuristische wereld die zo’n indruk maakt, het is ook je mogelijkheid om alles naar je toe trekken en door de lucht te smijten. Je gooit je rechterhand in de lucht en je ziet de stukken cement voor je ogen afbrokkelen. We moesten er tijdens het spelen van deze game zelfs aan wennen dat we in het echte leven niet beschikken over Jesse Fadens superkrachten.

Inmiddels weet je precies wat je kunt verwachten van een nieuwe Call of Duty: over de top scènes, explosieve schietactie én een grafische stap vooruit dat je compleet wegblaast. Modern Warfare is door de nieuwe engine echter niet zomaar een visuele stap voorwaarts voor de reeks, maar ook voor shooters in het algemeen. Zo ondersteunt de game HDR, waardoor de explosies en pikdondere scènes zeer realistisch in beeld worden gebracht, helemaal op OLED-televisies. Eerdere delen bevatte daarnaast al tussenfilmpjes, maar in Modern Warfare is elke cutscene een soort minifilm geworden met gezichtsanimaties die wonderen doen voor de verhaalvertelling.

Het is niet voor niets dat Death Stranding vaak als filmisch wordt beschreven. Niet alleen dankzij de cinematografie, maar ook door de geweldige graphics van Guerrilla Games’ Decima Engine. Wanneer Sam door een berglandschap wandelt heb je bijna het gevoel dat je frisse Alpenlucht inademt, zo realistisch ziet de wereld eruit. Een van de dingen waaraan je dat kunt zien is bijvoorbeeld het water: bergbeekjes en -riviertjes kabbelen realistisch voort en regendruppels glijden daadwerkelijk van objecten en mensen af. Alleen al daarvoor wil je deze game doorspelen.

Devil May Cry 5 heeft een heel eigen stijl. De games oogden altijd vrij Japans, maar dankzij Capcoms fantastische eigen engine nadert het vijfde deel fotorealisme. Grappig genoeg komen bekende personages, zoals natuurlijk Dante en Nero, nog beter uit de verf dan eerst. uberhaupt spat Devil May Cry 5 van het scherm af met over de top hack ’n slash-actie en bloed dat rijkelijk vloeit. De omgeving zit daarnaast vol details, waardoor de fotomodus een onuitputtelijke bron is van prachtige, demonische achtergronden.

A Plague Tale: Innocence lijkt te zijn gemaakt door een gigantische studio, maar ontwikkelaar Asobo, kent slechts 104 werknemers. A Plague Tale is deels realistisch en tegelijkertijd zo mooi dat het wel een tot leven gekomen prentenboek lijkt. Of er nou nevel in de lucht hangt of je ergens binnen bent, alles aan dit spel is fenomenaal opgebouwd. Dat maakt de verhalende insteek van de game alleen maar doeltreffender.

Link’s Awakening moet het juist niet hebben van zijn realisme, want het de remaster van de Game Boy-titel heeft ervoor gezorgd dat het cartooneske Zelda nu weer een nieuw niveau in schattigheid heeft bereikt. De game is helemaal in 3D opgebouwd en je bekijkt Link’s avonturen alsof je in een kijkdoos tuurt. Als een schattig soort lappenpopje met knoopogen loopt onze held de ene na de andere dungeon in, maar ook buiten die dungeons ziet de wereld er prachtig uit. Zelfs de vroeger zo saaie 2D-bosjes lijken ineens een jungle aan glanzende struiken die eigenlijk te mooi zijn om neer te maaien. Op deze manier zien we remakes graag.

Er zijn niet veel Nintendo-games die er zo mooi uitzien als Luigi’s Mansion 3. Nintendo heeft overduidelijk door dat de concurrentie steeds vaker met visueel spektakel komt en zien dat de Switch gamers ook visueel kan wegblazen, zij het op haar eigen, cartooneske manier. De toepassing van deze grafische stijl komt extra goed uit de verf dankzij gevarieerde thema’s, zoals een Egyptische piramide en een uit de kluiten gewassen plant die al zijn floravrienden heeft uitgenodigd om het je moeilijk te maken.

Je kunt geen artikel schrijven over games met een opvallende art style en dan Sayonara Wild Hearts missen. De game is razendsnel, maar brengt de actie door haar simpele en unieke stijl toch duidelijk in beeld. Je moet lef hebben om als ontwikkelaar te kiezen voor dit soort neon-kleuren in een zwarte wereld, maar het werkt. Dat de keuze voor die kleuren op roze en paars is gevallen zorgt er vooral voor dat Sayonara Wild Hearts heel herkenbaar is. Kleuren spatten van en het scherm en ondersteunen op een vrolijke manier het verhaal over een vrouw wiens hart is gebroken.

De bovenstaande games laten zien dat 2019 in ieder geval visueel gezien een briljant gamejaar was. 2020 belooft ook bijzonder te worden op dat vlak. Denk aan de realistische, futuristische wereld van Cyberpunk 2077, maar ook de nieuwe Animal Crossing belooft oogstrelend te zijn. De eerste trailers van The Last of Us 2 tonen dat Ellie niet alleen volwassen is geworden: ze is nagenoeg echt, zo goed is de motion capture-techniek van Naughty Dog. En laten we de Final Fantasy 7-remake niet vergeten, want die game lijkt de klassieker op een bijzondere manier tot leven de brengen. Het duurt helaas nog even totdat die games er zijn. Tot die tijd geven we onze ogen nog flink de kost met de pareltjes uit 2019.