Dokter Caspari Titel: GreenHell
Gespeeld op: Nintendo Switch
Speeltijd: rond de 20 uur (kan oneindig in survivalmode)
Mulitplayer: niet op de Switch (co-op wel aanwezig op sommige andere systemen)
Wat is het:
GreenHell is een survivalgame met crafting- en bouwelementen die zich afspeelt in de Braziliaanse Jungle. Het hoofddoel van de game is het verkennen van en overleven in een oerwoud. Je kunt als speler kiezen uit vrij survivallen of het volgen van een verhaallijn. De spelwereld is met de hand gemaakt en kent een opzet waarin bepaalde gebieden nog ‘op slot’ zitten. Je zult de omgeving al survivallend verkennen en naar bepaalde ‘key-items’ moeten zoeken, dit om nieuwe delen van de jungle te kunnen betreden. De spelwereld is een gevaarlijke plek door haar (voor de speler) onbekende flora en fauna. De speler zal dan ook via ‘trail and error’ moeten zien te overleven.
Mijn verwachting:
Deze was heel erg laag. Wat ik van de game gezien had wist mij niet erg te overtuigen, het oogde eigenlijk als een hele goedkope 13 in een dozijn survivalgame. De dikke korting en de relatief positieve recensies die ik hier en daar onder ogen kreeg waren voor mij redenen om dit spel tóch aan te schaffen. Daarbij heb ik genoten van ‘the Forest’ , en GreenHell gaf eenzelfde soort vibe af. Dit haalde mij overstag.
Uiteindelijke mening:
Het heeft een flinke tijd geduurd voordat ik deze game heb kunnen waarderen. Dit komt grotendeels omdat ik het spel (vooral aan het begin) niet erg toegankelijk vond, de consoleversie is qua besturing namelijk slecht geoptimaliseerd en dit was niet zonder ergernis. De analoge stick vervangt de muis praktisch één op één, iets wat met name tijdens inventarisbeheer traag en inaccuraat werkt.
Ook sommige mechanieken steken ietwat omslachtig in elkaar. Zo is de vaste volgorde bij het aanleveren van materialen voor een constructie vervelend, is het controleren van je lichaam een houterige en tijdrovende bezigheid en werkt het craften niet lekker (een voorwerp van je werkbank verwijderen is soms onmogelijk, en ook mis ik een ‘receptenboek’ die je eerder gemaakt voorwerpen gelijk laat fabriceren). De game voelt wat dat betreft soms aan als een beta die nog gepolijst moet worden, en dat is zonde.
Want toen ik eenmaal door de zure appel heen wist te bijten (nadat ik natuurlijk had gecheckt of deze niet giftig was), heb ik echt genoten van GreenHell. De game heeft mij namelijk verrast met enkele unieke elementen die mijn virtuele survival-skills behoorlijk op de proef wisten te stellen. Het ‘Hell’ gedeelte in diens titel is dan ook niet overdreven, want met name aan het begin ga je dood, dood en nog eens dood. Je moet echt je weg in de jungle leren vinden, en dat doe je door zaken gewoon uit te proberen= eet een paddenstoel, bak een gekleurde kikker op, probeer eens te kijken wat er gebeurt als je vies water drinkt… Vooral aan het begin blinken er meer waarschuwingsicoontjes op je scherm, dan op het dashboard van mijn oude Volkswagen Golf. Wonden, voedselvergiftiging, uitdroging, parasieten.. Met alles moet je rekening houden.
Het kan zijn dat jij je kapot irriteert aan dit type gameplay, maar ik vond het fantastisch. Sinds lange tijd werd ik oprecht uitgedaagd door een survivalgame = zo moet het voelen wanneer je als oerwoud-leek vast komt te zitten in een jungle! Mijn personage legde vaak het loodje, maar gek genoeg irriteerde mij dit helemaal niet omdat ik er iedere keer iets van leerde. Niet alleen de veeleisende gameplay intrigeerde mij, ook de jungle is audiovisueel sterk en overtuigend neergezet. Het doet je genieten, beangstigen, verwonderen en zet meer dan eens al je zintuigen op scherp. Tel daarbij op dat het verhaal ook best verrassend uit de hoek kan komen, en je hebt een bijzondere ervaring te pakken. Mits je alle gebreken kunt negeren.
Performance:
Op de Switch liep de game over het algemeen prima met af en toe wat frame-drops die te verwaarlozen zijn. De resolutie op het grote scherm is even slikken in vergelijking met de andere versies, maar in handheld vond ik het allemaal gelikt en scherp genoeg ogen. Sommige games hebben de neiging in handheld wat ‘blurry’ te worden, dit heb ik in Greenhell niet zo ervaren.
Spelen wanneer je…
+ gek bent op uitdagende survivalgames.
+ van ‘The Forest’ hebt genoten.
+ een hoofdverhaal met een niet al te standaard insteek kunt waarderen.
+ de jungle een toffe setting vindt.
+ geen moeite hebt met trail and error gameplay.
+ door brak game-design heen kunt kijken (beroerde besturing, omslachtige mechanieken, ietwat domme AI en wat grafische foutjes).
+ houdt van handgemaakte spelwerelden.
+ een budget-gamer bent.
Niet spelen wanneer je…
– niet van een flinke uitdaging houdt.
– ‘trail and error’ gameplay vervloekt- – van gepolijste games houdt.
