RuanMoleman Pokémon Legends is al eventjes uit en heeft succesvol de vastgeroeste gameplayloop veranderd naar een nieuwe manier van spelen. Daar waar het slimme en gewaagde keuzes maakt, slaat het soms ook de plank mis. Van kleinigheden tot spelbrekende aspecten. Dit zijn de vijf dingen die, naar mijn mening, beter kunnen.
Laat ik eerst de dingen noemen die wél goed zijn aan de game. Allereerst is het idee van pokémon vangen en bevechten in de open wereld, zonder laadscherm, uiteraard de fijnste toevoeging ooit. Voor het eerst in twintig jaar speel je niet meer een Pokémon-game op de automatische piloot en dat is heerlijk verfrissend. Ondanks de matige uitstraling van de open wereld is het veel meer meeslepend door de nieuwe flow. Ook zijn bepaalde onderdelen zoals het wisselen van moves en het wisselen van pokémon zonder gekke menu’s toegevoegd om de ervaring minder moeizaam te maken. Maar het moge duidelijk zijn dat Legends Arceus een soort prototype of experiment is, en daar horen minpunten bij. Daarbij ga ik niet de olifant in de kamer benoemen. Dat de graphics beter mogen, is een gegeven. Dit was echter niet zo storend als andere onderdelen.
Het verhaal
Vooral in de eerste paar uren van de game word je omver geblazen met dialoogboxen. Het houdt maar niet op. Naast de tientallen nieuwe gameplay-mechanieken die om de haverklap worden uitgelegd, zijn de personages constant aan het woord. Om maar even met de deur in huis te vallen: zelfs voor een Pokémon-game is het verhaal en het schrijfwerk nog nooit zo lachwekkend slecht geweest. Het gaat eigenlijk helemaal nergens over. De intro is zo simpel en abrupt dat je haast begint te denken dat het verhaal pas na de ontwikkeling van de game is geschreven, om de gaten te vullen.
Voice acting
Dat wordt nog storender wanneer we geen stemmen horen, maar het geplangel van het doorklikken van de duizenden tekstboxen. Gamefreak, het wordt tijd om stemacteurs in te huren. Jarenlang zitten we met textboxen te werken. In Legends Arceus hebben de personages veel gezichtsuitdrukkingen, van vrolijke of geschrokken ogen tot open monden. Daarbovenop wegen de monden ook tijdens het “praten”, alsof alles klaargestoomd is voor voice lines. Toch moeten we het doen met tekst. Al maakten de personages Sims- of Animal Crossing-geluidjes; het is veel beter dan de ongemakkelijke stilte die aanwezig is tijdens de (tergend saaie) gesprekken.
Steden
Persoonlijk vind ik een van de leukste dingen in Pokémon-games het ontdekken van nieuwe steden. Na veel trainer battles kom je met je half-dode team aan in een bruisende nieuwe stad. Je ziet nieuwe gebouwen, straten, er wordt nieuwe muziek gedraaid. Het resultaat is een compleet nieuwe atmosfeer. Dit vind ik een groot gemis in Legends Arceus. De nieuwe gebieden zien er al kaal uit en vervolgens moeten we het doen met maar 1 stad, Jubilife. Hoewel de muziek wel weer tiptop in orde is, mis ik het leven van nieuwe steden. Het geeft je ook meer reden om erop uit te gaan, dan alleen pokémon vangen.
Gevechten
Gotta catch ‘em all wordt heel letterlijk genomen in Legends Arceus. Zo erg dat het vechten met onze vriendelijke monsters soms ver te zoeken is. Dat kan komen omdat we in voorgaande games echt non-stop aan het vechten waren. Het is niet dat ik terug wil naar die flow, maar in Pokémon Legends: Arceus vecht je écht weinig. Althans, tegen trainers. Je kan natuurlijk elke wilde pokémon afmaken, maar geeft dat dezelfde voldoening als van een trainer winnen? Ik mis gewoon de competitieve interacties tussen jouw personage en andere trainers. De gevechten zijn ook veel sneller geworden door nieuwe damage-waarden. Het is je waarschijnlijk wel opgevallen dat je met regelmaat iemand met 1 aanval dood maakt, of vice versa. Zelfs als een pokémon 10 levels hoger of lager dan je is, kan je veel damage verwachten. Dat is even wennen en er valt veel over te zeggen, maar dat is voor een ander artikel. Het punt is dat gevechten nog sneller tot een conclusie komen. Dit helpt niet met het al lage aantal trainer battles die de game naar je toe gooit.
