De tijdmachine: Killer 7

Let op! Dit artikel kan spoilers bevatten.

Om maar direct met de deur in huis te vallen: Killer 7 is echt niet voor iedereen. Dat begint al bij het verhaal waarin je speelt als de invalide, schizofrene huurmoordenaar Harman Smith, die maar liefst zeven persoonlijkheden heeft. Hij wordt ingehuurd om de terroristische groepering ‘Heaven Smiles’ – die erop uit is de wereld te vernietigen – te stoppen. Dat is het verhaal in een notendop, maar er gebeuren zoveel bizarre en vreemde dingen, waardoor je je veelal afvraagt wat er in hemelsnaam allemaal aan de hand is. Waarom staat die man in zijn paarse hemd met de tekst ‘Hustle’ erop seksbewegingen te maken? Waarom moet ik ineens tegen zeven Power Rangers vechten? Neem ik het nu echt op tegen een onthoofde eindbaas?

Hoofdpersonage Harman Smith heeft niet alleen zeven persoonlijkheden in zijn hoofd zitten, maar kan ook daadwerkelijk in deze personen veranderen. Dat is wel handig, want in een rolstoel kan hij niet zo veel doen. De zeven persoonlijkheden hebben ieder zijn of haar unieke eigenschappen. Garcian kan mensen genezen, Dan heeft een zeer krachtige revolver, Coyote kan naar hoger gelegen gebieden springen en sloten openbreken, Mask heeft een granaatwerper, Con is supersnel, Kevin kan onzichtbaar worden en zich geluidloos voortbewegen en KAEDE heeft naast haar sniper rifle de mogelijkheid om met haar bloed geheime plekken te ontdekken. Deze eigenschappen heb je allemaal nodig om de vele puzzels die het spel rijk is op te lossen en om de Heaven Smiles te verslaan.

Killer 7 is vooral bijzonder qua gameplay. De camera lijkt je in dit spel vanaf de grond te volgen, waardoor je vrijwel altijd de rug van je personage ziet. Door de ‘loopknop’ in te drukken beweeg je je over een vast pad (soort rails) voort en je kan niet vrijuit bewegen. Enkel op kruispunten krijg je de keuze om bepaalde richtingen op te gaan. Komen er vijanden aan, dan switch je naar het eerstepersoonsperspectief en kan je richten en schieten.

Voordat je schiet, zal je eerst de zwakke plek van de Heaven Smile moeten ontdekken, want anders heeft het geen zin. Dat moet vaak behoorlijk snel, want in veel gevallen rennen de Smiles als een soort kamikazepiloot op je af. Dat zorgt voor een aanhoudend, licht zenuwachtig gevoel tijdens het spelen. De voldoening wanneer je een vijand uitschakelt is echter groot: een raak schot gaat gepaard met een heerlijk geluidseffect en bovendien verzamel je bloed om daarmee je eigenschappen te verbeteren.

Echter is Killer 7 meer dan een on rail shooter, want naast het neerknallen van je vijanden, besteed je aanzienlijk veel tijd aan het oplossen van puzzels. Een deel daarvan is uniek en soms behoorlijk uitdagend, maar er zitten ook puzzels tussen die of te voor de hand liggend zijn, of gewoon net zo bizar als de rest van de game. Wat overigens niet perse negatief is.

Killer 7 is een prachtig vormgegeven game. De cell shaded stijl die het spel kent is minimalistisch en daarmee uniek. Gebieden ogen vaak leeg en kil, maar kennen door de indrukwekkende schaduweffecten en het bijzondere kleurgebruik toch enorm veel sfeer. Als kers op de taart zijn er de tussenfilmpjes. Deze tekenfilmpjes zien er fenomenaal uit en zijn net als de rest van het spel erg vaag en bloederig.

De audio in het spel springt er ook echt uit. Niet alleen zijn de voice acting en de muziek dik in orde, vooral de geluidseffecten blijven je bij. Het zeer schelle gefluister van een geest die je hints geeft, het gitaarakkoord wanneer je een puzzel oplost en het zenuwslopende gelach van de Heaven Smiles zitten na veertien jaar nog steeds in mijn hoofd.

Zoals ik al meldde is Killer 7 niet voor iedereen weggelegd. Het spel is bloederig, goor, bevat hoge mate van geweld en seks en heeft een verhaal waar op sommige momenten geen touw aan vast te knopen is. Geloof me, de kans is zeer groot dat jij er ook niets van begrijpt. De bijzondere besturing is ook iets waar je je als gamer overheen moet zetten, maar ben je daartoe in staat, dan zou Killer 7 je zomaar dezelfde ervaring als mij kunnen geven. Ik zou nog wel wat A4-tjes vol kunnen schrijven met toffe Killer 7-herinneringen, maar het beste ervaar je het zelf. Ik sluit niet uit dat mijn GameCube in mijn korte kerstvakantie weer even aan staat.

Killer 7 is uitgekomen voor de Nintendo GameCube, PlayStation 2 en sinds kort ook voor Steam.