– multitasking niet waarderen kunt.
– op zoek bent naar een survivalgame die zich richt op ‘building’, het is mogelijk maar heeft niet de focus.
– cringy dialogen niet trekt.
Eincijfer + korte onderbouwing:
8-
De game doet dingen beroerd, maar wat het hoort te doen doet het naar mijn mening behoorlijk goed. Kun jij je vinden in het concept, en spreekt dit type gameplay je aan? Probeer GreenHell dan eens, wellicht word je positief verrast!
Ik vind de review wel lekker overzichtelijk op deze manier. Nice work.
De game lijkt me geen zak aan;)
Eens. Lekker beknopte info waar je vlotjes doorheen leest.
Haha, exact dit. Leuke recensie, maar zelden minder enthousiast geweest over een game, haha.
:p bedankt 😉 Heb je hem al gespeeld?
Nee en gaat niet gebeuren ook, haha. Not my cup of tea
Haha dan maar GeenHell voor jou. Padoem!
haha bedankt. Ja mij leek de game ook geen zak aan, maar was positief verrast. Maar het is een dieseltje, ff de kans geven, door de zure appel heen en dan kun je er een hele toffe ervaring mee hebben 😉
Waarschijnlijk niet mijn type spel, maar ik vind de “pun” Caspareview al meer dan geslaagd.
Bedankt XD heb er erg lang over nagedacht ook 😀
Met 40 uur in The Forest ben ik eigenlijk wel benieuwd naar iets meer vergelijking. Ik begrijp het dus goed dat base building niet echt aanwezig is zoals dat bij The Forest is? Ik vind dat namelijk het mooiste aan die game.
Weg van mijn vraag een prima en effectieve review!
Ik moet zeggen dat ik The Forest toffer vond, maar die is een stukje groter van schaal. Dit is gevoelsmatig een kleinere game. Je kunt wel builden, op een zelfde wijze als in de Forest ook (zoeken uit een manual en een schim plaatsen op de grond). Je kunt dan plaggenhutjes maken, kleine farms, watervangers etc. Ook kun je traps maken om dieren maar ook stamleden te grazen te nemen (ook hier zitten wilde mensen in, al zijn ze iets minder mobiel en minder veelvuldig aanwezig).
Het is alleen dat ik in The Forest bijvoorbeeld een base maakte die ik zo sterk mogelijk wilde hebben. Ik heb hem gebouwd op die pier met aan het einde die grote boom, en dat ding was ondoordringbaar. Vervolgens ging ik er dan op uit om het eiland te verkennen, want die lag voor het grootste gedeelte aan je voeten. Maar over het algemeen keerde ik aan het einde van de dag terug naar deze basis (met wat minikampjes hier en daar).
In GreenHell maak je eigenlijk vooral kleine kampjes, want je bent zelf ook constant in beweging. Het gaat vaak zo ; aan het begin van de game start je in een bepaald gebied. Dit is echt een oriëntatiefase. Je leert de mechanieken van de game, gaat ervaren hoe je moet overleven (wat kan ik eten/drinken en wat niet?), je gaat het craften uitproberen en ontdekt nieuwe craft-recepten en je leert beetje bij beetje de flora en fauna kennen. Je komt dan op een bepaald punt dat je een klein kampje hebt gebouwd en op verder onderzoek uitgaat. Beetje bij beetje leer je de omgeving en diens grenzen kennen, en na verloop van tijd wil je verder. Ben je op dat punt, dan weet je vaak ook wel wat je moet doen om je leefgebied uit te breiden. Zodra je dit gedaan hebt en er opent een nieuw gebied, dan is dit vaak ook het punt dat jouw eigen territorium verschuift. Je laat je ouwe kampje achter en begint in het nieuwe gebied vaak een ander kamp(of je vindt een plek die praktisch aan al je wensen voldoet, want die zijn er ook). Vanuit daar ga je weer verkennen, tot je alles wel kent en vervolgens weer doorschuift. Gaandeweg krijg je steeds meer blueprints, dus ook je manual wordt dikker en je kunt steeds meer verschillende dingen bouwen.
Dit is een spelritme die ik niet hanteerde in the forest, omdat deze een veel uitgestrektere spelwereld bezat. Hier wilde ik echt een grote en sterke basis bouwen omdat de dreiging van de kanibalen en mutanten zo groot was. In GH heb je ook dreiging, maar die krijg je meer spontaan voor je snuffert en vraagt geen hele basis om tegen te verdedigen.
Verwacht dus geen ‘The Forest 2’, maar wel een game die redelijk wat overeenkomsten heeft. Inmiddels is deze reactie langer geworden dan de recensie 😛 hopelijk heb je er wat aan.
Luid en duidelijk! Bedankt voor je uitgebreide reactie
Hejt veur, jij bedankt voor je reactie. Kan waarderen dat je bij zo velen een comment achterlaat. Je geeft om deze site dat straal je uit. Tof!
Mijn doel is het schrijven van een recensie die een compleet beeld moet geven bij een game, maar niet al te lang van stof is. Dit is mijn eerste poging, hopelijk wordt het gewaardeerd 😉 (wellicht is het ‘niet spelen wanneer…’ stukje wat overbodig, gezien deze deels logischerwijs in te vullen is door de info uit ‘wel spelen wanneer…’)