Open wereld
Hisui is geen grote open wereld. Nee, het is een eiland dat aan flarden ligt, figuurlijk dan. Er zijn verschillende gebieden in de spelwereld die niet met elkaar verbonden zijn. Je kan kiezen naar welk gebied je gaat laadschermen vanuit Jubilife Village. Eenmaal aangekomen, vers vanuit je laadscherm wil je toch naar een ander gebied gaan. Hoe kom je daar? Juist, door eerst terug te gaan naar Jubilife. Twee laadschermen verder ben je dan eindelijk in het juiste gebied. Begrijp me niet verkeerd; ik verwacht geen SSD-snelheden. Het gaat niet om de laadschermen hier. Het gaat om het constant reizen naar losse gebieden zonder enige connectie tussen die gebieden. Het laat de wereld zo onverbonden aanvoelen. Ik kan me goed voorstellen dat het lastig is om 1 grote wereld te realiseren op de Nintendo Switch, maar het lijkt erop alsof Gamefreak niet eens een poging heeft gedaan. Het zou daarom fijn zijn als de wereld van de volgende Legends-game een beter geheel wordt.
Pokémon Legends is een uitstekende basis voor een nieuwe richting voor de franchise. Ik heb veel lof voor de vele veranderingen en verbeteringen die de game bevat. Het is niet dat je Pokémon games voor het verhaal speelt, maar als ze het iets minder langdradig maken en vooral boeiender brengen, dan valt er ook nog wat te beleven buiten het vangen om. Als daarnaast ook meer trainer battles worden aangeboden die tussen meerder steden plaatsvinden, dan is de gameplay iets meer gevarieerd. Als deze steden en gebieden ook nog eens zonder laadtijden of korte overgangen worden geïmplementeerd, dan wordt de volgende Legends-game een dijk van een game.
Goed omschreven!
Zelf zit ik nu ongeveer op de helft van de game en speel ‘m wel met plezier. Het is zoals je zegt aan alle kanten een experiment en dat merk je overduidelijk. 180 graden een andere, creatievere richting op willen gaan juich ik zelf alleen maar toe, ook al zorgt dat soms voor frustratie.
Dat gaat natuurlijk wel gepaard met verbeterpunten waarvan je in deze game soms echt denkt: waarom zit dit er niet gewoon in? Vooral je punt met de steden wat nu maar één mager dorp is. Op een gegeven moment kwam ik in de wild area een tentenkamp tegen waarvan ik dacht; kijk, eindelijk iets van een andere beschaving! Vervolgens volgde te teleurstelling al snel omdat je de tentjes wel in kon gaan maar er eigenlijk maar één personage is die daar een quest voor je heeft – en dat is het dan ook maar.
Het verhaal is inderdaad zwak en dat begint al bij de introductie, maar dat vond ik bij de eerdere ‘nieuwe’ delen zoals Sun en Moon en Sword en Shield ook al het geval. Wat ik wel echt mis zijn de gyms. Ik ben benieuwd wat jij daarvan vindt. Het is wellicht logisch te noemen dat je in deze game geen gyms hebt omdat bijna iedereen bang is voor Pokémon, maar ik merk dat ik daardoor dan maar tientallen Pokémon van dezelfde soort ga vangen (want het enige doel dat je krijgt is de Pokédex voltooien, wat in eerdere games optioneel was). Daardoor voelt het betreden van een nieuw gebied voor mij ook minder interessant en dynamisch aan.
Ik vind het tof hoe nieuwe steden in eerdere games geïntroduceerd werden door bijvoorbeeld een thema. Soms was dat industrieel met mechanische liften (zoals in Sword en Shield) of juist super kleurrijk met heuveltjes vol bloemen, dan weer een stad die omringd was door water of hoog op een besneeuwde berg lag. De stijl van de gymleader werd dan ook gekoppeld aan het thema van zo’n stad. Hier is dat toch echt veel te simpel bedacht (een ander patroontje hier en dan weer daar) maar ik zie potentie genoeg om er iets mee te doen in een toekomstige game.
Een klein frusterend punt vind ik dat je als een ‘request’ in wilt leveren je al snel het overzicht kwijt bent omdat je, bij de snel oplopende openstaande hoeveelheid hiervan, niet meer weet bij wie je ‘m in moet leveren. Het zou beter zijn dat elke keer als je terugkomt in Jubilife Town, je direct een pop-up boven een karakter ziet bij wie je een request af kunt ronden indien voltooid.
Wat betreft de gevechten vind ik de basis goed. Wel ben ik al (al dan niet per ongeluk) in een gevecht met meerdere Pokémon beland (meestal een stuk of 3), maar ik maar met één van mijn Pokémon aan kan vallen. In de DS-games kwam dit ook weleens voor in de vorm van wat Pokémon van hetzelfde level die in een ‘wave’ verschenen, maar dan werd ik niet met één aanval afgemaakt. Ook heb ik gemerkt dat ik tijdens het aanvallen in een Pokémon gevecht gewoon rond kan rennen of het gevecht een soort van kan ‘verlaten’ wat toch vreemd voelt t.o.v de ‘run’ functie die we al kennen.
Ik wil afsluiten met een positieve noot en dat is het move-systeem. Eindelijk is het super gemakkelijk om nieuwe en oude aangeleerde moves in een handomdraai te wisselen zonder daar eerst een speciaal item bij een specifieke persoon voor in te leveren. Zo kun je de strategie van één Pokémon heel eenvoudig wijzigen.
Gyms mis ik ontzettend. Het vangen van Pokémon is leuk maar ik mis een echt doeleind. Die plaats ik eigenlijk onder het kopje gevechten maar niet duidelijk gezegd. Maar ja, ik mis gewoon die graadmeter om te checken hoe goed je team is, of je “verder” kan.
Over het movesysteem: heerlijke toevoeging! Ze mogen het alleen van mij wel nog meer overnemen van Temtem, die dit al had. Daar kan je de moves letterlijk omwisselen alsof het pokémon in je party zijn. Het is klein maar wel vlotter dan hoe het nu gaat. Nu kies je eerst een moveset, en daarna moet je bevestigen. Is in mijn ogen Gamefreak die beetje wilt blijven hangen op hoe het ooit ging. Die bevestiging is niet echt nodig.
De requests kunnen ook wel wat werk gebruiken. Allereerst gooit de game er te veel tegelijk op je af (althans, zo ervaar ik dat). Daarbij kan je niet duidelijk zien waar de requests plaatsvinden. Je moet ze nu eerst selecteren en dan pas kan je zien waar je moet zijn.
Ruan dit is gewoon een bekritizeer he (mits je de game tof genoeg vindt). Tof artikel, maar brengt mij ook aan het twijfelen. Want deze titel laat in mij wat nostalgische en nieuwsgierige opborrelen. De laatste Pokémon games interesseren mij door de exp. All en de super makkelijke moeilijkheidsgraad niet. Ik wil weer een beetje uitgedaagd worden en het oude vertrouwde gevoel van de eerdere games ervaren. Nu lijkt mij deze game toffer dan ik had verwacht, de enige vragen die ik heb = hoe eentonig is de gameplay? En ben je echt aan het bouwen aan een tof Pokémon team, of ben je jouw team constant aan het wisselen waardoor de Pokémon wat nietszeggend worden?
Hehe, ik had m eerst gepland als Bekritizeer! Maar toch maar korter en behapbaarder gemaakt door het deze vorm te geven.
Om je vraag te beantwoorden: de gameplay loop is anders, maar je bent wel veel dom pokeballs aan het gooien, iets te veel naar mijn smaak.
Het bouwen van een team gaat wel sneller ja. Na een aantal uur heb je makkelijk een paar Pokémon in je team die je wilt. En een paar uur verder zijn ze easy op level. Er is dus zeker minder grind.
Het gemis van Gyms en trainer battles verpesten een beetje de nood om je eigen team te samenstellen. Het is meer een gotta catch em all dan een I wanna be the very best geworden.
Dankjewel, helder! Dan pas ik nog ff, het nadeel van Nintendo games blijft echter dat er geen wachten is op een price drop. Dus wie weet speel ik hem wel nooit. 60 euro ga ik er niet voor betalen, dat weet ik wel 😉
Speel nu Nexomon (was in de sale), doet veel dingen best aardig maar moet eerst wat meer gespeeld hebben om een goed beeld te krijgen. Wilde gewoon weer eens een uitdagende, niet luie, monster RPG spelen.